* *
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.Czy dotarł do Ciebie email aktywacyjny?
Marca 28, 2024, 02:20:40 pm

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

Autor Wątek: CJC-1295 i GHRP-6 - Podstawy działania hormonów peptydowych  (Przeczytany 8896 razy)

Offline sportacademy

  • Administrator
  • Sr. Member
  • *****
  • Wiadomości: 468
  • Karma: +7/-3
    • Zobacz profil
CJC-1295 i GHRP-6 - Podstawy działania hormonów peptydowych
« dnia: Lutego 09, 2016, 03:52:52 pm »
Temat zawiera tłumaczenie artykułu Dat's - CJC-1295 & GHRP-6 (Basic Guides) z forum "Professional Muscle"

Artykół zaczerpięty z Forum Body-Factory napisany przez Dr. Andro.


Podstawy dziania hormonów peptydowych - GHRP-6 I CJC-1295



W latach 80’ ubiegłego wieku zostały zindetyfikowane trzy klasy środków mające wpływ na uwalnianie hormonu wzrostu. Są to:
Growth Hormone Releasing Hormone (naturalne hormony)
Growth Hormone Releasing Peptides (syntetyczne cząsteczki określane inaczej jako "GH-Secretagogues")
Opiates (Dermorphin; Benzomorphan)
Każda klasa środków która została podana z osobna szczurom laboratoryjnym wykazała się działaniem, które skutkowało uwalnienie hormon wzrostu.
Jednak, kiedy podane one zostały razem działanie tych środków okazało się jeszcze silniejsze.

Równoczesne podanie Growth Hormone Releasing Hormone (GHRH) razem z Growth Hormone Releasing Peptide (GHRP) spowodowało znaczny wzrost sekrecji hormonu wzrostu (GH).

Natomiast podanie dodatkowo opiatów do wyżej wymienionej kombinacji peptydów spowodowało jeszcze większy wzrost ilości uwalnianego GH

Wyniki przedstawia poniższy rysunek.



Kiedy przebadano wszystkie trzy klasy środków odkryto iż mechanizmy dzięki któremu zwiększają uwalnianie GH są różne i wyraźnie odrębne. Ponadto dowiedziono, że działanie każdej z trzech grup środków uzupełnia się wzajemnie i nie zakłóca swojej pracy.
Niestety stosowanie opiatów prowadzi do wystąpienia poważnych konsekwencji zdrowotnych. Mają one silnie toksyczne działanie i powodują zaburzenia w funkcjonowaniu mózgu.
Na szczęście pozostałe dwie klasy środków nie wykazują działania toksycznego ani nie mają żadnego wpływu na psychikę. Za to łączne ich stosowanie pozwala na zmaksymalizowanie uwalniania poziomu hormonu wzrostu.
Growth Hormone Releasing Hormone (GHRH) jest formą długo działającego analogu CJC-1295 która zostanie omówiona w następnym dziale. Następnie zostanie przeprowadzona dyskusja na temat Growth Hormone Releasing Peptides (GHRPs) łącznie z przestawieniem i analizą badań na ludziach. Zademonstrowana będzie również synergia pomiędzy tymi dwoma czynnikami (GHRP + GHRH) oraz porównanie ich do syntetycznego GH.



System uwalniania hormonu wzrostu



Hormon wzrostu jest podstawowym czynnikiem anabolicznym który wykazuje działanie stymulujące syntezę białek (szczególnie w mięśniach, kościach, stawach, wątrobie, skórze, czerwonych krwinkach) i lipolizę (utlenianie tłuszczów zapasowych)
Regulacja sekrecji hormonu wzrostu (GH) odbywa się za pomocą dwóch peptydów, Growth Hormone-Releasing Hormone (GHRH) i Somatostatyny. Podwzógrze uwalnia te hormony w odpowiedzi na sygnały pochodzące od centralnego układu nerwowego.

Uwalnianie GHRH powoduje pobudzenie przysadki do produkcji hormonu wzrostu.

Uwalnianie Somatostatyny powoduje zahamowanie przez przysadkę produkcji hormonu wzrostu.

Końcowy produkt całej tej kaskady zdarzeń, hormon wzrostu powoduje bezpośrednią jak i pośrednią (przez IGF-1) odpowiedź całego organizmu. Syntezowany w wątrobie IGF-1 na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego hamuje uwalnianie (GH) .Przebieg całego procesu przedstawiono na rysunku poniżej.



