* *
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.Czy dotarł do Ciebie email aktywacyjny?
Marca 28, 2024, 12:59:33 pm

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

Pokaż wiadomości

Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.


Pokaż wątki - Pan Koksik

Strony: [1] 2 3 4
1
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / GW-0742 Cardarine 2.0!
« dnia: Maja 23, 2019, 03:23:44 pm »
GW 0742 jest wysoce aktywnym agonistą PPAR. Jak zapewne wiecie prowadzone są liczne badania kliniczne nad rolą tych receptorów, jaką role odgrywają i co jesteśmy w stanie uzyskać za pomocą ich stymulacji.

Czyli.. nic innego niż poprzednia wersja, starszy brat – GW501516. Jednak kluczową rolę odgrywa tutaj bioaktywność! Młodszy brat jest zdecydowanie bardziej aktywny biologiczne, zdecydowanie mocniej nasila syntezę enzymów w organizmie, a do tego dorzuca nam kilka bonusów do koszyka.

Co NOWEGO oprócz wzmocnionych efektów starego GW przynosi nam GW 2.0?

Dla przypomnienia mamy – MOCNIEJSZE wsparcie dla palenia tkanki tłuszczowej, JESZCZE większe wzmożenie wydolności. A dalej same kwiatki.

Badania wskazują na to, że dostaniemy zdecydowanie szybszą, bardziej celowaną poprawę wrażliwości insulinowej a także sugerują, że potrafi uporać się z problemem nawet u osób z niedoborami insuliny. Oprócz tego wspomniano o odwróceniu skutków pogorszonej ekspresji GLUT4, który odpowiada za pobór glukozy do mięśni.
 
Oprócz usprawnienia wrażliwości insulinowej można spodziewać się poprawy pracy serca za sprawą zwalczania wolnych rodników tlenowych odpowiadających za uszkodzenie ścian naczyń krwionośnych. W skrócie – aktywacja PPAR, w zależności od stanu glikemii, zmniejsza poziom ROS, aktywność oksydazy NADPH oraz ekspresję Nrf2 i NQO-1.

GW 2.0 wśród naukowców zbudowało również dużo większe zaufanie. Dokonano badań na ludziach pod kątem leczenia chorób autoimmunologicznych, dokładnie pod kątem tocznia układowego. A dlaczego dużo większe? A dlatego, ze tymi ludźmi były ciężarne kobiety! W rezultacie okazało się, że GW0742 jest w stanie zmniejszać stany zapalne w nerkach, mózgu, sercu oraz naczyniach krwionośnych.
 
Rozkręca się.. Grubaski grubaskami, a do czego mi to? Po co to brałem, jeśli GW V1 było niezłe?

Zainteresowały mnie badania prowadzone w kierunku osteoartrozy. Okazuje się, że Młodszy brat wzmaga ekspresje TGF-beta odpowiadającego za chondrogenezę (rozwój chrząstki), zmniejsza zwłóknienie chrząstek, osyfikację oraz stany zapalne w tych strukturach. Jest to bardzo pożądane u osób z problemem sztywniejących stawów. Dodatkowo nasila produkcję kolagenu typu II.
Spisało się. I to całkiem nieźle :)




2
Suplepedia / SARM YK11
« dnia: Maja 10, 2016, 09:19:33 pm »
Większość związków z grupy SARMs wykazuje relatywnie mało androgennych skutków ubocznych ale jednocześnie również niewielki efekt anaboliczny w porównaniu do testosteronu. W przypadku YK11 sprawa wygląda nieco inaczej. [Biol Pharm Bull. 2013; 36(9): 1460-5.]


Podczas badań na komórkach mięśniowych C2C12 w publikacji naukowej z 2013 roku porównano efekty oddziaływania YK11 oraz DHT (dihydrotestosteronu). Okazało się, że komórki mięśniowe poddane działaniu 500 nmoli YK11 wykazały o wiele więcej czynników anabolicznych w porównaniu do efektu jaki wywoływało 500 nmoli DHT.

YK11 indukuje produkcję folistatyny w komórkach mięśniowych w o wiele większym stopniu niż to ma miejsce w przypadku DHT. Folistatyna jest silnym inhibitorem miostatyny (czynnik wzrostu i różnicowania 8 (GDF-8)). Miostatyna z kolei pełni rolę negatywnego regulatora wzrostu mięśni czyli mówiąc w skrócie - hamuje ich wzrost. Czyli im więcej folistatyny tym mniej miostatyny, a co za tym idzie - większy wzrost mięśni.

Testosteron również stymuluje syntezę folistatyny. [Endocrinology. 2009 Mar; 150(3): 1259-68.] Zatem bardzo możliwe, że YK11 jest substancją równie silną anabolicznie ale pozbawioną skutków ubocznych ponieważ, jak pokazują badania, jest ona pozbawiona typowych dla sterydów anabolicznych efektów ubocznych tj. wypadanie włosów czy powiększenie gruczołu prostaty.

źródło: internet

3
Suplepedia / FAQ T3
« dnia: Stycznia 26, 2016, 12:46:17 pm »
T3 nie jest lekiem, który można stosować od tak, jest to bardzo potężny hormon tarczycy. Robienie bałaganu z naszymi poziomami hormonu jest bardzo niebezpieczne i nieprzewidywalne. Potencjalne niebezpieczeństwo komplikacji jest bardzo wysokie…

Nadużycie może prowadzić do choroby tarczycy i niskiej produkcji hormonu, nie tylko natychmiast przy przerwaniu, ale również w późniejszym okresie życia. Nie ma czegoś takiego jak bezpiecznego użycia T3 (poza zastosowaniem w medycynie), jest tylko "bezpieczniejsze" użycie. Używasz na własne ryzyko.

Wprowadzenie

Co to jest T3 i jakie skutki uboczne są związane z jego stosowaniem przeczytasz klikając tutaj:
http://www.sfd.pl/CYTOMEL_->_T3_art_-t174064.html

Co z T4?

Kulturyści nie powinni używać T4, jest to dużo słabszy lek przeznaczony dla długiego okresu użycia dla pacjentów z chroniczną chorobą tarczycy. 100mcg T4 odpowiada 25mg T3 i oferuje równoważne działanie na tarczyce; aczkolwiek nie znaczy to, że utrata wagi będzie korzystnie równoważna. Zainteresowanie T4 i pojawienie się go w ogólnym użyciu, wynika z szerokiej dostępności i znacznie mniejszej ceny.

Czy T3 jest kataboliczny?

Może to zdziwić wiele osób, że T3 NIE jest kataboliczny sam w sobie. Kortykosteroidy są lekami katabolicznymi, bezpośrednio atakują tk. mięśniową - T3 natomiast NIE. T3 może palić jednak mięsień, a nie tylko tłuszcz w osobach z 10-12% BF… ale tylko wtedy gdy ekstremalnie zaniżymy naszą podaż kaloryczną lub podczas stosowania diety głodowej... (podaż kaloryczna <10 x BW).

Aby uniknąć tracenia tk. mięśniowej można zastosować SAA. Przypuszczalne legendy o katabolicznych właściwościach T3 stały sie... legendą. Wysokie ilości T3 (więcej niż 75mcg), będą mieć bardzo silny efekt palenia kalorii, dawki 150mcg są już przesadne…

Przeciętny kulturysta nie będzie potrzebował kilku gramów steroidów, by odeprzeć rozsądną dawkę T3. Nie ma potrzeby używać więcej niż 75-100mcg. Wychodzenie poza tą dawkę spowodują więcej szkody niż dobrego, jako że zastosujemy SAA, by zatrzymać stratę mięśnia - powinno się minimalnie obciążać organizm.

Myślę, że zgubiłem 10 kg mięśnia!

Tutaj ciekawa informacja… T3 może również dać Twoim mięśniom niezmiernie płaski wygląd i bardzo miękkie odczucie. Ten skutek uboczny ekstremalnego uszczuplenia glikogenu, może mieć bardzo głęboki wpływ psychologiczny dla kulturystów. Często czuje się i wygląda jakbyśmy stracili tk. mięśniową w rzeczywistości jest to po prostu brak ‘pompy’ z powodu ograniczonego strumienia krwi i nadmierna utratą składnika ustroju czyli glikogenu w mięśniach.

Ogólnie ładowanie węglowodanami nie rozwiązuje tego problemu. “Pompując" je wprowadza się więcej krwi w mięśnie i jest to tymczasowym jednak efektywne rozwiązanie. Clenbuterol i pewne steroidy mogą wyrównać brak ‘pompy’, ponieważ środki te skłonne są do doprowadzania więcej krwi do mięśni.

Użycie SAA z T3 jest całkowicie konieczne?

Jest to bardzo indywidualne. Dieta powinna być bez żadnych skaz, dawki powinny być jak najbardziej rozważne, każdy powinien też znać swój organizm, Ci którzy nie znają chodźmy jednej z tych rzeczy, to nie powinni w ogóle brać się za T3. Jest to lek bardziej dla weteranów i nie powinni go używać nowicjusze lub osoby które nie mają wystarczającej wiedzy nt. reakcji organizmu na niektóre diety i filozofie treningu.

T3 może zostać użyty samotnie lub z Clenbuterolem na ‘lęk strat mięśni’ w nadmiernie otłuszczonych osobach (20-25%BF). Nie jest to dobre rozwiązanie dla osób które się nie znają w temacie, wrócą one do przejadania się podczas przerwania cyklu i prawdopodobnie skończy się to dla nich jeszcze większą ilością kilogramów niż zaczęli.

Jak powinienem jeść na T3?

Białko powinno zostać utrzymane w granicach 3,5-4g na kilogram masy ciała. Większość białka powinno pochodzić z chudych mięs. Shakei mogą zostać użyte, ale nie powinny być przeważające. Redukcja kaloryczna powinna pochodzić tylko z węglowodanów i tłuszczy. Można też ustalić stałą ilość białka i tłuszczy, a manipulować ilościami węglowodanów.

Dlaczego używamy T3?

Redukcja tk. tłuszczowej - jest to główne użycie T3.

Zwiększenie przyjmowanego pożywienia - Nie jest to dobrze znane, ale jest to bardzo dobre zastosowanie T3. Dawki między 6.25-12.5mcg nie wstrzymają produkcji endogenicznej tarczycy. T3 w takiej dawce może zostać użyty i jest to bardzo dobry pomysł, ponieważ zdobędziemy dzięki niemu parę dodatkowych kilogramów przy jednakowym zatrzymaniu wzrostu tk.tłuszczowej. Kiedy dawkowanie utrzymywane jest w granicach 6,25-12,5mcg, mięśnie są ‘pełne’ i ‘twarde’, przy jednakowym wzroście naszej energii.

Trwałe uszkodzenie funkcjonowania tarczycy?

Prosta odpowiedź…. NIE, to nie może się stać. Naturalna tarczycowa produkcja będzie zupełnie zamknięta dla pewnego okresu czasu po użyciu T3, ale w końcu po pewnym czasie wszystko wróci do normy.

Jedną z ważniejszych rzeczy które należy wiedzieć jest również ograniczenie lub nie używanie środków które mają wpływ na metabolizm lub funkcjonalność tarczycy tzn. Clen, Efedryna, SAA, DNP, T2… Również ważne jest także trzymanie diety na najwyższym poziomie.

Odpowiednia podaż kaloryczna wraz z wysoko intensywnym Cardio musi być zachowana - najmniej 20 minut 3 razy w tygodniu. Można użyć L-Tyrozyny około 1-3g/dziennie jako pomoc dla tarczycy, ale jego skuteczność jest dyskusyjna.

Dieta gdzie następuje zmiana - węgle wyżej, niżej tłuszcze i białka - jest bardzo ważna… pomaga ona w odzyskaniu prawidłowego działania tarczycy po cyklu. Trzydniowe ładowanie węglami byłoby dobrym pomysłem na cyklu z T3.
Widzimy tutaj jak ważne są węglowodany dla normalnego funkcjonowania tarczycy.

PCT jest nieunikniony; to jest właśnie czas kiedy nasza dieta ma naprawdę duże znaczenie.

Przykładowe cykle

T3 / Clen / Anavar Cycle

Anavar jest najlepszym pojedynczym SAA w stacku z T3. Jego właściwości antykataboliczne, jak i wszystkie właściwości są niezastąpione. Primobolan w dawce 200mg/tydzień też byłby dobrym rozwiązaniem, dodatkowo można użyć Metanabolu z samego rana w dawce 5-10mg.

T3 zwiększa ilość beta 3-adrenergicznych receptorów (o 500%!) w żółtej tkance tłuszczowej tzn. tłuszcz który pokrywa nasze mięśnie… Clen wykorzystuje większość swoich właściwości także na tych samych receptorach, więc połączenie z T3 dałoby bardzo silny synergiczny efekt. Stack T3/Clen może na niektórych ludzi źle wpłynąć, więc radze przemyśleć decyzje.

T3

12.5mcg przez 5-7 dni (opcjonalnie)

37.5mcg przez 5 dni
75mcg przez 15 dni
50mcg przez 5 dni
37.5mcg przez 5 dni
25mcg przez 5 dni
12.5 mcg przez 5 dni
6.25mcg przez 5-7 dni

Clen

30 dni: 60-120mcg ED. Używamy Clenu od pierwszej dawki 37,5mcg do ostatniej 25mcg. Ketotifen uwrażliwia receptory adrenargiczne, dlatego można trafić w dobre dawkowanie Clenbuterolu.

Ketotifen

W stacku z Clenem, 2mg ED. Jeżeli środek na nas źle działa proponuje wtedy odpuścić go sobie, i zastosować Clen 2 tygodnie ON / 2 tygodnie OFF.

Anavar

15mg ED z 37.5mcg T3,
25mg ED z 75mcg T3,
20mg ED z 50mcg T3.

Teraz trochę inny przykład, który można użyć pomiędzy cyklami, ponieważ nie zawiera SAA:

Cykl można w sumie zastosować do wycinki jak i do budowania masy mięśniowej, wszystko zależy od podażu kalorycznego. Jeżeli zdecydujemy się na masę, Yohimbina i Anastrozole nie będą potrzebne.

