* *
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.Czy dotarł do Ciebie email aktywacyjny?
Marca 28, 2024, 08:15:56 pm

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

Pokaż wiadomości

Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.


Pokaż wątki - Pan Ziółko

Strony: 1 [2] 3 4 5
16
Ziołopedia / Kłącze Coptis - Cynowód Chiński
« dnia: Kwietnia 13, 2017, 06:27:25 pm »
Złote nici – Coptis w tradycyjnej medycynie Japonii, Chin i Indii mają zastosowanie w leczeniu wielu chorób. Odrzucając rozmaite mity i półprawdy na temat właściwości leczniczych Coptis i biorąc pod uwagę udokumentowane właściwości farmakologiczne surowców alkaloidowych-izochinolinowych można podać następujący zakres: rozkurczowy, żółciopędny, pierwotniakobójczy, bakteriostatyczny i bakteriobójczy, fungistatyczny (15% odwary, mocne nalewki), obniżający ciśnienie tętnicze krwi, uspokajający, przeciwgorączkowy, przeciwbólowy, cytotoksyczny, przeciwpasożytniczy. Niewątpliwie leczy niestrawność i nieżyty przewodu pokarmowego wywołane pierwotniakami pasożytniczymi i bakteriami. W badaniach stwierdzono, że Coptis hamuje uwalnianie toksyn przez komórki bakteryjne. Istnieją prace, w których są informacje, że Coptis nie hamuje wzrostu Escherichia coli, Proteus vulgaris, Salmonella typhi, Paratyphi S., Pseudomonas aeruginosa i Shigella sonnei.
Jednakże Coptis ogranicza in vitro wzrost gronkowców, paciorkowców, pneumokoków, Vibrio cholerae, Bacillus anthracis, i Dysenteriae Bacillus. Preparaty z Coptis są z powodzeniem stosowane w leczeniu zakażeń Leishmania (lejszmaniozy). Wyciągi z Coptis, podobnie jak z innych ziół zawierających berberynę – niszczą liczne pierwotniaki chorobotwórcze, np. Entamoeba histolytica, Giardia lamblia i Trichomonas vaginalis.

Niektórzy autorzy (np. John Chen & Tina Chen, 2004 r.) podają, że Coptis ma wyjątkowo szerokie spektrum działania antybakteryjnego: Bacillus dysenteriae,  Mycobacterium tuberculosis,  Salmonella  typhi,  E.  coli,  Vibrio  cholerae, Bacillus  proteus,  Pseudomonas  aeruginosa,  Diplococcus meningitidis, Staphylococcus aureus, beta-hemolytic streptococcus,   Diplococcus   pneumoniae,   Corynebacterium diphtheriae,  Bordetella  pertussis,  Bacillus  anthracis i Leptospira. Uważają, że Coptis hamuje wyraźnie rozwój  E. coli,  Mycobacterium  tuberculosis i Staphylococcus aureus.

Preparaty z Coptis są gorzkie w smaku. Wzmagają procesy detoksykacji organizmu, przyspieszają trawienie. Nalewka z Coptis działa antyarytmicznie. Odwar i wyciąg alkoholowy obniżają poziom cholesterolu we krwi. Wywierają wyraźny wpływ przeciwzapalny. Przeciwdziałają tworzeniu się złogów w układzie żółciowym.

Wskazania: biegunki i inne objawy nieżytu przewodu pokarmowego na tle zakażeń pierwotniakami i bakteriami; czerwonka, ostre stany zapalne jelit i żołądka. wirusowe zapalenie wątroby, kamica żółciowa, kolka żółciowa, hipercholesterolemia, nadciśnienie, gruźlica, zimnica (malaria), infekcje i stany zapalne uszu, stany zapalne szpiku, niemiarowość serca, choroba wrzodowa; trądzik, ropnie, czyraki; bezsenność.

Zewnętrznie (okłady, przemywanie, płukanki): stany zapalne jamy ustnej i gardła, stany zapalne skóry, infekcje skóry i błon śluzowych narządów płciowych, zapalenie spojówek i powiek, choroby pasożytnicze oczu, łuszczyca, łupież, stany zapalne odbytu, upławy na tle zakażeń dróg rodnych, grzybice skóry i błon śluzowych (mocne odwary i wyciągi wodno-alkoholowe), czyraki, ropne choroby skóry, trądzik.

Przeciwwskazania: ciąża, laktacja, nadwrażliwość na alkaloidy.

rozanski.li

17
Ziołopedia / Wormwood - Bylica Piołun
« dnia: Kwietnia 13, 2017, 06:15:22 pm »
Piołun przed laty był bardzo popularny, szczególnie wśród artystów. Jednym z ulubionych trunków, był przed laty absynt, nalewka ziołowa zawierająca piołun, anyż i koper. Obecnie absynt jest nielegalny w wielu krajach poza Europą, ale jego wersję pozbawioną substancji toksycznych, nadal można kupić nawet w Polsce. Piołun kojarzy się często jedynie z tym bardzo gorzkim trunkiem, jednak okazuje się, że ma on wiele ciekawych właściwości i potrafi uchronić nasze zdrowie.