Hormon wzrostu w organizmie jest uwalniany okresowo w sposób pulsacyjny. Taki system pełni niezwykle ważną rolę. Przeprowadzone badania na zwierzętach które poddato terapi zastępczej hormonem wzrostu ujawniły jak duże znaczenie ma okresowa sekrecja GH. Badania te wykazały ,że hormon wzrostu uwalniany wg pulsacyjnego wzorca jest o wiele bardziej skuteczny przy wzroście i naprawie tkanek niż przy utrzymaniu stałych dawek.
U samców impulsy GH pojawiają się średnio co trzy godziny. Taka częstotliwośc występuje u większośći ssaków. GH zaraz przed i po impulsie jest praktycznie na niewykrywalnym poziomie.
U samic występuje większa częstotliwość pulsacji GH a poziom wyjściowy GH we krwi jest większy niż u samców.
Amplituda impulsów GH wzrasta podczas głębokiej fazy snu a wiekszośc z całkowitej całodniowej sekrecji GH przypada na okres nocny.
Sekrecja GH jest najwyższa u młodych rozwijających się organizmów. U ludzi poziom uwalniania GH zaczyna systematycznie maleć po przekroczeniu trzeciej dekady życia, natomiast silny spadek odnotowuje się po 4 dekadzie życia. Z wiekiem najpierw obniża się poziom sekrecji podczas dnia, a następnie zaczynają maleć impulsy wydzielane podczas snu.


Poprawiając naturę



Poziom hormonu wzrostu może zostać podniesiony przed podanie syntetycznego hormonu GH lub przez podanie GHRH, który spowoduje pobudzenie komórek somatotropowych przysadki do wydzielenia GH . Podstawową zaletą podania GHRH jest to, że wydzielanie GH odbędzie się wg naturalnego biorytmu, czyli w sposób pulsacyjny.

Badania pokazały, że endogenny GHRH jest podstawowym regulatorem pulsacyjnego uwalniania GH u ludzi a ciągła administracja GHRH prowadzi do zwiększenia impulsów GH. Natomiast zewnętrzne podanie GH podnosi jego całkowity poziom lecz nie ma wpływu na zwiększenie amplitudy impulsów.

Ludzie w każdym wieku posiadają naturalną zdolność do produkcji GH. Naukowcy w większości badań się z tym zgadzają. W jednym badaniu np. zbadano efekty podawania GHRH dorosłym w wieku 20-75lat. Naukowcy zaobserwowali wzrost uwalniania GH ,który był bezpośrednim wynikiem podania GHRH. Wyniki otrzymanych badań skłoniły ich do następującej konkluzji, „...brak efektów ubocznych, bezpieczeństwo dawkowania i odkryty, uzależniony od wieku ciągły spadek wydzielania naturalnego GHRH otwiera nowe możliwości do zastosowania GHRH w leczeniu szeroko rozumianych objawów starzenia się organizmu.

Długo działający analog GHRH CJC-1295


Podczas gdy badania zademonstrowały, że ciągłe podawanie GHRH prowadzi do zwiększenia sekrecji GH poprzez zwiększenie uwalniania jego impulsów, zauważono jeden mankament w tym mechanizmie. GHRH ma bardzo krótki czas półtrwania, mierzony w minutach i czas całkowitego opuszczenia organizmu mierzony w godzinach. Jest to wystarczający czas do wywołania pozytywnego efektu na sekrecje GH, lecz takie działanie wymaga podawania GHRH kilka razy dziennie, aby otrzymać optymalne wyniki.

Z tego powodu opracowane i zbadane zostały długo działające analogi GHRH. Najbardziej efektywnym analogiem jest CJC-1295.

Dostanie się do krwi GHRH skutkuje jego szybką degradacją. CJC-1295, syntetyczna wersja ludzkiego GHRH posiada zdolność do łączenia się ze specjalną albuminą (białkiem) po podaniu podskórnym co ochrania ją przed błyskawicznym rozpadem. Czas półtrwania owej albuminy wynosi 19 dni.





W badaniu "Prolonged Stimulation of Growth Hormone (GH) and Insulin-Like Growth Factor I Secretion by CJC-1295, a Long-Acting Analog of GH-Releasing Hormone, in Healthy Adults", Sam L. Teichman, et al. Journal of Clinical Endocrinology; Metabolism 91(3):799-805, z 2006 roku ,CJC-1295 zależności od dawek (30mcg/kg lub 60 mcg/kg ) znacząco zwiększył poziomy GH i IGF-1 u zdrowych ludzi a przy tym nie wystąpiły żadne skutki uboczne.