Tydzień 1-4:

T3: 12.5mg ED
Clen: 60-100mcg ED
Ketotifen: 2mg ED
Anastrozole: 0.5mg ED
Yohimbine: 10-15mg ED (może trochę za dużo dla niektórych)

Węglowodany/Białka/Tłuszcze:

20-30/50-60/20

ALA: 1500mg ED
Tauryna: 3g ED

Tydzień 5:

T3: 6.25mg ED

L-Tyrosine: 1-2g ED
ALA: 2500mg ED
Tauryna: 3g ED

Ww/B/T:

50-60/20-30/20

(wysoko intensywny Cardio)

Tydzień 6:

ALA: 1500mg ED

Ww/B/T:

40/40/20

(wysoko intensywny Cardio)

T3 Post Cycle Therapy

Na wstęp ładunek węglowodanami przez 3 dni:

Węglowodany: 1.75g x BW
Białka: 0.75g x BW
Tłuszcze: 0.25g x BW

Suplementy

L-Tyrosine: 1-3g ED
ALA: 1500mg ED
Olej lniany + olej rybny: 20g w sumie ED

Dieta

> 50% Węglowodanów / 30% Białka / < 20% Tłuszczu, kalorie w utrzymaniu (+/- 12 x BW)

Wysoko intensywny cardio: 75-80 % maksymalne tempo serca; 15-20 min 3-4 razy w tygodniu

Żadnych wspomagaczy typu Efedryna, Clen, T2 oraz wszystkiego innego co ma wpływ na metabolizm. Można zastosować kofeinę przez cardio, ale to też w umiarkowanej dawce.

Jeszcze jeden szybki, myślę że dość bezpieczny i w sam raz na pierwszy raz cykl:

Tym razem są to 3 mikrocykle: 6 tygodni w systemie 7 dni ON / 7 dni OFF

1 cykl - 25,50,50,50,50,50,25mcg
2 cykl - 50,75,75,75,75,75,50mcg
3 cykl - 75,100,100,100,100,100,75mcg

Coś jeszcze powinniśmy wiedzieć?

T3 powinien być brany z samego rana na pusty żołądek. Jeżeli bierzemy w dawce większej niż 50mcg należy wtedy podać w dawce dzielonej.


ŹRÓDŁO: sfd.pl  - art by Neal

4
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / Suprdrol
« dnia: Sierpnia 31, 2015, 12:17:26 am »
Superdrol (SD) jest sprzedawany jako "pro-hormonu" (PH) w erze post-Ban z pro-hormonów. Po zakazie większości substancji pro-hormonalnych w Stanach, w tym m.in. z 1-test, 1-AD, 4-AD, M1T, itp, Suplementy Projektant zaprojektował ten "pro-hormonu" w oparciu o sterydów Masteron, ze związkiem Dodatkową grupę metylową przymocowany do 17 pozycji węgla. Jest on opisany jako skrzyżowanie Anavar i Masteron, z niezdolnością do wirtualnego do aromatyzowania estrogenu. Jest wysoce anaboliczne (400-800% więcej, niż metylo-test) i o wiele mniej androgenne (~ 20% metylo-test). Superdrol jest stąd nadano nazwę Methasteron.


Pomimo sprzedawany jako suplement dostępnych legalnie i uznane za kolejną "pro-hormon" lub "pro-sterydów" przez wielu, nie ma nic bardzo "pro" o SD. W rzeczywistości, SD jest projektantem sterydem, i to, co czytelnik musi przede wszystkim zrozumieć. Jest zmetylowany, więc spowoduje nacisk na wątrobie, i jest to anaboliczny / androgenny, co ma potencjał, aby dać widoczne efekty uboczne zwykle z takich sterydów anabolicznych androgennych (AAS) korzystają. Będzie on zamknął swoją naturalną produkcję testosteronu w dół, a PCT (terapia po cyklu) jest nie tylko zalecane, ale szczerze zobowiązany.


Należy także zauważyć, że w związku steroidowym charakter SD osób poniżej 21 roku życia nie należy rozważyć zastosowanie SD, które mogłyby mieć negatywny wpływ na wiele sposobów.


Należy także zauważyć, że w związku steroidowym charakter SD osób poniżej 21 roku życia nie należy rozważyć zastosowanie SD, które mogłyby mieć negatywny wpływ na wiele sposobów.


Kolarstwo Superdrol
SD jest sprzedawany w kapsułkach 10 mg. Dla tych, którzy nie używali SD wcześniej, może to być dobry pomysł, aby zacząć od 10 mg w pojedynczej dawce dziennie (red), przez co najmniej kilka pierwszych dni / tydzień. Ci, którzy korzystali SD przed, lub tych, którzy są w zakresie 200lbs + lub mają więcej doświadczenia z innych pro-hormonów / AAS powinny najprawdopodobniej chcą zacząć 20mg ed. Dawki powinny być podzielone, gdzie jest to możliwe, 10 mg rano, 12hrs 10mg później. Najwięcej użytkowników donoszą, że podczas pracy na dłużej niż 3 tygodnie, zyski wydają się zaprzestać w 4 tygodniu. To doprowadziło do wielu ludzi myśli, że 3 cykle tygodniu z SD są najlepszym rozwiązaniem w kategoriach zysków i boków, a to także jest korzystne ze względu na surowy charakter SD na wartości lipidów (patrz skutki uboczne Superdrol). Dobry cykl 20mg ed przez 3 tygodnie, z 2-3 tygodniowym PCT. Inni powodzeniem wykorzystujący 2 na tydzień, 1 tydzień przerwy użyciu Selective Estrogen Receptor Modulator (SERM; np Nolvadex) lub inhibitor aromatazy podczas tygodniowej przerwie.
PCT będzie obejmować zarówno Nolvadex (tamoksyfen,)


Skutki uboczne Superdrol
Jak wszystkie AAS, SD nie jest skutkiem ubocznym darmo. Jednak porównując do poważniejszych związków, takich jak M1T, to muszę powiedzieć, targi SD oraz w dziale stron. Ze względu na praktycznie zerowe aromatyzacji do estrogenów, zatrzymanie wody w teorii będzie niska (aw praktyce jest niska), a nie powinno występować wzdęcia, takie jak można było zobaczyć z AAS ustnej jak Dianabol. Jak SD powiedział, że właściwości moczopędne, może również wystąpić utrata masy wody w początkowym okresie użytkowania. Ponadto, mam jeszcze zobaczyć przypadek ginekomastia (ginekomastii - rozwój tkanki piersi u mężczyzn) wywołanej przez wykorzystanie SD. I nie wyklucza tego, i zawsze polecam każdemu, kto robi cykl steroidowy jakiegoś mieć Nolvadex pod ręką, w przypadku ginekomastii występuje. SD być może wywoływać ginekomastii przez trasie progesteronu jest to jednak spekulacje, i to na pewno nie jest wart dodanie anty-estrogen na cyklu. Ze względu na niską androgenne, by oczekiwać androgenne strony niskie, i rzeczywiście, większość użytkowników znaleźć trochę w drodze zwiększonej ciała włosy, trądzik, wypadanie włosów (łysienie typu męskiego - MPB), etc, jednak podobnie jak SD mają niektóre androgenne aktywność, a jeśli są genetycznie podatne na MPB możesz również zwiększyć ten proces, podczas gdy na karcie SD.


Główne działania niepożądane, które wydają się występować w wielu użytkowników SD są:


Skurcze / bolesne "pompy" (szczególnie pleców)
Letarg - w skrajnych przypadkach osób zgłosiło uczucie jakby miał kaca na czas trwania cyklu.
Bolesne Shin-szyn, co często cardio bardzo trudne
Znaczne zwiększenie stężenia cholesterolu LDL i obniżenie poziomu HDL
SD metyluje więc należy pamiętać, stres wątroby możliwość
Możliwa utrata libido blisko końca cyklu
Z powodu tych stronach (niektóre są bardziej poważne niż inne) są pewne dodatki, które, moim zdaniem, należy zawsze zatrudniają podczas gdy w cyklu SD (patrz niezbędnych dodatków na Superdrol poniżej).


Dieta na Superdrol
Zgłoszenie wskazuje, że SD nie jest dobrym sterydem używać do cięcia. SD najlepiej w nadmiaru środowiska opałowej, a bardziej konkretnie, w warunkach, w których węglowodany są wysokie. Z tego powodu, SD sprawia, że ​​raczej dobrze "wypełniające" sterydów, jednak można łatwo używać SD umieścić na masy, podczas gdy wprowadzenie na niewiele (jeśli w ogóle) tłuszczu. Oczywiście wymaga to manipulowanie diety tak, że białko i węglowodany są wysokie, z dużą ilością dobrej Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe (NNKT), ale upewnienie się, że kalorie są czyste (dobrze, węglowodanów złożonych). Magazynowania glikogenu jest znacznie podwyższona na Superdrol czasu, jak na przykład, złożone zużycie węglowodanów powinna być wysoka, aby nie tylko pomagają w korzyści, ale potencjalnie zmniejszyć wystąpienie letarg i prawdopodobieństwo wystąpienia. Chcesz mieć pewność, że są wyżej spożycie kalorii konserwacji. Jednak SD nie jest tarczą przeciwko przyrost tkanki tłuszczowej i jako takie wskazane jest, aby spożywać kalorii na poziomie, gdzie się przytyć jakości przy odpowiedniej szybkości przed rozpoczęciem cyklu, a nie nagle zwiększając je daleko poza bieżącym spożyciem.


Wracając do punktu NNKT - jest to bardzo ważne ze względu na fakt, że SD będzie znacząco wpływać na stężenia lipidów. Nie jest to hipoteza, ale raczej rzeczywistością tyle testerzy mieli badania krwi wykonane przed i po użyciu karty SD, a zdecydowana większość będzie widziałem HDL i LDL znacząco niska rakieta. Jednej diety na SD należy upewnić się, że jest pełen NNKT, jak dieta kulturysty powinna być zawsze tak!


Opcjonalne dodatki na Superdrol.
SD metyluje jak wspomniano, i jest to 17? Alkilowaną związek, stres będzie nieuchronnie umieścić na wątrobę. Najpopularniejszą metodą zatrudniony przez użytkowników sterydów zmetylowanych będzie uzupełnienie z ostropestu plamistego, dostępnego w sklepach zdrowia, sklepów i niektórych suplementów masowych sklepach proszkowych. Milk Thistle, że zakup musi być ujednolicone, aby co najmniej 80% sylimaryny (związek czynny), a użytkownicy powinni uruchomić 1000mg ed z ostropestu (co daje 800 mg sylimaryny). Inne środki pomocnicze ochrony wątroby, takie jak N-acetylo-karnityny (NAC), etc., mogą być również stosowane, jeżeli użytkownik sobie tego życzy.


Jeśli wystąpi kurcze, jak może się najprawdopodobniej zrobić, 5g ed tauryny oraz potasu (dodatek bananów do diety), z pewnością pomoże. Jeśli nie używany tauryny przed, rozpocząć na 3g ed (Take It przed treningiem, jeśli to możliwe, około 30 min przed ćwiczeniami) i zbudować do 5g. Tauryna jest dostępne w bardzo niskich cenach od dostawców proszku luzem internetowych.


Głównym problemem z wykorzystaniem SD jak omówiono to "zaśmiecaj" z poziomu lipidów. Tak więc nie polecam cykl SD bez użytkownik biorąc ostrożności uzupełnienie produktów cholesterolu regulacyjnych. Jeden bardzo dobry produkt, który jest porównywalny do statyn na receptę i innych produktów dla problemów z cholesterolem, jest Czerwony ryż drożdży (RYR lub cholestin). Co najmniej 1200 mg w RYR ed na czas trwania cyklu łącznie z PCT powinna pomóc utrzymać prawidłowy poziom cholesterolu LDL i HDL. TERAZ żywności sprzedać dobrą formę RYR, który zawiera CoQ10 i trochę ostropestu oraz kwas alfa-liponowy (ALA). Jeden problem uzupełnienie z RYR jest to, że wyczerpuje serce CoQ10, więc przy użyciu jednego RYR musi uzupełnić CoQ10. Ed 60-100mg CoQ10 powinny być wystarczające, podczas gdy w RYR.


Ze względu na spadek libido jest możliwy problem z niektórych (ale większość użytkowników nie zgłosić się do dowolnej dużej głębokości), można rozważyć zastosowanie Tribulus Terrestris jako dodatek do uwzględnienia w swej PCT.
Jeden lub może uruchomić małą dawkę testosteronu negować strony libido.
Ponadto, w związku z letargu, że SD promuje, niektórzy użytkownicy mogą chcieć uzupełnić kofeiny lub innych używek, jeśli sobie tego życzymy. Witamina C pomaga również tutaj.


Przykład Superdrol cyklu - (wartości podane są na co dzień - red)


3-5 dni przed cyklem (Suplement załadunku):


1000mg Ostropest
1200mg RYR
60 mg koenzymu Q10
3g tauryny
Tydzień 1:


20mg Superdrol, podzielone dawki
Suplement stosu *
Tydzień 2:


20mg Superdrol, podzielone dawki
Suplement stosu *
Tydzień 3:


20mg Superdrol, podzielone dawki
Suplement stosu *
Terapia po cyklu (PCT)




Nolvadex (tamoksyfen) PCT Dzień 1:


60 mg tamoksyfenu (wykorzystany w całości, gdy wygodne)
Suplement stosu *
Nolvadex (tamoksyfen) PCT Dni 2-11:


40 mg tamoksyfenu (wykorzystany w całości, gdy wygodne)
Suplement stos * (do dni 5-7)
Nolvadex (tamoksyfen) PCT Dni 12-21:


20mg tamoksyfenu
Wyposażenie dodatkowe: Dodaj Tribulus przez PCT.


* Suplement stosu:


1000mg Ostropest
1200mg RYR
60 mg koenzymu Q10
5g tauryna
Wody, powinny być duże w całym cyklu.


Generalnie czas na + PCT powinno równego czasu wolnego, więc jeden powinien być idealnie czekać 6 tygodni po zgłoszeniu kończy przed rozpoczęciem nowego cyklu SD. SD może być łączony z innymi "pro-hormonów," ale ja nie polecam układania się z tymi, które są metyluje ponieważ będzie to zbyt duże niepotrzebne obciążenie wątroby, nawet przy suplementacji Milk Thistle.


