Turinabol

[Pan Koksik]

Turinabol wykorzystywany był w medycynie przy wielu różnych dolegliwościach, ale najczęściej był używany w wyniszczających schorzeniach celem podreperowania masy kostno-mięśniowej. Później w 1990 okazało się, że Turinabol był jednym z kluczowych sterydów anabolicznych stosowanych przez NRD w ich niesławnym programie. Plan ten został opracowany przez rząd Niemiec Wschodnich w latach 1960 i realizowany w latach 1974-89. Program podawania saa dla wszystkich zawodników (świadomych i nieświadomych), aby dominować na igrzyskach olimpijskich i innych międzynarodowych imprezach sportowych.Oszukiwanie kontroli antydopingowych na igrzyskach olimpijskich, poprzez podawanie sterydu w danym momencie niewykrywalnego (ze względu na to, że komisja nie wiedziała o jego istnienieniu ). Sterydy anaboliczne podawane były jako witaminy. Później okazało się, że większość z tych "witamin" to w rzeczywistości Turinabol. Stwierdzono, że około 10.000 sportowcom w ciągu nieco ponad dwóch lat, podawano steroidy anaboliczne (w większości  Turinabol). Chociaż badania nad tym sterydem wykazały jego względne bezpieczeństwo stosowania, w 1994 roku Jenapharm wstrzymał jego produkcję.Turinabol wykorzystywany był w medycynie przy wielu różnych dolegliwościach, ale najczęściej był używany w wyniszczających schorzeniach celem podreperowania masy kostno-mięśniowej.

Liczne wygrane, oraz rekordy szczególnie w konkurencjach kobiet wzbudzały zachwyt i aprobatę, aż do czasu wykrycia przyczyn tak rewelacyjnych wyników. Po wykryciu i napiętnowaniu sportowców, którym podawano chlordehydromethyltestosteron substancja ta sukcesywnie zaczęła odchodzić w zapomnienie. Jednak od kilku lat substancja ta powraca do oferty podziemnych firm produkujących sterydy.

Aby najkrócej przedstawić charakterystykę tego środka, należy wspomnieć na początku iż jest to pochodna dianabolu a ściślej dianabol z alteracją 4-chloro. Owszem jest jego pochodną, ale nieco inną i warto o tym pamiętać. Np. Equipoise(boldenon) mimo że jest estryfikowaną formą dianabolu/metanabolu to tak naprawdę ma z nim mało wspólnego, poza chemicznym pokrewieństwem. Pierwszym podobieństwem pomiędzy turanabolem a dianabolem/metanabolem jest posiadana przez nie grupa 17 alfa-alkilowa chroniąca substancje czynną przed  rozkładem w wątrobie, spowodowanym przez administację oralną. Wiąże się to oczywiście z hepatotoksycznością turanabolu.

Przyglądając się obu substancjom pod kątem bilansu androgenno-anablicznemu, można dostrzec pierwszą zasadniczą różnicę. Turanabol jest niezwykle słabo androgennym sterydem, przy wysokich wartościach anabolicznych. To predysponuje użycie turanabolu przy pracy nad definicją, nadaniu twardości i separacji muskulatury. Chlordehydromethyltestosteron ma działanie anaboliczne i umiarkowanie androgenne co w działaniu można przełożyć na efekt pomiędzy Metanabolem a Stanozololem. Właśnie umiarkowana androgenność tej substancji sprawiła, że była tak często przyjmowana przez kobiety.

Ze względu na swoją stosunkowo niewielką 'moc' w stosunku do Dianabolu, dawki konieczne do uzyskania efektu są uważane za bardzo wysokie. Jednak sportowcy mogą oczekiwać dobrej jakości masy mięśniowej bez ryzyka jakiegokolwiek retencji, ginekomastii, czy innych efektów estrogenowych. Brak konwersji do estrogenowych komponentów sprawia, że Turinabol jest również stosowany jako idealny środek w okresach zbijania wagi/redukcji. Opisując rezultaty stosowania turanabolu, można go porównać do innego środka o oralnej formie administracji jakim jest oxandrolon.

Turanabol poprzez zdolność wiązania się z SHGB może nasilać działanie innych sterydów wraz z nim stosowanych, tworząc tzw. synergię działania. Może tez przyczynić się do zwyżki wolnego testosteronu w organizmie.

Substancja chlordehydromethyltestosteronu osiaga maksymalnią koncentruje we krwi około 1-3h po zażyciu.

Logiczne jest, że nie należy brać całej dawki jednorazowo, tylko podzielić ją na 3-4 dawki dzienne, co gwarantuje dłuższą, stabilną koncentracje we krwi. Dobrze jest brać tabletki podczas posiłku.

Turinabol aktywuje centralny system nerwowy po przez związanie molekularnych substancji w mózgu, dając dodatkowego kopa i motywacji do wysiłku.

Potencjalne efekty zależą od dawek. U kobiet pojawiają się najczęściej męskie symptomy przy dawce 20 mg/dzień, zażywanej przez dłuższy czas. Rzadko pojawia się u mężczyzn ginekomastia, retencja wody wysokie ciśnienie krwi. U obu płci zauważalny wzrost libido. Również występuje ryzyko chorób wątroby. Jeśli bierzemy przez 6 tygodni po 10 mg/dzień nie powinniśmy zauważać żadnych ubocznych efektów.

Średnia dawka dla mężczyzn to zazwyczaj 20-40mg dziennie. Bardziej zaawansowani zawodnicy przyjmują nawet 50-60mg dziennie bez obawy o skutki uboczne.

Po roku 1994 dostępny jest w aptekach w Niemczech. Produkowany jest w kartonowym czerwonym, szarym lub czarnym pudełku. Data produkcji wydrukowana jest z lewej strony pudełka. Zawiera listek, lub dwa z 20 tabletkami każda po 5 mg. Tabletki są bardzo małe, niebieski i gładkiej powierzchni