Niewiadomym jednak pozostał wpływ długo działającego analogu GHRH na pulsacyjne wydzielanie GH. Przestudiowane zostało to w kolejnym badaniu, "Pulsatile Secretion of Growth Hormone (GH) Persists during Continuous Stimulation by CJC-1295, a Long- Acting GH-Releasing Hormone Analog", Madalina Ionescu, et al. The Journal of Clinical Endocrinology; Metabolism 91(12):4792-4797.

Badanie dowiodło, że pulsacyjne wydzielanie GH nie zostało zaburzonew czasie działania środka od jego podania aż do 7 dni po podaniu.
Jest to oczywiście bardzo dobra wiadomość. Pulsacyjny charakter wydzielania GH wydaje się być niezbędny do prawidłowego wzrostu i naprawy tkanek u ssaków.

Badanie również pokazało ,że mimo ponad 50% wzrostowi wydzielania hormonu wzrostu nie zanotowano wzrostu amplitudy ani częstotliwości impulsów. Cały przyrost pochodził od zwiększenia poziomu wyjściowego GH.

Dodatkowo na uwagę zasługują sami badani którymi były osoby w młodym wieku o niskiej masie ciała. Badanie wskazało, że GHRH w formie CJC-1295 może okazać się skutecznym lekiem przyspieszającym rozwój młodych organizmów.




Koncentracja CJC-1295 utrzymywała się na wysokim poziomie przez 7 dni po podaniu.

Jak można zauważyć na poniższym wykresie całkowity poziom GH podniósł się znacząco w zależności od dawki i utrzymywał się przez 7 dni.


Growth Hormone Releasing Peptides (GHRPs) – podstawowe informacje

.
.
.


Growth Hormone Releasing Peptides (GHRPs) są syntetycznymi formami naturalnego hormonu greliny. Ta prosta sekwencja aminokwasów wykazuje działanie charakterystyczne dla greliny. Pozytywne które pobudza GH jak i negatywne, które objawia się poprzez zwiększenie konwersji glukozy w kwasy tłuszczowe.

GHRPs są grupą związków która charakteryzuje się zdolnością przyłączania się do receptora Growth Hormone Secretagogue Receptor (GHS-R) i przez to uwalniania GH.
Te związki włączając syntetyczne peptydy takie jak GHRP-6, GHRP-1, GHRP-2, Hexarelin, Ipamorelin i inne syntetyczne nie-peptydowe molekuły takie jak MK-0677 są naturalnymi ligandami ghreliny. Ta grupa która zawiera wszystkie wyżej wymienione cząsteczki wyłączając Growth Hormone Releasing Hormone (GHRH) nazywana jest Growth Hormone Secretagogues (GHSs).

GHSs oddziałuje na zwiększanie GH wieloma drogami.

Po pierwsze pośrednio zwiększają poziom GH poprzez wzbudzenie wytwarzania GHRH uwalnianego z podwzgórza. Uwolniony GHRH działa poprzez swoje receptory zlokalizowane w przysadce do których się przyłącza powodując bezpośrednio wyrzut GH.

Po drugie GHS osobiście łączy się ze swoimi receptorami w przysadce i bezpośrednio oddziałuje na zwiększenie GH. To działanie charakteryzuje jednak innym mechanizmem od działania GHRH. W konsekwencji obie cząsteczki GHRH i GHS wykazują pozytywny i synergistyczny wpływ na uwalnianie GH.

Po trzecie powoduje niebezpośredni wzrost GH przez redukcje uwalniania Somatostatin (hormonu hamującego uwalnianie GH) z przysadki.



.
.
.

Efektywne dawki GHS

.
.
.

Podawane w klinicznych dawkach wszystkie rodzaje GHS charakteryzowały się silniejszym uwalnianiem GH w porównaniu do GHRH. Jednak, że jeśli porównamy potencjał obu środków w przeliczeniu na dawkę to GHRH ma większy potencjał. Jednak jeśli naszym celem jest zwiększone uwalnianie GH poprzez zwiększenie jego bezwzględnej wartości, to pod tym względem GHS jest lepsze.

U ludzi maksymalna dawka GHRH wynosi 1mcg na kg masy ciała. Ta dawka nasyca całkowicie receptory i każde jej zwiększenie nie powoduje żadnych dodatkowych korzyści, dopóki GHRH nie opuści krwiobiegu.

Maksymalna dawka GHS, na przykład w przypadku hexarelinu wynosi 2-3mcg na kg masy ciała. U zdrowych ludzi uwalnianie GH na skutek podawania GHS rośnie, aż do osiągnięcia maksymalnego poziomu przy wyżej podanych dawkach. Każda nawet mała dawka GHS okazała się być skuteczna w tym celu.