Lżejsze osób (<170lbs) i tych mniej ryzykowny może warto rozważyć ruszania na 10mg ed przez pierwsze 3-7 dni, aby ocenić, jak reagują na niego, a może zwiększyć do 20mg ed od drugiego tygodnia roku. Osoby, które nie reaguje po 2 tygodniach do 20mg ed mogą również chcieć rozważyć wyjście do 30mg ed, ale strony mogą być dużo gorsze w tej dawce w wielu. Ludzie mogą również rozważyć uruchomienie go przez 4 tygodnie, a chociaż Powyższy przykład cykl Polecam, cykl 4-tygodniowy będzie dobrze; jednak nic bym nie polecam dłużej niż 4 tygodnie, z powodu problemów z lipidów i malejących przychodów / zysków zaniechania. Powodem Proponuję 3 tygodnie jest wiele ludzi widzi bardzo mało w drodze zysków w czwartym tygodniu, a często jest to konieczne, aby przejść do czwartego tygodnia, mając na uwadze skutki uboczne związane z SD (które mogą być spełnione łącznie).
Podczas gdy wzrost siły mogą pojawić się niepokojąco szybko, nie pochodzą z proporcjonalnym wzrostem wytrzymałości tkanki łącznej. Jako taki, ścisłej formy i poziomu, na czele podejście do szkolenia powinny być prowadzone, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo obrażeń.

5
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / Deca-Durabolin
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 11:06:28 pm »
Deca-Durabolin jest wyłączną nazwą handlową iniekcyjnego dekanianu nadrolonu, produkowanego przez koncern Organon. Związek ten powstał w czasach gwałtownie rosnącej popularności sterydów anabolicznych. Pierwszy raz stał się dostępny na receptę w 1962 roku. Znana na całym świecie "Deka" jest jednym z najpopularniejszych sterydów, co wynika z jej pozytywnych właściwości. Co ciekawe nandrolon w niewielkich ilościach jest produkowany w organizmach ssaków, w tym człowieka.

Strukturalnie nandrolon jest bardzo podobny do testosteronu, brakuje mu tylko atomu węgla na 19 pozycji, stąd nazwa 19-nortestosteron. W wyniku takiej budowy chemicznej, nandrolon jest znacznie mniej androgenny niż testosteron. Co prawda nandrolon ulega redukcji za sprawą enzymu 5-alfa reduktazy, tego samego odpowiedzialnego za konwersję testosteronu do formy DHT, jednak nandrolon nie konwertuje do DHT, lecz do dihydronandrolonu DHN. Związek ten jest znacznie mniej aktywny w organizmie niż DHT, nie powoduje tak licznych skutków ubocznych typowych dla androgenów - oleistej skóry, trądziku, niechcianego owłosienia, wypadania włosów. Oczywiście one mogą wystąpić, lecz tylko przy naprawdę sporych dawkach.  Nandrolon posiada o ok 50% silniejsze powinowactwo do receptora androgenowego w stosunku do testosteronu, natomiast powinowactwo i siła wiązania do SHGB w stosunku do testosteronu jest znacznie słabsze.


Nortestosteron jest uważany za pochodną progesteronu i  w rzeczywistości, posiada niewielki poziom aktywności progesteronowej. Siła z jaka wiąże się do  receptora progesteronowego(PgrR), to około 20% siły wiązania progesteronu. Ponieważ nandrolon nie konwertuje do silnych estrogenów w takim stopniu jak testosteron, aktywność progesteronowa często przypisywana była ginekomastii jaka powstaje na skutek jego stosowania. Faktem jest, że podczas konwersji nandrolonu ma w mniejszym stopniu- aczkolwiek znaczny wzrost estronu, który zaobserwowano podczas przeprowadzania terapii z jego użyciem. Następnie estron przeprowadzany jest w siarczan estronu, który posiada długi okres półtrwania w organizmie i może służyć jako rezerwuar estrogenow, mogący w każdej chwili dostarczać przez odpowiednia reakcje enzymatyczną nowej puli estradiolu. Głównym powodem jest jego słaba androgenność. Na skutek tworzenia słabego pod względem androgenicznosci dihydronandrolonu, całkowita stymulacja androgenna jest bardzo niska. To, w połączeniu z wytwarzaniem estronu, powoduje istotne zmiany stosunku androgenów do estrogenów. Jest to również główny powód silnego blokowania naturalnej produkcji testosteronu, obserwowanego podczas stosowania nandrolonu i jego pochodnych. Niewielka aktywność progestagenna nandrolonu , również ma wpływ na zamknięcie naturalnej produkcji testosteronu, jednak nie ma to wpływu (ew. minimalny)- na wywoływanie ginekomastii. Co ważne pod względem receptora progesteronu wykazano mieszaną aktywność nandrolonu -agonistyczno/ antagonistyczną . Wpływ antagonistyczny może zwiększać koncentracje receptorów estrogenowych zlokalizowanych w podwzgórzu oraz piersi, które mogą przyczyniać się do wymienionych powyżej przejawów działalności  estrogennej ( mi. ginekomastia)

Używany w rozsądnych dawkach, nandrolon jest prawie idealnym sterydem. Główne wady  nandrolonu to zredukowana androgenność i jego konwersja do estrogenów. Nandrolon znany jest z negatywnego wpływu na libido , często doprowadzając do stanu nazywanego potocznie "deca dick". Wynika to ze zniesienia produkcji naturalnego testosteronu, z jednoczesnym brakiem stymulacji androgennej w DHT zależnych tkankach docelowych (np. prosta). Należy zatem do cyklu dodać testeosteronu, aby przeciwdziałać negatywnemu działaniu na libido. Można również dodać inne źródło androgenów  takich jak proviron.

Nandrolon w odróżnieniu od większości androgenów, delikatnie zwiększa poziomy TBG iTBPA, wywołując zmniejszenie poziomu wolnych hormonów tarczycy we krwi. Jedno z badań wykazało, że nandrolon jest bardzo silnym stymulatorem wytwarzania czerwonych krwinek( erytropoezy), przewyższając pod tym  względem nawet oxymetholon(anapolon), oraz testosteron.Podczas gdy większość sterydów (np. testosteron) ogranicza wytwarzanie kortyzolu poprzez hamowanie aktywności 11-beta hydroxylazy, nandrolon okazuje się mieć słaby  ze względu na brak hamowania 11-beta hydroxylazy. Z drugiej strony wykazano, że hamuje produkcję kortyzolu poprzez hamowanie 21 hydroksylazy, co przejawia się zmniejszeniem stężenia tego hormonu w osoczu krwi. Zmniejszenie stężenia kortyzolu jest najprawdopodobniej spowodowane długotrwałym stosowaniem,stwierdzono bowiem wzrost stężenia kortyzolu w początkowym okresie leczenia nandrolonem, co często odpowiada z ustąpienie bolesności ze strony stawów podczas stosowania nandrolonu.


Wadą  nandrolonu jest bardzo silna blokada osi HPTA odpowiedzialnej za produkcje endogennego testosteronu, zwłaszcza po długich cyklach. Niezbędnym w tym przypadku jest użycie SERM, Clomidu lub Nolvadexu przez okres kilku tygodni. Oba środki, będąc selektywnymi modulatorami receptora estrogenowego, zapewnią przywrócenie odpowiedniego funkcjonowanie HPTA. Warto także zastosować HCG, które przywróci prawidłowe reagowanie jąder na gonadotropiny. Pamiętać należy, aby rozpocząć PCT (proces odblokowania), po wygaśnięciu aktywności dekanianu nandrolonu w organizmie, tj. 3 tygodnie po ostatniej iniekcji. Wcześniejsza administracja środków odblokowujących będzie nieefektywna. Niechcianym wśród zawodników efektem użycia dekanianu nandrolonu jest fakt, iż jego metabolity pozostają wykrywalne przez bardzo długi czas, nawet do 1,5 roku. Wynika to z formy administracji. Związki estryfikowane wykazują znaczną tendencję do magazynowania się w tkance tłuszczowe, szczególnie po dłuższych cyklach. Przypuszcza się że okres redukcji tkanki tłuszczowej przed zawodami pomaga w pewnym stopniu pozbywać się metabolitów nandrolonu z organizmu. Podobne właściwości wykazują inne środki długołańcuchowe, jak Equipoise i Primobolan depot. Najczęstszą przyczyną pozytywnych wyników kontroli anty-dopingowych jest właśnie nandrolon.

Zawodnicy nieobawiający się kontroli uzyskają z tego środka szereg pozytywów, szczególnie w okresie redukcji przed zawodami. Stack dekanianiu nandrolonu i winstrolu stosowany kilka tygodni przed zawodami, pomaga wypracować znakomitą definicję masy mięśniowej. Mocny, nie-aromatyzujący, androgen jak Halotestin czy Proviron pomoże w takim cyklu w utwardzeniu i poprawieniu gęstości muskulatury. Równie dobrze można stosować nandrolon w cyklach zwiększania masy mięśniowej, pamiętać jednak należy że nie rekomenduje się stosowania nandronolu bez asysty testosteronu. Użycie Deca-durabolinu bez testosteronu może powodować znaczne obniżenie sprawności seksualnej a niekiedy nawet czasową impotencję. Klasyczny stack Deka/Dianabol/Testosteron był podstawą budowania masy mięśniowej przez lata, dając świetne rezultaty. Dołączyć można także środek silnie androgenny, jak np: proviron. Przy czym dawkowanie androgenów w cyklu z zastosowaniem dekanianu nandrolonu może być niższe, niż stosowany sam. Taki cykl jest z reguły lepiej tolerowany przez organizm.

6
Suplepedia / Efedryna
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:34:10 pm »
Efedryna po raz pierwszy została wyizolowana z rośliny Ephedra vulgaris przez Nagayoshi Nagai w 1885 roku. Dawniej była stosowana w leczeniu astmy oskrzelowej. W medycynie chińskiej stosowana od 4 tysięcy lat. Obecnie najczęściej bywa stosowana w preparatach leczniczych takich jak: Tussipect, Proasthmin. Obecnie coraz rzadziej stosowana w lecznictwie, zostaje zastępowana środkami o bardziej specyficznym działaniu.

Efedryna jest strukturalnie podobna do syntetycznej aminy -amfetaminy. Chemicznie, to alkaloid pochodny fenyloetyloaminy, występujący najczęściej i w największej koncentracji u roślin z rodzaju przęśl- Ephedra (rodzina Ephedraceae), ponadto duża koncentracja występuję również w Cisie (Taxus), tym niemniej obok szeregu silnie toksycznych związków, dlatego ta roślina nie jest dobrym źródłem efedryny. Występuje w postaci dwóch enancjomerów o konfiguracji 1R,2S i 1S,2R, pozostałe dwa diastereoizomery znane są jako pseudoefedryna. Preparaty handlowe zawierają (-)-(1R,2S)-efedrynę. Efedryna dostępna w postaci czystej, najczęściej dostępną jest w postaci chlorowodorku i siarczanu, można również stosować susz Ephedra.

Podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi (skurcz naczyń obwodowych) – stosowana w leczeniu niedociśnienia, zwiększenie siły skurczu mięśnia sercowego, przyspieszenie akcji serca, rozszerzenie oskrzeli (rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli), pobudzenie OUN, to najbardziej zauważalne objawy działania efedryny na organizm. Ponadto wpływa ona na zwiększenie przepływu krwi przez tętnice wieńcowe, mózgowe i zaopatrujące mięśnie prążkowane przy jednoczesnym zmniejszenie przepływu przez tętnice trzewne oraz zaopatrujące skórę.
Działa na układ współczulny w sposób bezpośredni jak i pośrednio. Bezpośrednio pobudza układ współczulny (receptory α-adrenergiczne i β-adrenergiczne), oraz pośrednio poprzez uwalnianie adrenaliny i noradrenaliny z zakończeń nerwowych. Każda następna dawka podawana w krótkim czasie powoduje mniejszy skutek farmakologiczny- tzw. tachyfilaksjia. Chociaż wszystkie typy beta adrenoreceptorów odgrywają rolę w wywoływanej przez efedrynę termogenezie, dosyć szybko wytwarzana jest tolerancja na działanie efedryny w odniesieniu do efektów kardiowaskularnych, jednakże jej działanie termogeniczne wzrasta. Można to tłumaczyć bezpośrednim działaniem efedryny na adrenoreceptory beta, lub receptory "nietypowe", co odpowiada według badań za około 40% termogenezy wywoływanej przez efedrynę. Efedryna wzmaga tempo przemiany materii dzięki stymulowaniu konwersji T4 do T3 -postać znacznie aktywniejszą metabolicznie. Oddziałując na receptory alfa hamuje łaknienie. Ocenia się że redukcja łaknienia jest źródłem 75-80% utraty wagi przypisywanej działaniu efedryny.

Badanie opublikowane w „The Journal of the American Medical Association” zebrało wyniki 44 kontrolowanych eksperymentów z zastosowaniem efedryny w odchudzaniu. Ustalono że średnio efedryna pozwala zwiększyć tempo utraty wagi o 1,8 funta na miesiąc, a w połączeniu z kofeiną lub ziołami kofeinę zawierającymi średnio o 2,2 funta na miesiąc. Efedryna może zwiększać wydolność treningową, gdy jest przyjmowana przed treningiem. Spośród sześciu badań nad wpływem efedryny na wydolność treningową pięć potwierdziło jej pozytywne działanie. Połączenie efedryny z kofeiną poprawiało wydolność beztlenową, oraz zwiększało możliwy czas ćwiczeń do wyczerpania sprawdzany w wielu okolicznościach - na cykloergometrze, w biegu na dwie mile z ekwipunkiem, w super seriach wyciskania na ławce i nogami na maszynie. Badanie w którym efedryna nie spełniła oczekiwań, polegało na ocenie wytrzymałości w marszu w wysokich temperaturach.

Co ciekawe efedryna nie tylko przyspiesza tempo spalania tkanki tłuszczowej, ale jednocześnie chroni mięśnie przed katabolizmem. Zostało to potwierdzone w badaniach z pomiarami poziomu tkanki tłuszczowej. Dodatkowo odkryto, że w krótkich okresach stosowania gdy nie wystąpił jeszcze spadek wagi, poprawił się bilans azotowy u badanych co sugeruje przyrost beztłuszczowej masy ciała. W innym badaniu grupa której podawano efedrynę i kofeinę straciła średnio 4,5 kg tłuszczu przy jednoczesnym przyroście 2,8 kg beztłuszczowej masy ciała, co sugeruje że efedryna może pomóc poprawić proporcje mięśni do tłuszczu bez utraty wagi.