W odróżnieniu od GHRH, GHS są odporne na działanie różnych inhibitorów uwalniania GH. Badania wykazała, że sekrecja GH wywołana hexarelinem zmniejsza się, ale nie blokuje całkowicie przy podaniu glukozy, tłuszczów, somatostatyn czy nawet leków ją uwalniających.

Badania wykazały, iż GHSs jest w stanie skutecznie uwolnić duże ilości GH zarówno u młodych mężczyzn jak i kobiet, równie skutecznie w każdej fazie cyklu menstruacyjnego. Po raz kolejny udowadnia to, że działanie GHSs jest niezależne od innych hormonów i ich wahania nie mają na nie wpływu.

Jeśli weżniemy pod uwagę wiek pacjentów to badanie nie są zgodne co do jego wpływu na potencjał uwalniania GH. Badania jednak nie udowodniły korelacji między wiekiem a spadkiem potencjału działania GHRH i GHS.

Podczas terapii GHS w żadnym badaniu nie zauważono występowania skutków ubocznych. Jednak, okazało się, że GHSs powoduje niewielki wzrost (przy poziomie mieszczącym się w normie) prolaktyny i kortyzolu, a w kilku badaniach również DHEA. Niskie i średnie dawki (1mcg/kg) GHRP-6 powodowały uwolnienie dużej ilości GH bez jakiegokolwiek wpływu na prolaktynę i kortyzol. Heksarelin z kolei, powodował największy wyrzut tych hormonów. Ipamorelin, najnowszy peptyd z rodziny GHS nie miał wpływu na prolaktyne i kortyzol nie zależnie od podanej dawki.
.
.
.
Dlaczego potrzebujesz analogu GHRH (CJC-1295) i GHRP.

.
.
.
Wrażliwość receptorów przy GHS

Pojedyncza dawka GHS skutkuje obniżeniem odpowiedzi organizmu do uwalniania GH przy podawaniu następnych dawek GHS. Jednak wrażliwość organizmu która została zaburzona, jednak zaczyna powracać do stanu poprzedniego po upływie kilku godzin.

Jednak, ciągłe podawanie GHS powoduje systematyczne zmniejszenie wydzielanego GH na skutek obniżonej wrażliwości organizmu.

Zestawienie dwóch różnych modeli podawania GHS ujawniło, jakie skutki w procesach anabolicznych powoduje ta cecha.



Na rys powyżej zestawiono efekty podawania tych samych dawek GHS podawanych ciągle oraz dwa razy dziennie. Ciągłe podawanie GHS okazało się być nieefektywne. W przeciwieństwie do GHRH, które podnosi poziom całkowitego GH w organizmie, GHS nadaje się do zwiększania amplitudy impulsów GH. Jednak GHRH, nie powoduje obniżenia się wrażliwości właściwych receptorów. Dzięki tym odmiennym właściwością działanie obu peptydów uzupełnia się wzajemnie. CJC-1295 jak omówiliśmy w poprzednim rozdziale, podnosi poziom całkowitego GH. Stały wysoki poziom GH jest niezbędny do znacznego zwiększenia syntezy IGF-1 w organizmie. Pulsacyjne uwalnianie GH jest o wiele mniej efektywne, jednak nadal jest ważne jeśli chodzi o procesy anaboliczne.

W badaniach wiele razy został pokazany i potwierdzony fakt, że podawanie IGF-1 dzieciom powodowało słabszy ich wzrost w porównaniu do terapii hormonem wzrostu. Potwierdzone zostało to również na zwierzętach, co pokazuje, że terapia IGF-1 nie powoduje uzyskania pełnego efektu anabolicznego hormonu wzrostu.



Na rysunku poniżej przedstawiony jest wzrost całkowitego poziomu IGF-1, który utrzymywał się przez 7 dni.





Wyniki badań toksykologicznych, w których podawano 50mcg/kg CJC-1295 małpom przez 6 miesięcy wykazały brak występowania działań niepożądanych jak i brak obecności przeciwciał. Stwierdzono , że lek wykonany z użyciem technologi Drug Affinity Complex (DAC), która umożliwia koniugacje peptydu z albuminą nie wykazuje działania immunotoksycznego u małp.




Silna synergia analogu GHRH (CJC-1295) i GHRP

.
.
.




Będziemy się skupiać na efektach u normalnych zdrowych ludzi (którzy przeważnie są grupą kontrolną w takich badaniach)

W pierwszym badaniu, "Inhibition of growth hormone release after the combined administration of GHRH and GHRP-6 in patients with Cushing's syndrome", Alfonso Leal-Cerro..., Clinical Endocrinology 1994, 41 (5) , 649–654,, zostały użyte trzy różne kombinacje peptydów:

GHRH podane osobno w dawce 100mcg spowodowało całkowity wzrost (AUC – pole powierzchni pod krzywą) GH mierzony przez 120min do poziomu 1420 ± 330mcg/L.
GHRP-6 podane osobno w dawce 100mcg. To spowodowało całkowity wzrost (AUC) GH mierzony przez 120min do poziomu 2278 ± 290mcg/L.
GHRH i GHRP-6 podane razem w dawce 100mcg każde spowodowało całkowity wzrost (AUC) GH mierzony przez 120min do poziomu 7332 ± 592mcg/L.

Kolejne badanie miało na celu oszacowanie maksymalnej dawki nasycenia obu peptydów. "Growth hormone (GH)-releasing peptide stimulates GH release in normal men and acts synergistically with GH-releasing hormone ", CY Bowers..., J. Clin. Endocrinol. Metab., Apr 1990; 70: 975-982.

W tym badaniu GHRH zostało podawane w dawce 1mcg/kg osobno jak i z różnymi dawkami GHRP-6 (0.1, 0.3 i 1.0 mcg/kg). Okazało się, że sub-maksymalne dawki 0,1 i 0,3mcg/kg GHRP-6 podawane razem z 1mcg/kg GHRH działały synergistycznie i znacznie podnosiły poziom hormonu wzrostu. Dawka 1mcg/kg GHRP-6 podawana łącznie z GHRH okazała się być dawką maksymalną.

Warto również wspomnieć, że poziom prolaktyny i kortyzolu wzrastał dwukrotnie powyżej poziomu wyjściowego (nadal mieścił się w normie) jedynie w dawce 1mcg/kg GHRP-6.

Ostatnie badanie "Preserved Growth Hormone (GH) Secretion in Aged and Very Old Subjects after Testing with the Combined Stimulus GH-Releasing Hormone plus GH-Releasing Hexapeptide-6", Micic D..., J Clin Endocrinol Metab. 1998 Jul;83(7):2569-72, jest fascynujące z kilku powodów.

Wg autorów, GHRH i GHRP-6 na dzień dzisiejszy są najsilniejszymi środkami pobudzającymi wydzielanie hormonu wzrostu. Są one w stanie przywrócić normalne funkcjonowanie przysadki u pacjentów z zaburzeniami metabolicznymi, takimi jak zaburzenia pracy tarczycy czy cukrzyca typu 2.

W tym badaniu oceniono wpływ podawania 90mcg GHRH łącznie z 1mcg/kg GHRP-6 u pacjentów w 3 grupach wiekowych. Powyżej 75 roku życia, w przedziale wiekowym 46-65 oraz w wieku poniżej 40 lat.

W każdej z grup zanotowano znacznie zwiększenie się wydzielania impulsów GH bez różnic ze względu na płeć. Co najciekawsze najstarsza grupa uczestników badania okazała się mieć najlepsze wyniki w uwalnianiu GH.



Łączne podawanie CJC-1295 i GHRP-6 okazało się bardzo efektywną i dobrze przebadaną metoda w zwiększaniu całkowitej ilości GH w organizmie. Dobierając odpowiednio dawki, częstotliwość podawania jesteśmy wstanie znacznie przyśpieszyć wszystkie procesy anaboliczne organizmu a przy tym nie uświadczyć żadnych niepożądanych skutków ubocznych.

.
.
.

Syntetyczny hormon wzrostu vs. CJC-1295/GHRP-6 + GHRH

.
.
.

Jednostki miary


Ilość hormon wzrostu (GH), tak jak i innych biologicznie aktywnych substancji mierzy się za pomocą jednostek międzynarodowych (ang. International Units – IU) .Miara ta oznacza biologiczną aktywność danej substancji uzgodnioną na podstawie umowy między krajami. Jednostki międzynarodowe są charakterystyczne dla każdej substancji a więc 1IU jednej substancji nie równa się 1IU drugiej substancji.

Tak jak łatwo jest porównać ze sobą dawki GH kiedy to 2IU jest po prostu dwukrotnie mniejszą dawką niż 4IU oraz możemy dowiedzieć się w prosty sposób od producenta ile waży 1IU GH (Nutropin podaje, że 1IU jego GH waży 333mcg, a z kolei 1 IU Humatrope firmy Lily ma masę 370cmg), to porównanie ilościowe z CJC-1295 czy GHRP-6 jest znacznie utrudnione.