Utrata wagi zwykle wiąże się z obniżeniem poziomu HDL. Efedryna nie tylko, że temu zapobiega, ale również nieco odwraca ten proces, pozwalając na spadek LDL średnio o 10 mg/dl w ciągu sześciu miesięcy.

Efedrynę bierze się z reguły dwa razy dziennie, w całkowitej dziennej dawce od 20 do 60 mg. Niestety w większości preparatów z ekstraktów efedryna stanowi od 30 do 90% wszystkich alkaloidów zawartych w preparacie, jedynie bardzo nieliczne zawierają samą efedrynę. Należy rozróżniać preparaty standaryzowane na zawartość efedryny od tych standaryzowanych na "zawartość alkaloidów efedrynowych" - większość z nich zawiera bowiem pseudoefedrynę, norefedrynę i norpseudoefedrynę. Kombinacja niektórych z tych alkaloidów, szczególnie z kofeiną może wywoływać efekty zatrucia. Na przykład methylefedryna (stanowiąca zwykle od 0 do 5% alkaloidów w ekstraktach) w połączeniu z kofeina działa jak metaamfetamina. Inną ważną różnicą jest wolniejsze wchłanianie efedryny z ekstraktów niż czystej efedryny.

Najczęściej stosowanym schematem jest branie 20 mg efedryny i 200 mg kofeiny dwa razy dziennie .

Najbezpieczniejszym sposobem przyjmowania efedryny jest przyjmowanie długotrwałe maksimum do sześciu miesięcy. Przyjmowanie należy zacząć od połowy zalecanej dawki przyjmując ją przez kilka dni do czasu wywołania tolerancji na większość skutków ubocznych, jak również w podobny sposób należy kończyć branie efedryny. Nie ma dowodów że branie efedryny cyklicznie (np. 5 dni z 2 dniami przerwy) jest bardziej efektywne niż branie ciągłe, co więcej zwiększa to ryzyko wystąpienia efektów ubocznych szczególnie w pierwszym dniu każdego nowego cyklu (głownie w postaci bezsenności i niepokoju). Duża liczba badań potwierdza natomiast że długotrwałe stosowanie małych dawek daje dobre efekty przy minimum skutków ubocznych.

Wiele osób nie wierzy, że efedryna działa jeśli nie obserwują wyraźnego pobudzenia psychoruchowego-euforii. Tymczasem najlepsze działanie termogeniczne efedryny pojawia się dopiero wtedy gdy organizm nabył już tolerancji na inne efekty uboczne, takie jak podniecenie, nerwowość, podwyższone ciśnienie itp. Badania mierzące wpływ efedryny na symptomy takie jak ciśnienie czy puls, pokazują że przy długotrwałym stosowaniu bardzo szybko wytwarza się tolerancja na te negatywne efekty, podczas gdy wpływ na utratę tłuszczu się utrzymuje.

L-tyrozyna, może być stosowana razem z efedryna, nasilając jej właściwości hamujące łaknienie, jednak synergicznie wzmacnia pobudzenie OUN co przyczynia się do niechcianych efektów ubocznych w postaci bezsenności, nadmiernej ruchliwości, gonitwy mysli etc.

Najbardziej znanym stackiem efedrynowym jest tzw. ECA, czyli połączenie efedryny (25 - 50mg), kofeiny (~200mg) oraz aspiryny (60-80mg), jeden z najskuteczniejszych suplementów używanych w celach redukcyjnych. Dodana aspiryna hamuje lipogenezę, blokując procesy magazynowania kwasów tłuszczowych w tkance tłuszczowej. Oznaką skutecznego działania ECA jest nieznaczny wzrost temperatury ciała, o około 1 stopień. ECA stosuje się 2 - 3 razy dziennie, przez okres kilku tygodni.

Osoby cierpiące na dysfunkcje tarczycy, nadciśnienie, problemy z sercem, nie powinny zdecydowanie przyjmować efedryny.

7
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / EPO
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:33:07 pm »
Erytropoetyna (EPO) zdobyła rozgłos w 1998 roku, kiedy kilku czołowych kolaży w wyścigu Tour De France zostało przyłapanych na jej stosowaniu.
Kiedyś zawodnicy oddawali własną krew aby na krótko przed zawodami przetłoczyć ją ponownie w celu podniesienia ilości czerwonych krwinek - transportera tlenu z płuc do komórek (dodatkowy trick, to wyjazd w góry - na wysokość od ok. 1800m, organizm zwiększa wówczas znacznie produkcję erytrocytów zwłaszcza jeśli dołożymy trening wytrzymałościowy. Po takim zabiegu pobiera się ok. litra krwi). To znacznie podnosi wydolność sportowców. W latach 80 rozpoczęto produkcję syntetycznego EPO. Początkowo EPO nie było wykrywane, ponieważ nie było możliwości odróżnienia naturalnego, od zewnętrznie dostarczonego. Od 2001 są już wszędzie dostępne EPO-testy.

EPO powstaje z przekształcenia erytropoetynogenu (produkowanego w wątrobie) -pod wpływem erytrogeniny uwalnianej z komórek kanalików nerkowych. Jest także wytwarzana w wątrobie (głównie w życiu płodowym), mózgu i macicy. Prawidłowe stężenie endogennej erytropoetyny u ludzi wynosi 6–32 µg/ml. Okołodobowe wahania wykazują najwyższe wartości w godzinach nocnych i najniższe w godzinach porannych. Zwiększona produkcja erytropoetyny występuje w wyniku spadku utlenowania krwi płynącej w tętnicach nerkowych.

Główną funkcją erytropoetyny, jest stymulacja różnych etapów erytropoezy, co prowadzi do zwiększenia produkcji erytrocytów przez szpik kostny.Wpływa na komórki macierzyste szpiku kostnego, zwiększając produkcję prekursorów komórek szeregu czerwonokrwinkowego, a zatem zwiększając wytwarzanie erytrocytów. Oddziałując ze specyficznym receptorem erytropoetynowym (EpoR) wywiera wpływ na mechanizmy wymienione powyżej.

Anadrol 50 został stworzony dla bardzo podobny celu jak EPO, i podejrzewam, ze za wzrost mocy i pełności mięśni, można być odpowiedzialne wiele podobnych mechanizmów, które działają w EPO. Warto zauważyć, że EPO zwiększa syntezę białek, podobnie jak ma to miejsce u A50. Przede wszystkim jednak skutkiem jego stosowania, jest wzrost ilości czerwonych krwinek.

Mając więcej czerwonych krwinek, co bezpośrednio przyczynia się do większej ilości przenoszonego tlenu, dochodzi do znacznej poprawy wyników sportowych tj. szybkości , wytrzymałości, siły itd. EPO wpływa na wydolność wydolność wysiłkową, pobór tlenu, oddychanie, cały metabolizm organizmu i efektywności energetycznej . Co ciekawe w obrębie modyfikacji wywoływanych przez EPO są również funkcje poznawcze -uczenie się, etc.

W medycynie EPO jest stosowana jako lek u pacjentów chorujących na niewydolność nerek (głównie u pacjentów dializowanych), w hematologii, a także jako lek pomocniczy w onkologii. Rola jaką odgrywa erytropoetyna w mózgu i macicy nie została wyjaśniona.

Potrzebujesz ok 8,000-10,000 IU na 2 tygodnie, dawkując delikatnie powyżej 1000IU codziennie przez 14 dni. Zauważalne efekty powinny pojawić się około 3 tygodnia stosowania EPO i powinny być odczuwalne przez kolejne 3-6 miesięcy! 
Największym niebezpieczeństwem przy stosowaniu tej glikoproteiny jest fakt, że sportowcy trenujący sporty wytrzymałościowe np. lekkoatleci, maja ze względu na rodzaj treningu podwyższoną ilość czerwonych krwinek. Dodanie EPO podnosi do drastycznych wartości ich ilość. To powoduje większa wydolność, ale także sprawia, że krew staje "skondensowana" (rośni ryzyko zatoru, wylewu, zawału). Dodatkowo zbyt długie stosowanie może prowadzić do zmniejszenia własnej produkcji erytrocytów i uzależnienia od EPO syntetycznego, bądź dializ.
Zatem kontroluj ilość erytrocytów , pij dużo wody aby uniknąć problemów z koagulacja krwinek- przyda się również aspiryna, która w ostateczności może rozrzedzić delikatnie krew.

8
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / HGH-Hormon Wzrostu
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:32:12 pm »
Hormon wzrostu, zwany także somatotropiną, jest hormonem przedniego płata przysadki mózgowej, którego wydzielanie jest kontrolowane przez neurohormony podwzgórza - somatostatynę (hamuje) i somatoliberynę (uwalnia). Poziom jego wydzialania w organizmie osiąga najwyższe wartości w okresie dojrzewania, kiedy powoduje wzrost tkanek, depozycje protein oraz rozpad podskórnej tkanki tłuszczowej. W późniejszym okresie poziom GH spada, pozostaje jednak nadal obecny. Somatotropina występująca w organizmie jest sekwencją 191 aminokwasów. Hormon ten został wyizolowany przez naukowców w celach terapeutycznych, głównie do leczenia niedoczynności przysadki mózgowej. Okazuje się być skutecznym lekiem na karłowatość, jeśli terapie rozpocznie się już w okresie dojrzewania.

Pierwsze preparaty zawierające HGH pojawiły się na rynku farmaceutycznym w latach 1980'. Ich zawartość stanowiła biologicznie naturalna somatotropina, pobrana z przysadki zmarłych. Jednak taki sposób pozyskiwania somatotropiny nie trwał długo. Szybko wstrzymano ten proceder, ze względu na częste przypadki ciężkich chorób mózgu, spowodowane właśnie przez podawanie somatotropiny ze zwłok. Dzisiaj praktycznie wszystkie dostępne HGH są formami pozyskiwanymi syntetycznie, na drodze inżynierii genetycznej. W chwili obecnej w USA wytwarza się 2 preparaty zawierające HGH. Pierwszy to Humatrope z Eli Lilly Labs, zawierający prawidłową strukturę 191 aminokwasów oraz Protropin z Genentech'u ze 192 aminokwasami. Dodatkowy aminokwas może zwiększać ryzyko wykształcenia przez organizm reakcji antyciała na somatotropinę. Konfiguracja 191-aminokwasowa jest uważana za pewniejszą, mimo to różnica jest bardzo niewielka.
 
Większość syntetycznych somatotropin dostępnych w pozostałych częściach świata zawiera strukturę 191-aminokwasową.
Wzrost popularności hormonu wzrostu wśród zawodników w ostatnich latach spowodowany jest szeregiem bardzo pozytywnych efektów jego stosowania. Somatotropina stymuluje wzrost większości tkanek ciała, głównie przez zwiększanie ilości komórek, nie ich rozmiaru. Tyczy się to m.in. tkanek mięśni szkieletowych, bez wpływu na gałki oczne, mózg czy inne organy. Transport aminokwasów jest także zwiększony, podobnie jak synteza białek. Efekty te są wynikiem działania IGF-1 (insulino podobny czynnik wzrostu), silnie anabolicznego hormonu, wytwarzanego w wątrobie i innych tkankach, jako reakcja na somatotropinę (szczytowe stężenie IGF-1 można odnotować około 20 godzin po administracji HGH). Sam GH pobudza hydrolizę trój glicerydów w tkance tłuszczowej, powodując widoczną utratę tkanki tłuszczowej podczas terapii. Somatotropina ponadto nasila przemianę glukozy w wątrobie oraz blokuje działanie insuliny na tkanki docelowe. Dlatego podczas stosowania HGH kwasy tłuszczowe stają się głównym źródłem energii dla organizmu, stąd też utrata podskórnej tkanki tłuszczowej.
 
Nasilanie procesów wzrostu dotyczy także tkanek łącznych, chrząstek i ścięgien. Efekt skutecznie zmniejsza ryzyko wystąpienia kontuzji w wyniku treningu siłowego, zwiększając jednocześnie jego wydajność. Użycie HGH okazuje się być bardzo wygodne zwłaszcza dla zawodników startujących, gdyż nie jest wykrywalny w testach moczu. Mimo że HGH jest środkiem od dawna zakazanym, nie ma nadal skutecznych metod jego detekcji. To sprawia że jest środkiem niezwykle popularnym wśród kulturystów, ciężarowców oraz lekkoatletów. Niedawno wśród członków agencji anty-dopingowych pojawiły się wieści o wynalezieniu skutecznej metody wykrywania egzogennego HGH, która już niedługo ma być wprowadzona do użytkowania. Zanim to jednak nastąpi, popularność HGH na pewno nie spadnie.
 
Stopień skuteczności stosowania HGH stał się tematem wielu sporów wśród zawodników. Jedni mają go za "święty Graal" anabolików, oferujący wspaniałe rezultaty - niewiarygodne przyrosty masy mięśniowej w połączeniu z błyskawiczną utratą tkanki tłuszczowej, czego wynikiem są dzisiejsze sylwetki najlepszych kulturystów świata. Inni z kolei twierdzą że środek ten jest stratą pieniędzy, nieskutecznym anabolicznie, słabo radzącym sobie z tkanką tłuszczową. Ogromne koszty kuracji w połączeniu z jego niską efektywnością nie zachęcają więc do jego zakupu. Na terapię somatropiną mogą pozwolić sobie wyłącznie zamożni zawodnicy, dlatego nie jest środkiem szeroko stosowanym. Stąd też wywodzi się aura tajemniczości, otaczająca kwestie związane z terapią HGH - wielu autorów, licznie rozpisujących się na jego temat nigdy osobiście somatotropiny nie przyjmowało. Zatem w którą z tych wersji uwierzyć, jeśli mamy tyle sprzecznych opinii?
 
W pierwszej kolejności należało by zrozumieć, dlaczego stosujący go zawodnicy uzyskują tak różniące się od siebie rezultaty. Weźmy pod uwagę cenę HGH, jako jeden z ważniejszych czynników. Niezwykle skomplikowany proces produkcji syntetycznej somatotropiny powoduje, iż jest ona niezwykle kosztowna. Nawet umiarkowany cykl z zastosowaniem HGH kosztuje zawodnika w granicach $75 - $150 dziennie. Z tego powodu wielu z nich decyduje się na obniżanie dawek, z powodu czego cykl staje się nieefektywny. Terapia somatotropiną ma sens tylko przy większych dawkach. Wniosek jest niezwykle prosty - jeśli nie stać nas na prawidłowe dawkowanie i długość kuracji, w ogóle nie zabierajmy się za HGH.
Przeciętny zawodnik płci męskiej do skutecznej terapii potrzebuje dawek w granicach 4 - 6 I.U. dziennie. Codzienne dawkowanie jest niezbędne, gdyż okres działania HGH w organizmie jest bardzo krótki. Szczytowe stężenie osiąga już po 2 - 6h po iniekcji, po czym hormon jest stopniowo usuwany z organizmu (okres półtrwania 20-30 minut). Ze względu na to ciężko utrzymać stabilny poziom somatotropiny we krwi. Wyraźne rezultaty stosowania tego środka obserwuje się po długich kuracjach, sięgających kilku miesięcy. Krótsze stosowanie ma sens tylko w celu utraty tkanki tłuszczowej. Cykl w takim wypadku trwa 4 tygodnie. Administracja HGH może zachodzić na 2 sposoby - domięśniowo, podobnie jak iniekcyjne SAA, oraz podskórnie. Iniekcje podskórne dokonuje się lokalnie, w miejscach z których pragniemy pozbyć się nadmiaru tkanki tłuszczowej. Efekt ten w przypadku HGH jest bardzo wyraźny, nie jest mocno uzależniony od wysokiego dawkowania.
 
W celu osiągniecie możliwie najlepszych rezultatów wymagane jest łączenie HGH z innymi środkami farmakologicznymi. Podczas kuracji somatotropiną organizm potrzebuje większych ilości hormonów tarczycy, insuliny oraz androgenów (stosowanie HGH obniża poziom hormonów tarczycy oraz insuliny). Dołączenie środków zawierających hormony tarczycy znacznie zwiększy efekt termogeniczny cyklu. Najlepszym rozwiązaniem jest zakup Cytomel'u lub Synthroid'u, stosowanych w medycynie wersji T-3 i T-4. Z reguły zawodnicy wybierają mocniejszy Cytomel. Kolejnym mile widzianym środkiem jest insulina, dawkowana jak w przypadku kuracji anabolicznych. Egzogenna insulina nie tylko uzupełnia braki naturalnego hormonu trzustki. Zwiększa ponadto czułość receptorów na IGF-1 oraz obniża poziom białek wiążących IGF, pozwalając na swobodne krążenie większej ilości IGF-1. Kolejnym ważnym elementem kuracji z użyciem HGH jest odpowiednie zastosowanie sterydów anaboliczno - androgennych. Dobrym rozwiązaniem okazuje się być środek mocniejszy androgennie, Testosteron lub Trenbolon. Androgen sprzyjać będzie efektowi anabolicznemu kuracji, zwiększając rozmiar komórek mięśniowych (HGH zwiększa ich ilość). Steryd ponadto może zwiększać wolny IGF-1 przez obniżanie protein go wiążących (na podobnej zasadzie jak HGH). Prawidłowe połączenie wspomnianych wyżej środków (HGH, anaboliki, insulina, T-3) zapewni znaczne działanie synergiczne, powodując bardzo zadowalające rezultaty. Warto jednak zanotować, iż zarówno insulina jak i T-3 są środkami bardzo mocnymi, niosącymi dodatkowe, duże ryzyko.
 
Somatropina sama w sobie stwarza pewne zagrożenia. Najczęściej wspominanym efektem ubocznym jej stosowania jest akromegalia - choroba wywołana nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu przez przysadkę mózgową u osób dorosłych, u których zakończył się proces wzrastania. Objawia się powiększeniem żuchwy, nosa, uszu, rąk i stóp. Ponadto może wystąpić powiększanie takich organów wewnętrznych, jak serce i nerki. Stosowanie HGH wiąże się z ryzykiem wystąpienia hipoglikemii i cukrzycy (zwiększanie odporności na działanie insuliny). Są to oczywiście skutku niebezpieczne, niekiedy zagrażające życiu. W praktyce jednak występują niezwykle rzadko. Pośród znacznej liczby zawodników stosujących HGH odnotowano tylko nieliczne przypadki wystąpienia wspomnianych skutków. Stosowany okresowo, w rozsądnych dawkach, HGH jest środkiem w miarę bezpiecznym. Oczywiście, jeśli wystąpią jakiekolwiek negatywne zmiany w strukturze kości i skóry, zły wpływ na zdrowie przyjmującego, terapia powinna zostać natychmiastowo wstrzymana.
 
Reasumując, największym błędem jaki możemy popełnić w sprawie HGH to zostać zmylonym przez jego cenę. Nawet całkiem krótka terapia wraz z środkami dodatkowymi kosztować może tysiące dolarów. Nie jest prawdą czasem spotykana opinia, iż HGH jest najpotężniejszym anabolikiem. Jego użycie jest sprawą niezwykle złożoną, przy czym bardzo kosztowną, ze względu na technologię wytwarzania. Jeśli chcesz po prostu zwiększyć znacznie masę mięśniową, lepiej wydać $1,000 na same SAA. Hormon wzrostu nie zmieni człowieka w napakowane monstrum z dnia na dzień, jak to sobie niektórzy wyobrażają. Jest substancją przeznaczoną dla zawodników wysokiego szczebla, chcących osiągnąć więcej, niż oferują tylko sterydy. Istnieją pewne wątpliwości, czy HGH w znacznym stopniu przyczynia się do uzyskiwania wyników przez współczesnych kulturystów i przedstawicieli innych dyscyplin. Na wysokim poziomie wydatek na HGH jest uzasadniony. Jednak poza czołówką współczesnego sportu - z reguły nie.
 

9
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / HCG
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:31:17 pm »
Gonadotropina kosmówkowa jest glikoproteiną, składający się z 244 aminokwasów o masie cząsteczkowej do 36,7 kDa. Jest heterodimerem składającym się z podjednostki α identycznej z hormonu luteinizującego (LH), hormonu folikulotropowego (FSH), Hormon tyreotropowy (TSH) i β podjednostki ,które są unikatowe w hCG. Występuje u kobiet we wczesnym okresie ciąży, wytwarzana w łożysku. Obecności tego hormonu notuje się tylko w tym okresie, dlatego na HCG opiera się część dostępnych w aptekach testów ciążowych. Poziom hormonu we krwi wzrasta już po 7 dniach od owulacji. Następnie wolno i stabilnie rośnie, aż do 2-3 miesiąca ciąży. Po tym okresie poziom hCG spada, aż do porodu. Lek ten otrzymywany jest drogą ekstrakcji z moczu kobiet ciężarnych. Działanie gonadotropiny kosmówkowej przypomina działanie LH. Lek pobudza produkcję steroidowych hormonów płciowych w komórkach śródmiąższowych - testosteronu. W Polsce dostępne są aż 4 wersje tej substancji: Biogonadyl (Biomed-Lublin), Choragon (Ferring Pharmaceuticals), Pregnyl (międzynarodowy koncern Organon) i Profasi (Serono). Podobnie jak inne gonadotropiny, hCG może być ekstrahowany z moczu lub produkowany na drodze modyfikacji genetycznych. Pregnyl, Follutein, Profasi i Novarel to użycie pierwszej metody, pochodzące z moczu ciężarnych kobiet. Ovidrel produktem rekombinacji DNA
W medycynie HCG stosuje się w terapii m.in. niepłodności u kobiet z niedoborem gonadotropin, niepłodność u mężczyzn z hipogonadyzmem hipogonadotropowym, Zaburzenia zstępowania jąder, nie wywołane przeszkodami anatomicznymi.

W kulturystyce hCG nie przynosi żadnych korzyści dla zawodniczek płci żeńskiej, jest natomiast bardzo użyteczny dla mężczyzn stosujących sterydy anaboliczno - androgenne. Pomaga stymulować sekrecję endogennego testosteronu. W organizmie mężczyzny HCG imituje LH, hormon naturalne wydzielany przez przysadkę mózgową, który pobudza komórki Leydiga w jądrach do produkcji testosteronu. Działanie takie jest szczególnie cenne w okresie krótko po zakończeniu przyjmowania sterydów, kiedy jak najszybciej należy przywrócić prawidłowe funkcjonowanie HPTA. Zbyt niski poziom androgenów występujący po cyklu może okazać się bardzo niekorzystny dla organizmu. Głównym problemem jest brak androgenów, kolejnym wysoki poziom kortyzolu, determinowany poziomem androgenów. Jak wiadomo kortyzol w ponadfizjologicznych ilościach jest hormonem mocno katabolicznym, powodującym rozpad tkanki mięśniowej. Niepodjęcie odpowiednich działań w celu maksymalnego ograniczenia jego aktywności doprowadzi do utraty większości zdobytej wcześniej masy mięśniowej. Czasami hCG stosowane jest również periodycznie w niewielkich dawkach (500j), podczas długich cykli, aby nie dopuścić do drastycznego zmniejszenia jąder. 

Najważniejszym zadaniem HCG jest przywrócenie prawidłowej reakcji jąder na endogenny hormon luteinizujący (LH). W wyniku długiej dezaktywacji zdolność ta może być bardzo upośledzona. Nawet przywrócenie prawidłowej sekrecji LH w takim wypadku nie doprowadzi do odpowiedniego wydzielania endogennego testosteronu. HCG pomaga także przywrócić jądra do prawidłowych rozmiarów, po tym jak doznały one lekkiej atrofii w wyniku długiego stosowania SAA. Nieprawidłowe stosowanie Gonadotropiny łożyskowej może być dosyć szkodliwe. Wysoki poziom testosteronu wywołany właśnie przez HCG może powodować blokowanie prawidłowego funkcjonowania podwzgórza, dokładnie tak samo jak testosteron iniekcyjny. Ponadto wystąpić może zwiększony poziom estrogenów w wyniku stymulacji aktywności aromatazy w komórkach Leydiga. HCG zwiększa aktywność iAMP (regulator aktywności komórkowej), dlatego zdolność jąder do aromatyzowania androgenów pod wpływem HCG zwiększa się nawet kilkukrotnie. HCG zatem powinno być użyte tylko jako błyskawiczny bodziec dla jąder.

Standardowe dawkowanie HCG wynosi od 500 - 1500 I.U co 1 - 4 dni, przez w zależności od dawki, okres nie dłuższy niż 2 - 3 tygodnie. W przypadku zbyt długiego stosowania środek może upośledzać reakcję komórek Leydiga na LH, utrudniając powrót do homeostazy. Iniekcji z HCG należy zacząć dokonywać w odpowiednim czasie. Przykładowo - kończąc cykl z zastosowaniem Sustanonu, poziom testosteronu pozostanie podwyższony jeszcze przez 3 tygodnie po ostatniej iniekcji. Dlatego użycie HCG zaraz po ostatniej dawce Sustanonu będzie zupełnie bezużyteczne. Należy odczekać aż poziom androgenów opadnie, biorąc pod uwagę okres półtrwania środka, i dopiero rozpocząć terapię z HCG. W przypadku Sustatnonu po 3 tygodniach od ostatniego zastrzyku. Podobnie kończąc przyjmowanie doustnego Dianabolu, poziom androgenów we krwi spadnie po 1 dniu od ostatniej dawki. W takim wypadku można rozpocząć terapię HCG 3 dni przed ostatnią dawką Dianabolu, dając tym samym czas HCG na odpowiednie działanie. Dawkowanie HCG w dużym stopniu zależne jest od stopnia zablokowanie osi podwzgórze - przysadka - jądra, w wyniku przyjmowania SAA. Należy zaznaczyć ze skuteczniejsze i bezpieczniejsze jest przyjmowanie mniejszych dawek w krótszych odstępach czasu (500j codziennie), aniżeli odwrotnie.

Jak wyżej wspomniano, HCG imituje tylko działanie LH(jest tzw. mimetykiem LH). Nie jest środkiem przywracającym w pełnym wymiarze prawidłowa pracę osi podwzgórze- przysadka-jądra. SERM - Klomifen i Tamoksyfen, przywracające prawidłowe funkcjonowanie podwzgórza są niezbędne, aby dopełnić synergistycznie ten proces. HCG przywracając aktywność jąder, SERM uruchamiając podwzgórze i przywracając odpowiednie wydzielanie gonadotropin z przysadki. Standardowo rozpoczyna się z użyciem obu środków, kończąc samym Clomidem/Nolvadexem, po zaprzestaniu iniekcji z HCG. Zabieg taki przyczyni się do szybkiego przywrócenia prawidłowego poziomu testosteronu, który pozostanie w miarę stabilny po odstawieniu środków. Jest to najlepsze możliwe działanie w celu zachowania jak największego odsetku przyrostów z cyklu. Po mocno blokującym cyklu warto dodać również niewielkie dawki IA jak femara, czy arimidex, oraz proviron.

10
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / Haloestin-Fluoxymesteron
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:30:28 pm »
Fluoxymesteron jest bardziej znany jako Halotestin, jest to jednak nazwa handlowa preparatu firmy farmaceutycznej Upjohn. Fluoxymesteron był i jest ogromnie popularny wśród sportów siłowych, jak i wytrzymałościowych. Mimo to, że jest dobrze znany przez kulturystów, nie jest zbyt często przez nich stosowany. Prawdopodobnie dlatego, że fluoxymesteron od początku miał reputację silnie działającego steroidu, dającego umiarkowane rezultaty , co jednak nie do końca okazuje się prawdziwe.

Fluoxymesteron jest pochodną kortyzolu, jak widać posiada charakterystyczna dla tej grupy hormonów grupę hydroksylową (OH), w pozycji  C11. Poprzez redukowanie poziomu CBG ( corticosteroid binding globulin), powoduje uwolnienia znaczenej puli wolnego kortyzolu do krwi. Wplyw halotestinu na metabolizm glukokrtykoidow, jest skomplikowany i nie do końca poznany.  Krótko mówiąc, wiele silnych skutków fluoxymesteronu należy rozpatrywać w świetle jego właściwości anty-glikokortykosteroidowych, bardziej niż jego właściwości anabolicznych.