Praktycznie w każdym badaniu, w którym uczestnikom podaje się hormon wzrostu lub Growth Hormone Releasing Hormone (GHRH) lub CJC-1295 czy Growth Hormone Releasing Peptides, mierzy się poziom GH we krwi w określonych punktach w czasie. Badania przeważnie określają ilośc GH w nanogramach (ng) na mililitr (ml) lub mikrogramach (μg) na litr (L). Dzięki temu wyniki zawsze można bezpośrednio porównać ponieważ ng = 1/1000 μg a ml = 1/1000L.

Ilość hormonu we krwi ( jego koncentracja) jest podawana w jednostkach w czasie. Taki pomiar określa się jako pole powierzchni pod krzywą (AUC- area under curve). Jednak niektórzy autorzy badań operują jednostkami minutowymi a niektórzy godzinnymi, tak więc wtedy proste porównanie AUC nie ma sensu.

W tym rozdziale porównam i przeanalizuję wyniki badań zawierających pomiary koncentracji GH po podaniu różnych środków. Określę przy tym i porównam efektywność różnych dawek GH, CJC-1295 i CJC-1295 + GHRP-6.



Porównywane badania



GH

Podstawowym porównawczym badaniem będzie eksperyment kliniczny firmy Lilly, który polegał na podaniu GH zdrowym dorosłym ludzom w celu ustalenia farmakokinetyki leku. W tym celu zostały użyte dwie dawki, 0.05IU/kg (dożylnie) oraz 0.27IU/kg (podskórnie i domięśniowo). Dla 80kg dorosłego całkowita dawka wyniesie odpowiednio 4IU i 22IU. Do naszych celów porównamy tylko dawkę 22IU wstrzykiwaną podskórnie oraz domięśniowo.

CJC-1295

W badaniu "Prolonged Stimulation of Growth Hormone (GH) and Insulin-Like Growth Factor I Secretion by CJC-1295, a Long-Acting Analog of GH-Releasing Hormone, in Healthy Adults", Sam L. Teichman, et al. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism 91(3):799-805,

66 zdrowym mężczyznom i kobietom w przedziale wiekowym 21-61 lat podano różne dawki CJC-1295. CJC-1295 zostało podane w pojedynczej dawce, następnie w wybranych grupach podane zostało ponownie po 7 dniach i jeszcze w innych grupach dodatkowo 14 dni później. Jednak my zajmiemy się tylko pierwszą grupą. Próbki krwi zostaly pobrane przed podaniem oraz po upływie 15, 30 i 60 min oraz 2, 3, 4, 6, 8, 10, 12 oraz 24 godzin od podania a następnie co 8 godzin w 2 i 3 dniu oraz dziennie w 4, 5, 6, 7 dniu.

Dawki wynosiły 30mcg/kg; 60mcg/kg; 125mcg/kg; 250mcg/kg

GHRH + GHRP-6

Jest wiele badań, w których mierzono wpływ podawania tych dwóch peptydów na poziom uwalniania GH. W tym celu wybierzemy te dwa:
"Inhibition of growth hormone release after the combined administration of GHRH and GHRP-6 in patients with Cushing's syndrome", Alfonso Leal-Cerro, et al., Clinical Endocrinology 1994, 41 (5) , 649–654

oraz

"Growth hormone (GH)-releasing peptide stimulates GH release in normal men and acts synergistically with GH-releasing hormone", Bowers, C.Y., et al. J. Clin. Endocrinol. Metab. 70, 975–982.


Jaka ilośc GH jest normalna ?



Zanim przejdziemy do badań, dowiedzmy się jaka ilośc GH jest naturalnie uwalniana w ludzkim organizmie.

W tym celu przejrzymy badanie, które porównało poziomy hormonu wzrostu w czasie trwania całego cyklu dobowego u ludzi z każdego wieku.
Age-Related Changes in Slow Wave Sleep and REM Sleep and Relationship With Growth Hormone and Cortisol Levels in Healthy Men, Eve Van Cauter, PhD; Rachel Leproult, MS; Laurence Plat, MD, JAMA. 2000; 284:861-868

U ludzie w wieku do 25lat, wydziela się ok. 2IU GH w czasie 24 godzin, powyżej tego wieku wydziela się już tylko 1IU lub mniej.

Warto dodać, że Humatrope podany domięśniowo lub podskórnie wykazuje się 66% biodostępnością. Więc 3IU GH podanego z zewnątrz będzie odpowiadało ok. 2IU endogennego GH.



Porównanie GH z CJC-1295

.
.
.

Całkowita ilość uwolnionego GH.

Po podaniu CJC-1295 w dawkach 30mcg/kg; 60mcg/kg; 125mcg/kg and 250mcg/kg, całkowity poziom GH (AUC) wynosił odpowiednio:

AUC: 758, 969, 977, i 1370 ng/ml na godzinę.