Sam związek jest bardzo słabym agonistą receptorów androgennych. Fluoxymesteron jest znacznie słabszy pod tym wzgledem od testosterou, podobnie jak m.in. matanabol czy winstrol. W tkance skóry, czy prostaty jago zredukowane metabolity wywierają wyraźny wpływ. To oczywiście wyklucza ten związek dla osób które uniknąć silnych androgenów, takich jak kobiety, starszych mężczyzn z problemami prostaty i mężczyzn z genetyczną skłonnością do wypadania włosów , ponieważ androgenny wpływ ogólnie przewyższa korzyści anaboliczne. Zaleca sie stosowanie tej substancji z rownoczesnym podawaniem inhibitora 5 alfa reduktazy, co znacznie ogranicza w.w skutki wywolane 5 zredukowanymi metabolitami, które w przypadku fluoxymesteronu posiadają znaczny okres półtrwania w organizmie. Fluoxymesteron nie aromatyzuje w jakikolwiek sposób.

Halotestin słabo wiąże się z SHBG, ale nadal jest zdolny przy wyższym dawkowaniu ,do przemieszczania wolnego estradiolu i testosteronu do krwi. Siln działanie androgenne i brak aromatyzacji do estrogenów, może spowodować obniżenie stężenia SHBG, co może wywołać estrogenowe skutki uboczne ze względu na wyższy poziom wolnego estradiolu. Dodatkowo, Halotestin silne działanie obniżające poziom globuliny wiążącej tyroksynę z jednoczesnym tylko umiarkowanym wzrost prealbuminy wiążącej tyroksynę,co może spowodować wzrostem stężenia w plazmie krwi T4 i T3 ze zwiekszonym wychwytemj T3. Te działania na hormony tarczycy i białek wiążących  wyjaśnia skuteczność tego leku w cyklach redukcyjnych.

Jak już wspomniałem wcześniej, fluoxymesteron rzadko będzie postrzegany jako silnie anaboliczny środek. Historia sportu uczy nas, że istnieje wiele sposobów, jak skutecznie włączyć słaby anaboliczne środek do udanych schematów farmakologicznych. Anaboliczny efekt fluoxymesteronu jest, miligram do miligrama, na pewno nie wiele słabszy niż u popularnych SAA- jak oxandrolon lub stanozolol. Z tym, że możemy łatwo podnieść dawki tych leków do poziomu 50-100 mg dziennie przez kilka tygodni, z monitorowaniem profilu lipidowego, oraz czynności wątroby oczywiście. Takie podejście jest mało prawdopodobne przy użyciu fluoxymesteronu, ponieważ jest bardziej androgenny i znacznie bardziej hepatotoksyczny niż wyżej wymienione środki. Jako taki, fluoxymesteron  nie jest lekiem stosowanym często w cyklach masowych. Niska aktywność anaboliczna wydaje się być zgodna z niskim powinowactwem do receptorów androgennych. Chociaż jak wspomniałem wcześniej konwertuje do wielu 5-zredukowanych metabolitów,to nie są to aktywne czynniki anaboliczne w tkance mięśni szkieletowych.

Fluoxymesteron zwieksza hematokryt,  zwiększa zawartość tlenu we krwi i ilość tlenu dostarczanego do tkanek a to z kolei zwiększa wydolność. Przed pojawieniem się syntetycznej erytropoetyny, fluoxymesteron był bardzo poszukiwany przez profesjonalnych i pół-profesjonalnych kolarzy i długodystansowych biegaczy. Oczywiście jest to po części wpływ wywierania androgenów na uwalnianie erytropoetyny, ale można również zauważyć, że fluoxymesteron wpływał na zwiększenie reakcji na erytropoetyne w komórkach erytrocytów . W związku z tym, jest to wciąż bardzo przydatny środek, ponieważ oznacza to efekt synergistyczny z wykorzystaniem erytropoetyny, lub jej pochodnych.

Najważniejszym problemem tej substancji jest relatywnie wysoka toksyczność. Jest to zarozumiałe ponieważ fluoxymesteron jest 17-alfa-alkalidowym związkiem, konsumowanym oralnie. Mimo to powinien być uważany za jeden z silniejszych steroidów w tej klasie. Dlatego też nie może być używany przez dłuższy okres. Zazwyczaj stosuje się go przez okres sześciu tygodni w dawce 40 mg dziennie.

Fluoxymesteron jest lekiem, który jest często używany z uwagi na fakt podniesienia poziomu agresji. Efekt ten jest często pożądany przez ciężarowców, gdzie gwałtowny przypływ energii / agresji, wydaje się zwiększać pewności siebie. W kulturystyce efekt ten też jest czasami pożądany, aby przetrwać trudy ostatnich tygodni wycinki i utrzymać intensywność treningu podczas cięcia kalorii. Jednak powodem agresji tego w sumie "łagodnego steroidu" dla receptora androgenów jest pozareceptorowe działanie. Stwierdzono że w układzie nerwowym uruchamia m.in otwarcie kanałów wapniowych, oraz wpływa na różne neurotransmitery. Często bywa stosowany na 2 godziny przed treningiem, co zwiększa jego wydajność oraz zauważalnie poprawę siły i wytrzymałości nerwowo-mięsniowej. Mimo hamowania endogennej produkcji testosteronu, można zauważyć, że właściwie fluoxymesteron jest  mniej nieprzyjazny od większość androgenów. Jest to prawdopodobnie warunkowane działaniami anty-glikokortykosteroiowymi fluoxymesteronu.

Dawkowanie to około 30 mg -40 mg / dobę przez okres 5-6 tygodni, najlepiej podczas ostatnich 6 tygodni redukcji. Nawet przy takiej dawce zaleca się zrobić badania wątroby po 4-6 tygodniach. Dla sportowców wytrzymałościowych, używanie związku 1 lub 2 godziny przed zawodami lub treningiem może być wystarczające, a połączenie erytropoetyny, treningu wysokościowego i fluoxymesteronu przez okres 3-4 tygodni przed zawodami, może zaowocować diametralnymi zmianami wydolności. Halotestin jest środkiem używany do niewielu, specyficznych celów. Nie jest substancją popularną na czarnym rynku. Inwestowanie w środki do jego podrabiania prawdopodobnie by się nie opłaciło, dlatego trudno o jego podróbki. Każdy dostępny Halotestin na rynku jest prawdopodobnie oryginalny. Najczęściej spotykaną jego wersją jest Halotestin produkowany przez koncern Meksykański, Stenox - paczki po 20 tabletek. Niską zawartość, równą 2.5mg fluoxymesteronu w tabletce, rekompensuje jego niska cena. Reasumując, Halotestin jest bardzo efektywnym środkiem tylko dla wąskiego grona odbiorców.

 

11
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / MASTERON-DROSTANOLAN
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:28:41 pm »
Masteron jest pochodną DHT a dokładnie 2alfa-metyldihydrotestosteron . DHT i jego pochodne są powszechnie stosowane w leczeniu niektórych form raka piersi . Masteron nie jest klinicznie wykorzystywane do zwiększenia masy ciała (jak to najczęściej bywa z SAA ), z tej perspektywy jest bardzo unikalnym steroidem. Dlatego też większość opracowań na temat masteronu ,dostępnych w czasopismach medycznych nie koncentruje się na wzroście masy i siły, czy nawet utracie tkanki tłuszczowej, tylko na jego zastosowaniu w leczeniu niektórych form raka piersi. Jako ciekawostkę można przytoczyć tutaj fakt iż Masteron + Tamoxifen faktycznie radziły sobie lepiej niż chemioterapia w natychmiastowej poprawie stanu zdrowia pacjentów . Drostanlon oczywiście nie aromatyzuje w ogóle ponadto może wchodzić w interakcje z aromatazą, w wyniku czego hamować aromatyzacje innych steroidow. Wykazano tez wpływ blokowania receptorów estrogenowych przez drostanolon, oczywiście bez wywoływania efektów typowych dla estrogenów, to znakomicie pomaga w zwalczaniu raka piersi ale zarazem może być wspaniałym sterydem w okresie przedstartowym dla kulturystów. Masteron naprawdę może być bardzo przydatne dla zwalczania skutków ubocznych wywoływanych przez estrogeny/progesteron .Działanie to jest na tyle silne ze stosując w cyklu drostanolon nie ma potrzeby użycia leków takich jak arimidex czy letrozol. Posiada ponadto wysoka skuteczność w wiazaniu SHBG, co bezpośrednio wpływa na lepsze wykorzystanie innych SAA stosowanych równolegle z masteronem. Siłą wiązania SHGB masteron ustępuje jedynie provironovi, natomiast przewyższa pod tym względem DHT i winstrol.

Masteron jest silniejszym androgenem niż wydaje się być napisane na papierze, co może powodować wzrost agresji. Należy do tzw. I klasy SAA, które bardzo silnie wiążą się z AR, jak wiemy steroidy silnie wiążące się do AR powodują "twardy" wygląd , ceniony przez kulturystów, ponadto promują i nasilają lipolizę. Wpływ na tkankę tłuszczowa przez zmniejszenia aktywności lipazy lipoproteinowej , oraz zwiększenie wrażliwości adipocytów na katecholaminy takie jak adrenalina, które hamują odkładanie się tłuszczów i zwiększają "wypływ" lipidów z tych komórek .

Retencjia wody i zwiększone ryzyko nadciśnienia tętniczego przy użyciu tego związku jest praktycznie zerowe , drostanolon jest również łagodny dla wątroby. Drostanolon jest syntetyczną pochodną DHT, więc Proscar nie będzie tu skuteczny. Mężczyźni mający predyspozycje do łysienia nie powinni stosować Masteronu.

Masteron podobnie jak to ma sie w przypadku stanozololu może nasilać bolesność w obrębie stawów. Prawie na pewno doświadczymy tych nieprzyjemnych objawów, kiedy w cyklu z użyciem masteronu nie znajdzie sie steroid silnie aromatyzujacy w dużej dawce, lub wykazujący wpływ progestynowy(nandrolon). Dlaczego taka się dzieje? DHT i jego pochodne ograniczają produkcję, oraz mozliwośc przekazywania informacji od estrogenów konkurujac z nimi o ich receptor. Ponadto uwalniają znaczna pule testosteronu, wypierając go z SHGB, co dodatkowo przyczynia się do zmiany stosunku wolnych estrogenów do androgenów na korzyść tych drugich. Podobnie sprawa wygląda jeśli chodzi o progestyny (m.in progesteron, nandrolon). Nie trzeba być geniuszem aby domyślić się, że w owe bóle stawowe zamieszane są estrogeny i progestyny. Mianowicie stymulują one powstawanie cytokinin przeciwzapalnych, oraz przeciwbólowych i odwrotnie hamują powstawanie cytokinin prozapalnych. Można wiec powiedzieć ze posiadają działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. DHT i większość jego pochodnych w mniejszym lub większym stopniu, hamując oddziaływania progestynów i estrogenów obniżają produkcje cytokinin przeciwzapalnych i przeciwbólowych. W wyniku tego spadnie gęstość kości, oraz zwiększy się katabolizm kolagenu- pojawia się ból w obrębie stawów. Jeśli chcemy uniknąć tych dolegliwości, powinniśmy zastosować  środki aromatyzujące jak metanabol, testosteron oraz progestyny (nandrolon, trenbolon, THG). Ponadto wspierać się suplementacja glukozaminy, kolgenu, wit. C, aspiryny.

Kulturyści bardzo cenią sobie nie-aromatyzujące androgeny, zwłaszcza w okresach przed startowych. Stosowanie Masteronu warto rozpocząć już parę tygodni przed startem, w celu uzyskania bardzo przyzwoitej, "twardej", muskulatury. Jeśli tylko poziom tkanki tłuszczowej jest wystarczająco niski, działanie Masteronu będzie bardzo wyraźne. Duże znaczenie w tym okresie ma także androgenność drostanolonu, zwłaszcza pod kątem drastycznie obniżonej kaloryczności diety. Środek świetnie sprzyja intensywnym treningom. Masteron jest atrakcyjny także dla nie startujących w zawodach bywalców siłowni. Mimo że dihydrotestosteron nie jest wysoce aktywny w tkance mięśniowej, to 2-alkilacja drostanolonu znacząco nasila jego właściwości anaboliczne. Dlatego Masteron może być efektywnie stosowany w cyklach rozbudowy masy mięśniowej, zapewniając przyrosty wysokiej jakości. Drostanolon może być z powodzeniem łączony z innymi sterydami, w celu wzmocnienia efektu. Stack Masteronu z iniekcyjnymi anabolikami, takimi jak Equipoise, zapewnia znaczne przyrosty, bez zbędnej retencji wody. Jeśli natomiast zależy nam cyklu typowo masowym, dodajemy takie jak Dianabol lub testosteron. Szczególnie korzystne jest właśnie łączenie drostenolonu z testosteronem, zapewniające znaczne przyrosty masy mięśniowej, przy mniejszej retencji podskórnej wody i innych "estrogenowych" skutków ubocznych aniżeli w przypadku zastosowania samego testosteronu. Dodanie do cyklu z użyciem masteronu, steroidów II klasy( słabo wiążących się z  AR), spowoduje efekt synergii- wzajemnego uzupełniania się tych substancji, co znacznie zwiększy efektywność cyklu(winstrol, metanabol, boldenon, oxymetolon).

W okresie przedstartowym łączy się z innymi niearomatyzujacymi steroidami. Kombinacja taka zapewnia zachowanie maksymalnej ilości tkanki mięśniowej podczas okresu redukcji, który potrafi być bardzo kataboliczny. Żaden z tych środków nie aromatyzuje, nie ma więc niepotrzebnej retencji wody podskórnej i tkanki tłuszczowej przed zawodami.

Przez wiele lat ten związek był niedostępny dla przeciętnego sportowca i często był podrabiany. Najbardziej rozpowszechnioną formą tego produktu jest 50mg/ml ampułki 1-2ml ampułki.

 

12
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / METANABOL-DIANABOL
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:27:16 pm »
Dianabol jest dawniej stosowaną nazwą handlową doustnego sterydu anabolicznego - metandrostenolonu. Jest to pochodna testosteronu, wykazująca mocne właściwości anaboliczne przy umiarkowanie androgennych. Związek ten pojawił się na rynku farmaceutycznych w 1960 roku i błyskawicznie stał się najpopularniejszym sterydem stosowanym przez ówczesnych sportowców. Jego popularność wynikała z łatwości administracji, przy bardzo wysokiej efektywności. Dianabol po raz pierwszy wyprodukowano w USA, gdzie po błyskawicznym zyskaniu sobie ogromniej popularności wśród sportowców, równie szybko wycofano go z produkcji. Środowisko medyczne nie znajdywało w tym środku efektywności w leczeniu chorób, więc w latach 80' Dianabol zniknął z aptecznych półek. Pomimo ze jest to tania substancja bywa podrabiany ze względu na swoja duża popularność, często zamiast metandrostenolonu znajduje się 3 kronie tańszy w produkcji metylotestosteron, dlatego warto wydać trochę więcej na preparat apteczny i mieć pewność.