Miej na uwadze, że dla 80kg dorosłego dawka 30mcg/kg równa się podaniu 2.4mg CJC-1295 na tydzień.

Więc podanie 2.4mg CJC-1295 spowodowało wydzielenie się 758ng/ml GH na godzinę.

Po podaniu syntetycznego GH (Humatrope) w ilości 22IU, otrzymano następujące poziomy GH:
AUC przy podaniu domięśniowym : 495 +/- 106 ng/ml na godzinę.

AUC przy podaniu podskórnym: 585 +/- 90 ng/ml na godzinę.


Szczytowa koncentracja GH

Podanie GH skutkowało osiągnięciem dużo większego poziomu maksymalnej koncentracji GH niż w przypadku podania CJC-1295.

GH spowodowało osiągnięcie szczytowej koncentracji na poziomie 53 do 63 ng/ml.

CJC-1295 zależnie od dawki spowodowało osiągnięcie szczytowej koncentracji na poziomie 6.6; 9.6; 9.9; 13.3 ng/ml.





.
.
.

Porównanie GH z GHRP + GHRH

.
.
.

Całkowita ilość uwolnionego GH

Badanie Alfonso Leal-Cerro ujawniło następujące wyniki:

GHRH w dawce 100mcg:
(AUC) 120 min = 1420 ± 330 ng/ml po przeliczeniu na AUC mierzony w czasie 1 godziny: 25 ng/ml

GHRP-6 w dawce 100mcg:
(AUC) 120 min = 2278 ± 290 ng/ml po przeliczeniu na AUC mierzony w czasie 1 godziny: 40 ng/ml

GHRH + GHRP-6 razem w dawkach po 100mcg każde:
(AUC) 120 min = 7332 ± 592 ng/ml po przeliczeniu na AUC mierzony w czasie 1 godziny: 130 ng/ml

Badanie Browers’a pokazało, że mała dawka GHRP (0.1mcg/kg) łącznie GHRH w dawce nasycenia (1mcg/kg) spowodowało wzrost GH do następujących wartości:

(AUC) 120 min = 10,065 ng/ml po przeliczeniu na AUC mierzony w czasie 1 godziny: 170 ng/ml



W porównaniu do syntetycznego GH zauważymy, że:

22IU GH powoduje wzrost całkowitego GH do 495-580 ng/ml

100mcg GHRH + GHRP-6 powoduje wzrost całkowitego GH do 130-170 ng/ml

To porównanie pokazuje, że jednorazowa dawka 100mcg GHRH+GHRP-6 powoduje wyrzut przynajmniej takiej ilości hormonu wzrostu jak pojawi się po podaniu 5IU syntetycznego GH.

Stosujac GHRH i GHRP-6 trzy razy dziennie osiągniemy ekwiwalent podawania 15IU syntetycznego GH.

Podanie samego GHRP-6 w dawce 100mcg możemy porównać do podania 1,4 do 1,8IU syntetycznego GH.

Szczytowa koncentracja GH

Z wykresu widać, że po podaniu GHRH+GHRP-6 szczytowa koncentracja GH wynosiła od 80 do 130ng/ml
Syntetyczne GH spowodowało osiągnięcie szczytowej koncentracji na poziomie 53 do 63 ng/ml.



Dawkowanie peptydów – praktyczne podsumowanie
.
.
.


GHRPs

Dawka nasycenia określona na podstawie badań nad GHRPs (GHRP-6, GHRP-2, Ipamorelin; Hexarelin) wynosi 100mcg lub 1mcg/kg

Oznacza to, że 100mcg nasyci receptory w pełni, ale jeśli dodasz kolejne 100mcg to tylko 50% tej dawki będzie efektywne. Jeśli dodasz kolejne 100mcg to tylko 25% tej dawki zostanie wykorzystane.

Kolejnym problemem jest zaburzenie czułości receptorów oraz wzrost produkcji kortyzolu i prolaktyny.
Ipamorelin jest tak samo efektywny jak GHRP-6 w podnoszeniu poziomu GH lecz nawet w dawce powyżej 100mcg nie powoduje zwiększenia produkcji prolaktyny czy kortyzolu.

GHRP-6 w dawce 100mcg nie podnosi prolaktyny, kortyzol może nieznacznie wzrosnąc lecz pozostanie w normie.

GHRP-2 jest trochę bardziej efektywny w zwiększaniu uwalniania GH, lecz w dawkach 100mcg i więcej powoduje również trochę większy wyrzut prolaktyny i kortyzolu. W dawkach 200-400mcg kortyzol i prolaktyna znajdą się na granicy maksymalnego dla nich poziomu pozostającego w normie.