Dianabol konwertuje 5alfa i 5 beta metabolitow, jeden z tych metabolitów metyl-1-test  odpowiedzialny jest za obrzęki spowodowane retencją wody oraz wysokie ciśnienie krwi, zwłaszcza przy wysokim dawkowaniu metanabolu. Dzieje sie tak ponieważ wymieniony metabolit, powoduje inhibicje 11-beta hydroksylazy, co powoduje nagromadzenie 11-deoxykortykosteronu (mineralokortykoidu). Przejawiając umiarkowany wpływ androgeniczny, Dianabol używany jest przeważnie tylko przez mężczyzn. Jego efektywność jest często porównywalna z efektywnością mocnych środków, takich jak Testosteron i Anadrol. Jest najczęściej stosowany w cyklach zwieszających masę. Dawkowanie w granicach 20mg dziennie zapewnia każdemu silne działanie anaboliczne. Stosowanie większych dawek niż 50mg przyczynia się do znacznie silniejszych skutków ubocznych. Często stosowany jest w połączeniu z testosteronem . Efekty wówczas są bardzo mocne, jednak skutki uboczne mogą być ciężkie do tolerowania przez organizm wtedy warto zastosować SERM lub IA eliminując tym samym nadmiar estrogenów.

Najczęściej jednak dianabol stosuje się jako tzw. "kickstarter".Szybko działający dianabol stosuje się równolegle z środkiem, który stosowany musi być dłużej w celu uzyskania odpowiedniego efektu np.: długie estry testosteronu- enanthan, cypionat.
Interesującym jest fakt, iż metandrostenolon jest strukturalnie identyczny do boldenonu (EQ), poza c17-alfa-alkilacją. Jasno zatem wynika z tego, że dodanie grupy c17-alfa-alkilowej, sprawia że środki działają zupełnie inaczej w organizmie. Największą różnicą jest tendencja środka do powodowania typowo estrogenowych skutków ubocznych, znacznie większa w przypadku Dianabolu. Equipoise pod tym względem jest bardzo łagodny, nie zachodzi konieczność stosowania anty-estrogenu. Metandrostenolon jest bardziej estrogeniczny nie z powodu dużych tendencji do aromatyzacji, ponieważ grupa 17-alfa metylowa oraz podwójne wiązanie c1-2 znacznie zwalniają ten proces. Problemem jest fakt, że metandrostenolon konwertuje do 17-alfa metylestradiolu, estrogenu biologicznie aktywniejszejszego niż estradiol. Może się to przyczynić się do powstawania ginekomastii, dlatego osoby szczególnie wrażliwe na estrogeny nie powinny zaczynać cyklu z Dianabolem bez SERM'u, takiego jak Nolvadex.
Dianabol wykazuje silniejsze działanie budujące masę mięśniową, niż boldenon, co popiera tezę o odgrywaniu roli estrogenów w procesie anabolizmu. Reasumując, Equipoise i Dianabol mimo praktycznie identycznej struktury bardzo znacznie różną się od siebie, rzadko będąc postrzegane jako środki blisko powiązane ze sobą. Dianabol jest środkiem typowo masującym, Boldenon natomiast stosowany jest raczej w cyklach pracy nad definicją, lub zwiększaniu jakościowej masy mięśniowej. 

Po administracji Dianabolu najwyższe stężenie we krwi osiąga się po 1,5 - 3h a okres półtrwania w organizmie wynosi wg. rożnych źródeł 3-4h, czyli dość krótko. Przyjęcie dziennej dawki jednorazowo nie jest dobrym pomysłem, powodującym skoki stężenia środka we krwi. Dlatego poleca się przyjmowanie dawek kilka razy dziennie, co ok 3 godzin. Stężenie może okazać się nieco mniejsze, za to znacznie stabilniejsze.

Zwiększony wyrzut dopaminy jest często odczuwany przez stosujących dianabol. Z tego powodu dobrze stosować go, w cyklach z użyciem substancji powodujących znaczne rozregulowanie wydzielania dopaminy, jak trenbolon czy nandrolon, co może poprawić samopoczucie podczas stosowania tych środków.Po odstawieniu dianabolu mozemy doswiadczyc obniżenie nastroju.
Jak większość leków oralnych metanabol należy przyjmować zawsze po posiłku, nigdy na pusty żołądek! 

W badaniu sporządzonym na początku lat 80 gdzie stosowano bardzo duże dawki dianbolu (100mg/dzień do 6 tygodni) nastąpiło zmniejszenie ilości testosteronu w osoczu około 40% w stosunku do normalnych wartości, ilość GH w osoczu wzrosła o jedną trzecią, LH spadło do około 80% jej pierwotnej wartości, a FSH spadło o jedną trzecią wartości wyjściowej.

Forma administracji Dianabolu wymusza c17-alfa-alkilację. Jak wiadomo taka struktura chemiczna chroni środek przez dezaktywacją w wątrobie, pozwalając praktycznie w całości środkowi przedostać się do układu krwionośnego. Zbyt długie stosowanie środków c17-alfa-alkilowanych może powodować uszkodzenia wątroby, ( żółtaczka zastoinowa, plamica wątrobowa, nowotwory wątroby) a nawet przyczyniać się do rozwoju określonych rodzajów nowotworów. Dlatego niezbędnym jest przeprowadzanie testów wątrobowych przed, w trakcie i po cyklu. Cykle powinny być oczywiście krótkie, maksymalnie 8 tygodni, aby uniknąć ewentualnych szkód dla wątroby. 
Hiperkalcemia, u osób z chorobami serca i naczyń, niewydolność serca, bóle głowy to objawy które wykluczają ten środek.Ze strony układu pokarmowego mogą pojawić się nudności, wzdęcia najczęściej na skutek przyjmowania preparatu na pusty żołądek.

13
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / Nolvadex
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:25:20 pm »
Kiedy naukowcy badali wpływ tamoksifenu na organizm, odkryli że na receptowy obecne w piersiach działa na zasadzie antagonisty, uniemożliwiając połączenie estrogenu z receptorem samemu natomiast nie wywołując swoistej reakcji jaka wywołałby estrogen. Wielkie było zdziwienie, kiedy okazało się ze w kościach ta sama substancja działa jako agonista  czyli zachowując się jak estrogen w pełnym tego słowa znaczeniu. Istnieją badania wykonane na myszach w których wykazano naśladowanie przez tamoksyfen działanie estrogenu na metabolizm kostny i wzrost kośćca, zwiększając tym samym możliwość przedwczesnej syntezy kostnej. Z tego powodu osoby młode z nierozwiniętym w pełni układem kostnym nie powinny stosować tego leku. Warto także zauważyć, że Nolvadex wykazuje działanie agonistyczne dla estrogenu w wątrobie, aktywizując RE i naśladując działanie tego hormonu w tym organie. Dlatego tamoksyfen może wpływać pozytywnie na wartości HDL (dobry cholesterol), podobnie jak estrogen. Często osoby stosujące SAA przyjmują Nolvadex właśnie w celu ograniczenia ryzyka wystąpienia chorób serca i układu krążenia, ponieważ większość sterydów obniża HDL, zwiększając jednocześnie LDL. Nie można jednak liczyć, że Nolvadex całkowicie wyeliminuje wyżej wymienione ryzyko, podczas ciężkich cykli z użyciem środków c-17alfa alkilowanych lub wysoko-dawkowanych sterydów iniekcyjnych.Tamoksyfen wywiera korzystny wpływ na profil lipidowy osocza. Jednak dane z długoterminowych badań klinicznych nie wykazały kardioprotekcyjnego efektu. Tamoksyfen może spowodować szybki wzrost stężenia trójglicerydów we krwi, ponadto istnieje zwiększone ryzyko choroby zakrzepowo-zatorowej zwłaszcza w trakcie i bezpośrednio po poważnej operacji chirurgicznej. Tamoxifen jest również przyczyną stłuszczenia wątroby, inaczej zwanym steatorrhoeic hepatosis . Dalsze badania wykazały częściowy wpływ agonistyczny w endometrium u kobiet.

Tak wiec jak widać tamoksifen w rożnych tkankach nie zachowuje się w ten sam sposób, lecz działa w sposób selektywny- w piersiach jako antagonista receptora estrogenowego a w kościach jako agonista, stad właśnie określenie SERM -Selective Estrogen Receptor Modulator.

Tamoksyfen w medycynie stosowany jest głównie w terapii nowotworu piersi u kobiet- blokując receptory estrogenowe komórek nowotworu, hamuje jego rozwój. Ponadto Tamoksyfen może działać bezpośrednio antynowotworowo oraz hamować wzrost nowotworu poprzez wpływ na czynność osi podwzgórze - przysadka - jajniki. Niektóre kobiety stosują tamoksifen profilaktycznie, zwłaszcza te, w rodzinie których notowano przypadki raka piersi.

Aromataza,to enzym odpowiedzialny za konwersję testosteronu do estradiolu. Struktura estrogenu jest właściwie podobna do testosteronu, dlatego obecność tego hormonu w organizmie mężczyzny nie jest faktem nadzwyczajnym. Ten sam enzym może także aromatyzować wiele synetycznych steroidów anaboliczno / androgennych, dlatego nadmiar estrogenów może być pewnym dyskomfortem podczas cyklu. Wysoki ich poziom może powodować wiele skutków ubocznych, przede wszystkim ginekomastię Obserwuje się wtedy pieczenie, swędzenie oraz pojawienie się niewielkich guzków pod sutkami. Niepodjęcie odpowiednich kroków we wczesnej fazie rozwoju ginekomastii grozi jej utrwaleniem się, nieodwracalnym bez pomocy skalpela. Estrogen może ponadto sprzyjać nadmiernej retencji wody podskórnej oraz gromadzeniu się tkanki tłuszczowej, co powoduje utratę definicji, "zalany" wygląd. Właśnie ten hormon jest głównym czynnikiem, decydującym dlaczego kobiety mają zazwyczaj większy odsetek tkanki tłuszczowej, oraz rozmieszczenie tej tkanki (biodra / uda/posladki).

Cytrynian tamoksyfenu wykazuje właściwości zwiększające sekrecję FSH (hormon folikulotropowy) oraz LH (hormon luteinizujący) u mężczyzn. Zachodzi to poprzez przeciwdziałanie blokowania podwzgórza i przysadki przez estrogen, co z kolei powoduje pobudzanie sekrecji wspomnianych hormonów przysadkowych. Podobne działanie wykazuje Clomid i cyklofenil. Nasilone wydzielanie LH może stymulować komórki Leydinga do zwiększonej sekrecji testosteronu, dlatego tamoksifen może pobudzać wydzielanie testosteronu w organizmie. Właściwość ta staje się szczególnie korzystna kończąc cykl, tzw. PCT ("post cycle therapy"). Większość SAA mocno blokuje czynność osi podwzgórze - przysadka - jądra (wydzielanie testosteronu)-tamoksyfen pomaga przywrócić jej prawidłowe funkcjonowanie.

Zarówno Clomifen jak i Tamkosyfen, należą do tej samej grupy leków jednak ten drugi wydaje się być efektywniejszy w PCT. Wykazano właściwości zwiększające reakcję LH na Gn-RH, natomiast Clomifen może tę wrażliwość obniżać po kilku tygodniach stosowania.

Standardowe dawkowanie cytrynianu tamoksyfenu oscyluje w granicach 10 do 60mg dziennie, w zależności od oczekiwanych rezultatów. Zaleca się rozpoczęcie przyjmowania leku od dawki stosunkowo niskiej, aby skutecznie określić wymaganą dla siebie ilość środka i nie przyjmować niepotrzebnie nadmiaru środka. Czas stosowania antyestrogenu także jest kwestią indywidualną. Zawodnik podatny na skutki uboczne estrogenów, rozpoczynający cykl z zastosowaniem środków aromatyzujących powinien rozpocząć jego przyjmowanie już na początku cyklu.Dawki większe rzędu 60mg i powyżej stosuje się w celu redukcji już powstającej ginekomastii estrogenowej.

Kobiety także odnajdują korzyści ze stosowania tego leku. Może obniżać poziom tkanki tłuszczowej, zwłaszcza w opornych rejonach ud i bioder. Działanie takie może powodować jednak u nich skutki uboczne - uderzenia gorąca, zaburzenia miesiączkowania oraz dysfunkcje układu płciowego.

Jeśli zależy nam na silnym oddziaływaniu antyestrogenowym, warto zastosować także Proviron. Mimo że środek ten jest właściwie androgenem, może jednak mieć wpływ na produkcję estrogenu w organizmie. Jego działanie znacznie różni się od działania Nolvadexu. Tamoksyfen, jak już wcześniej wspomniano, tylko blokuje wiązanie się obecnego estrogenu z receptorami, natomiast Proviron ogranicza jego produkcję. Połączenie obu środków, o różnym działaniu, zapewni ich synergiczne oddziaływanie. Dzienna dawka 20 - 30mg Nolvadexu i 25 - 50mg Provironu powinna skutecznie minimalizować estrogenowe skutki niepożądane w sportach sylwetkowych. Kobiety Provironu stosować zdecydowanie nie powinny. Wzrost poziomu androgenów w kobiecym organizmie może doprowadzić do wystąpienia procesów maskulinizacyjnych, często nieodwracalnych.

Większość kulturystów notuje nieco mniejsze przyrosty przyjmując tamoksyfen w czasie cyklu. Dzieje się tak dlatego, SAA wykazują najsilniejsze działanie anaboliczne przy określonym poziomie estrogenu. Właśnie dlatego środki silnie aromatyxujace, takie jak testosteron, powodują przeważnie znacznie większe przyrosty niż środki aromatyzujące w niskim stopniu lub niearomatyzujace. Zatem warto zorientować się ile naprawdę tamoksyfenu potrzebujemy, aby nie przyjmować nadmiernych ilosci tego środka

Niektórzy jednak w ogóle nie muszą go stosować, nawet w cyklach z użyciem silnie aromatyzujących sterydów jak Testosteron czy Dianabol, inni natomiast będą odczuwać skutki aromatyzacji przy środkach w miarę łagodnych, jak Deca-Durabolin i Equipoise. Reakcja organizmu na zmiany poziomów estrogenów jest sprawą bardzo indywidualną, zależną od wielu czynników, takich jak wiek czy ilość tkanki tłuszczowej (tkanka tłuszczowa jest najwyraźniejszym skutkiem aromatyzacji).

Zastosowanie 20mg tamoksifenu potrafi podnieść znacznie poziomy takich hormonów jak LH , FSH a co za tym idzie testosteronu nawet o 150%, dlatego czasami bywa stosowany pomiędzy cyklami z SAA.
Ostatnie badania wskazują, że selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takich jak Paxil, Prozac, itd., mogą zmniejszać skuteczność tamoksyfenu. Leki te konkurują z nim o enzym CYP2D6, który jest niezbędny do przeprowadzenia tamoksifenu do jego aktywnej formy, zatem osoby stosujący wymienione leki mogą mieć problemy z leczeniem ginekomastii przy pomocy tej substancji.
Co ciekawe wykazano skuteczność tamoksifenu w walce z chorobą dwubiegunową. Blokując kinazę białkową C (PKC), enzymu, który reguluje aktywność neuronów w mózgu.

 

14
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / Nandrolon
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:24:24 pm »
Strukturalnie nandrolon jest bardzo podobny do testosteronu, brakuje mu tylko atomu węgla na 19 pozycji, stąd nazwa 19-nortestosteron. W wyniku takiej budowy chemicznej, nandrolon jest znacznie mniej androgenny niż testosteron. Co prawda nandrolon ulega redukcji za sprawą enzymu 5-alfa reduktazy, tego samego odpowiedzialnego za konwersję testosteronu do formy DHT, jednak nandrolon nie konwertuje do DHT, lecz do dihydronandrolonu. Związek ten jest znacznie mniej aktywny w organizmie niż DHT, nie powoduje tak licznych skutków ubocznych typowych dla androgenów - oleistej skóry, trądziku, niechcianego owłosienia, wypadania włosów. Oczywiście one mogą wystąpić, lecz tylko przy naprawdę sporych dawkach.

Nandrolon ponadto wykazuje bardzo słabą konwersję do estrogenów. Porównując - konwersja nandrolonu wynosi tylko 20% z tej, obserwowanej przy testosteronie. Wynika to z faktu, że mimo możliwości wątroby do konwersji nandrolonu do estradiolu, nandrolon w innych obszarach aromatyzacji w organizmie, jak np. tkanka tłuszczowa, jest na ten proces bardzo odporny. Dlatego skutki uboczne typowe dla estrogenów są rzadko spotykane. Stosowanie antyestrogenu podczas cyklu nie jest wymagane. Retencja wody wynikająca z przyjmowania nandrolonu jest bardzo znikoma, widoczna tylko przy większych dawkach. Zastosowanie Nolvadexu czy Provironu całkowicie wyeliminuje możliwość jej wystąpienia. Zatem dekanian nandrolonu jest dosyć bezpiecznym środkiem. Co więcej, przez wielu uznawany jest za najlepszy środek na świecie, pod względem współczynnika efektywności do skutków ubocznych. Warto także zaznaczyć, że nandrolon badany na chorych na HIV, nie tylko pomagał w utrzymaniu i zwiększaniu masy mięśniowej, ale także wpływał dodatnio na układ immunologiczny.

Nandrolon może wykazywać pewną aktywność progesteronową w organizmie. Progesteron jest hormonem c-19, co oznacza że posiada atom węgla na 19 pozycji. Usunięcie tego atomu, jak w przypadku 19-norprogesteronu, tworzy hormon z większą tendencją do wiązania się z odpowiadającymi mu receptorami. Inne 19-nor anaboliki także wykazują podobne właściwości. Cecha ta przyczynia się do możliwości zwiększania aktywności progesteronowej w organizmie, co może z kolei nasilać związane z tym faktem efekty uboczne. Są one całkiem podobne do tych estrogenowych - blokowanie produkcji endogennego testosteronu, zwiększanie magazynowania tkanki tłuszczowej oraz ginekomastia progesteronowa.

Iniekcje NPP- ( Nandrolone Phenylo Propinate-fenylopropionan nandrolonu), muszą być częste i regularne, co 1 - 2 dni. Aktywna substancja, bardzo szybko przedostaje się do krwioobiegu, gdzie pozostaje aktywna przez 2 do 3 dni. Przeważnie dawkuje się w granicach 50 - 150mg w jednym zastrzyku, całościowo 150 - 600mg tygodniowo. NPP wykazuje wyraźne działanie anaboliczne, nasilające syntezę protein i pozwalające na magazynowanie białek w mięśniach w bardzo dużych ilościach. Środek wykazuje umiarkowaną aktywność androgeniczną, poprawiającą regenerację organizmu i nasilającą zwiększanie masy mięśniowej. Ponadto powoduje mniejszą retencję wody niż dłuższy estr nandrolonu, taki jak dekanian. Dlatego częstszym wyborem w doborze środków do pracy nad definicją jest właśnie fenylopropionian nandrolonu, natomiast Decanian nandrolonu częsciej stosuje się w off-seasonie. Przyrosty masy mięśniowej są przeważnie nieco mniejsze i wolniejsze niż przy Dekanianie, za to lepsze jakościowo i stabilniejsze po odstawieniu środku.

Ewentualne skutki uboczne NPP to wspomniana już retencja wody, podwyższone ciśnienie krwi, podniesiony poziom progesteronu czy kształtowanie drugorzędnych cech męskich u kobiet. Wszystkie jednak występują znacznie rzadziej niż przypadku Deca-Durabolinu, są mniej dotkliwe. NPP jest jednym z najbezpieczniejszych, nie-toksycznych sterydów, oferujących zadowalające efekty. Fenylopropionian nandrolonu nie jest szkodliwy dla wątroby, może być nawet stosowany w przypadku jej uszkodzeń. Przy rozsądnym dawkowaniu skutki uboczne stosowani tej substancji występują niezwykle rzadko. Mężczyźni przeważnie nie odczuwają ich w ogóle. Pamiętać należy o odpowiednich działaniach po odstawieniu środka - sekrecja gonadotropin w podwzgórzu zostaje zablokowana. Wymagane jest zatem użycie Nolvadexu/Clomidu i HCG.

 

15
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / Omnadren
« dnia: Sierpnia 09, 2015, 09:23:38 pm »
Omnadren jest mieszaniną 4 estrów testosteronu, w roztworze olejowym. Na wprowadzeniu należy wspomnieć o różnicach pomiędzy omnadrenem a sustanonem. Otóż różnic tych niema! Omnadren ma identyczny skład jak sustanon. Często można jednak spotkać się z opiniami według których sustanon rożni się od omnadrenu jednym estrem- mianowicie najdłuższym o największej koncentracji w preparacie. Najprawdopodobniej ta błędna informacja wzięła się z powodu łacińskiej pisowni składu omnadrenu. Najdłuższy ester w omnadrenie nazywa się kaprynian, a w sustanonie dekanian. Kaprynian i dekanian to synonimy , kryjące pod swoja nazwa łańcuch estrowy o długości 10 węgli. Zmieniając jedna literę w wyrazie kaprynian, a mianowicie „y” na „o” powstaje nazwa estru 6 węglowego- kapronian=heksanian. Tak wiec jak widać skład obu preparatów jest identyczny zarówno pod względem jakościowym jak i ilościowym.

Jak już wspomniano, testosteron jest wysoce anaboliczny i androgenny zarazem. Po pierwsze, testosteron sprzyja retencji azotu w mięśniach –więcej azotu- sprawniejsze budowanie masy. Testosteron powoduje zarówno wzrost mięśni , oraz zwiększa szybkość spalania tkanki tłuszczowej. Wysyła wiadomość do komórek mięśniowych, które w odpowiedzi magazynują więcej protein co nasila powstawanie nowych włókien kurczliwych, dzięki czemu twoje mięśnie rosną. Chroni również mięsnie przed katabolicznym wpływem kortykosteroidow. Często mówi, że testosteron jest nie tylko anabolicznych, ale silnie antykataboliczny. Nie tylko powoduje wzrost wielkości włókien mięśniowych (hypertrofia), ale również zmienia liczbę włókien mięśniowych (hipertrofia) poprzez nasilenie wydzielania Gh oraz igf-1. Testosteron zwiększa również wydzielanie EPO w nerkach co przyczynia się do zwiększenia ilości krwinek czerwonych w wyniku czego dochodzi do poprawy wydolności tlenowej organizmu. Testosteron poprawia skurcz mięśni poprzez zwiększenie liczby płytek neuro-motorycznych, oraz poprawienie współpracy mięsień- nerw, wspiera również syntezę glikogenu.

Testosteron jest bardzo mocno działającym hormonem, powodującym wyraźne skutki uboczne. Większość z nich związana jest z tendencją testosteronu do konwertowania do estrogenu, co wywołuje przeważnie wyraźną retencję wody podskórnej, nadmierne gromadzenie się tkanki tłuszczowej, ginekomastię. Wszystko to nie sprzyja utrzymywaniu przyzwoitej definicji muskulatury. Podczas cyklu z użyciem testosteronu warto przyjmować środki przeciwdziałające estrogenom, np. Nolvadex oraz / lub Proviron, zwłaszcza dla osób podatnych na skutki uboczne. Jeszcze skuteczniejszym wyjściem jest inhibitor aromatazy (Arimidex, Femara, Aromasin), lecz niestety kosztowniejszym. Szczególnie niechcianym skutkiem ubocznym jest ginekomastia. Jej początki objawiają się przez lekkie spuchnięcie, swędzenie lub nawet ból w okolicach sutków. Jak tylko zauważymy takie objawy, natychmiast należy zastosować Nolvadex.

Inną niekorzystną właściwością testosteronu jest jego wysoka androgenność. Często ujawniają się związane z tym skutki uboczne - przetłuszczająca się cera, trądzik, nadmierne owłosienie na ciele, wzrost agresji, przyśpieszenie procesów łysienia. Efekty te można zminimalizować, przez ograniczenie konwersji testosteronu do DHT, czyli przyjmowanie takich leków jak Proscar lub Propecia. Finasteryd zmniejszając stężenie tego metabolitu we krwi, zmniejszy także prawdopodobnie związanie z nim skutki uboczne. Jednak większość stosujących testosteron kulturystów nie odczuwa skutków ubocznych tak mocno, jakby to się teoretycznie mogło wydawać. Zwłaszcza że uzyskują dzięki niemu wspaniałe rezultaty. Stąd też jego ogromna popularność.
Omnadren ponadto bardzo mocno blokuje wydzielanie endogennego testosteronu , dlatego niezbędnym jest przyjmowanie HCG oraz Nolvadexu/Clomidu w ramach PCT.

Potężna, długo działając mieszanka testosteronu zapewnia działanie typowe dla mocnych androgenów - błyskawiczne, bardzo wyraźne przyrosty masy i siły. Nawet stosowany sam przynosi ogromne przyrosty. Jeszcze mocniejsze jest połączenie go z innym sterydem, w zależności od oczekiwanych rezultatów. Wielu zawodników łączy go z środkami anabolicznymi, takimi jak Deca-Durabolin czy Equipoise. Pozwala to na obniżenie wymaganej, efektywnej, dawki testosteronu, pozytywnie wpływając na jakość masy mięśniowej. Ciężarowcy, lub po prostu zawodnicy mający na celu zwiększenie siły, łączą natomiast Omnadren z silnymi środkami doustnymi, jak Dianabol czy Anardol. Przyrosty z takiego połączenia są ogromne, jednak ryzyko wystąpienia skutków ubocznych także znaczące. Błędnym jest twierdzenie że Omnadren nadaje się wyłącznie do cykli typowo masowych, stosując odpowiednia dietę, trening, oraz odpowiednie preparaty jak IA, SERM etc. Na omnadrenie można zrobić formę pod zawody.

Jak podaje sam producent Omnadrenu, Jelfa SA, środek wykazuje działanie przedłużone nawet do 3 - 4 tygodni. Mimo to stosowany w dopingu podawany jest 1 - 2 razy w tygodniu a nawet częściej. Tygodniowa dawka 250 - 750mg zapewnia bardzo wyraźne rezultaty. Niektórzy biorąc pod uwagę niską cenę Omnadrenu mocno go nadużywają. Przyjmowanie dawek większych niż 750 - 1000mg tygodniowo bez wątpienia spowoduje mocno odczuwalne skutki uboczne. Oczywiście, takie dawki nie są wymagane. Omnadren nie jest zdecydowanie środkiem dobrym dla kobiet. Silne działanie androgenne, przy bardzo długim okresie aktywności nie jest dla kobiet korzystne. Wręcz przeciwnie. Pojawienie się u nich drugorzędnych cech męskich może nastąpić dosyć szybko i wyraźnie. Dla kobiet zdecydowanych na stosowanie testosteronu lepszą opcją będzie jego krótszy ester - propionian, oferujący lepsze możliwości kontroli stężenia testosteronu we krwi. 

Ze względu na bardzo niską cenę Omnadrenu, środek jest bardzo szeroko dostępny na czarnym rynku. Wśród kulturystów jednak postrzegany jest nieco gorzej niż Sustanon. Być może kwestią jest różnica cenowa, Omnadren jest zdecydowanie tańszy. Stąd może wynikać pogląd o jego niższej jakości. Podróbki są bardzo rzadko spotykane, choć zanotowano i takie przypadki. Opakowanie Omnadrenu kilkakrotnie się zmieniało. Koncern go produkujący w 1991 roku zmienił nazwę z "Polfy" na "Jelfę". Pudełka miały już barwy różowo-białe, zielono-szare, szaro-niebieski. Każda paczka zawiera 5 ampułek, zabezpieczonych białym plastikiem. Starsze ampułki nie posiadały naklejek, napisy drukowano czarnym tuszem bezpośrednio na szkle. Nowe naklejkę już posiadają, także z czarnym nadrukiem.

 

Strony: [1] 2 3 4

Recent

użytkowników
  • Użytkowników w sumie: 2567
  • Latest: Kesh321
Stats
  • Wiadomości w sumie: 12323
  • Wątków w sumie: 774
  • Online Today: 312
  • Online Ever: 560
  • (Stycznia 13, 2023, 10:31:04 pm)
Użytkownicy online
Users: 2
Guests: 251
Total: 253