Hexarelin posiada największy potencjał w zwiększaniu uwalniania GH. Niestety zwiększa również znacznie kortyzol i prolaktynę już w dawkach 100mcg.
Uniewrażliwianie receptorów
GHRP-6 może być używane w dawce 100mcg trzy do czterech razy dziennie bez obawy o rozregulowanie receptorów

GHRP-2 prawdopodobnie w dawkach 100mcg nie spowoduje unierwrażliwienia receptorów.

Hexarelin powoduje czasowe uniewrażliwienie receptorów przysadki przy dłuższym czasie stosowania. Po zaprzestaniu czas powrotu wrażliwości receptorów wynosi ok. 14 dni.
GHRH

Sermorelin, GHRH (1-44) i GRF(1-29), są to po prostu GHRH o krótkim czasie półtrwania.

Po podaniu zewnętrznym staje się to problemem gdyż peptyd zostaje w krótkim czasie enzymatycznie rozłożony i przestaje działać. Aby osiągnąć pożądany efekt musimy stosować wtedy duże dawki.

Analogi GHRH

Wszystkie analogi GHRH zawierają modyfikacje aminokwasu Alaniny na drugiej pozycji co czyni peptyd bardziej odpornym na rozkład.

Tetra lub 4 substituted GRF(1-29) często nazywanym CJC w/o the DAC lub modified GRF(1-29) posiada inne modyfikacje, które poprawiają biodostępność i stabilność środka.

W ludzkim organizmie ten peptyd wykazuje się ok. 30min czasem półtrwania. Jest to wystarczająco długo aby wywołać zamierzony efekt. Dawka nasycenia również wynosi 100mcg.

Problem przy używaniu samego GHRH.

GHRH jest jedynie efektywne kiedy w organizmie jest niski poziom somatostatyny (peptydu obniżającego poziom GH). Więc jeśli mamy szczęście i podamy GHRH w momencie kiedy GH jest wysokie (a zatem somatostatyna jest niska) duże zwiększenie impulsu GH, lecz jeśli mamy pecha i kiedy podamy GHRH w momencie gdy poziom GH jest niski, impuls również będzie mały.

Rozwiązaniem jest GHRP + analog GHRH

Rozwiązanie jest proste i efektywne. GHRP różnymi mechanizmami działania powoduje powstanie dużego impulsu GH. Jednym z nich jest redukcja poziomu somatostatyny uwalnianej z podwzgórza. Kolejny to obniżenie wpływu działania somatostatyny na przysadkę, zwiększenie uwalniania GHRH oraz w końcu samo GHRP poprzez swoje receptory w przysadce zwiększa produkcje cAMP przez to powoduje wyrzut GH (tak jak i GHRH). Wynikiem takiego działania jest znaczna synergia obu środków.

Protokoły używania peptydów

W celu budowania masy mięśniowej jak i w celu przyśpieszenia regeneracji wszystkich tkanek organizmu (stawów i ścięgien włącznie) łącznie ze zwiększeniem syntezy kolagenu dozujemy GHRP + analog GHRH 100mcg każde przed spaniem oraz po treningu, a dla jeszcze lepszego efektu dodajemy dawkę tuż po obudzeniu się.

Dla celów odmładzających i regenerujących stawy i ścięgna jedna dawka przed spaniem w zupełności wystarczy. Badania pokazały że dawka 6IU GH powoduję zwiększenie syntezy kolagenu o 250% a przypominam że 100mcg GHRP + analog GHRH równa się ponad 5IU syntetycznego GH.

GHRH w dawce 100mcg i wyższej może być użyty bez żadnych problemów.

GHRP w dawkach 100-200mcg również może być używany bez żadnych problemów.

Peptydy te należy podawać przy pustym żołądku lub jedynie po zjedzeniu protein. Tłuszcz i węglowodany obniżają sekrecje GH. Posiłek należy zjeść po 20min od podania peptydów (nie więcej jak 30min i nie mniej jak 15min).

Za Dr. Andro   Forum Body-factoty
« Ostatnia zmiana: Lutego 09, 2016, 03:55:09 pm by sportacademy »

 

Recent

użytkowników
  • Użytkowników w sumie: 2567
  • Latest: Kesh321
Stats
  • Wiadomości w sumie: 12323
  • Wątków w sumie: 774
  • Online Today: 332
  • Online Ever: 560
  • (Stycznia 13, 2023, 10:31:04 pm)
Użytkownicy online
Users: 1
Guests: 236
Total: 237