Jego najważniejszą zaletą, jest łatwe eliminowanie pasożytów wewnętrznych, a szczególnie, glist i owsików. Z tego powodu, piołun wchodzi w skład wielu ziołowych mieszanek na pasożyty. Jakie są najważniejsze zastosowania piołunu? Piołun zawiera substancję określaną jako artemizyna, która ma bardzo silne działanie przeciwmalaryczne.

To nie koniec jego właściwości. Badania wskazują na to, że piołun jest w stanie pokonać komórki nowotworowe (o ile uda się go dostarczyć do tych komórek w odpowiednim stężeniu). Może być używany także w leczeniu anoreksji (poprawia apetyt), anemii, wzdęć, bólów brzucha i niestrawności.

Piołun stosuje się także jako dodatek do napojów alkoholowych. Czy to zioło o wielu zastosowaniach, jest w stanie także zmniejszyć ilość pasożytów w organizmie i leczyć raka? Badania wskazują, że jest to bardzo prawdopodobne.

Jeśli chcesz przyjmować preparaty z piołunem, powinieneś także poznać informacje na temat tujonu. To trujący składnik, którego praktycznie nie znajdziemy w komercyjnych produktach z piołunem.

6 najważniejszych korzyści piołunu

1. Leczenie malarii

Malaria to bardzo poważna choroba wywołana przez pasożyty. Do zarażenia dochodzi przez ugryzienie zarażonego komara, wprowadzającego do organizmu zabójcze pierwotniaki. Artemizyna, czyli jeden ze składników piołunu, to potężny środek przeciwmalaryczny. Zmniejsza on ilość pierwotniaków w organizmie i prowadzi do wyleczenia. WHO zaleca stosowanie leków opartych na tej substancji, przez osoby, które chorują na mniej zaawansowane formy malarii.

Artemizyna ma także działanie antyoksydacyjne, czyli usuwa z organizmu wolne rodniki. Dzięki temu można także zniszczyć komórki pasożytów malarii. Co ciekawe, chinina także leczy malarie i też ma bardzo gorzki smak.

2. Działanie przeciwrakowe

Według ostatnich badań, duża zawartość żelaza w artemizynie, zmniejsza ryzyko powstawania nowotworów i hamuje ich rozwój. Zauważono to na przykład przy nowotworze piersi. Komórki rakowe łatwo wchłaniają żelazo z piołunu, ponieważ chłoną je z innych komórek. W 2012 roku przeprowadzono badania, w których zauważono, że najłatwiej przebiega leczenie tych komórek nowotworowych, które zawierały w sobie najwięcej żelaza. Jednym ze sposobów na zwiększenie zawartości żelaza w tych komórkach, może być właśnie stosowanie ekstraktu z piołunu.

Efekty jego działania są bardzo imponujące. Co więcej, zdrowe komórki nie wykazują żadnych zmian, a komórki nowotworowe, giną w ciągu 16 godzin. Może być to związane ze zwiększoną ilością receptorów, które absorbują żelazo i występują jedynie w komórkach nowotworowych.


3. Pozbądź się pasożytów

Piołun to jeden z najlepiej poznanych sposobów na pasożyty wewnętrzne, w szczególności, na glisty i owsiki. Owsiki to jeden z najpopularniejszych pasożytów na świecie, który bardzo łatwo przenosi się na inne oosby. Nicienie i glisty występują rzadziej, ale dają poważniejsze objawy i są groźniejsze dla zdrowia. Zarażenie owsikami daje charakterystyczne objawy, takie, jak silny świąd, kaszel, skrócenie oddechu, bóle brzucha, biegunka i mdłości, krew w stolcu i chudnięcie, mimo prawidłowego odżywiania. W zaawansowanych przypadkach, pasożyty pojawiają się także w stolcu i wymiotach.

Pasożyty występują u większości zwierząt, jednak my, ludzie, możemy z nimi walczyć. Zanim sięgniesz po substancje chemiczne, wypróbuj działanie piołunu. Bardzo popularnym preparatem na pasożyty jest ekstrakt czarnego orzecha (Now Foods), w którego skład wchodzi piołun, czarny orzech i ekstrakt z goździków. Połączenie tych substancji odżywczych, ułatwia pozbycie się pasożytów. Na rynku znajdziesz wiele podobnych preparatów, które mają podobną skuteczność. Ważne jest to, by przyjmować zioła przeciwpasożytnicze w jednym czasie, by zaatakować je silnie z kilku stron.

4. Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna

Pierwsze badania wskazują na to, że ekstrakt z piołunu, stosowany 3 razy dziennie, zmniejsza objawy tej choroby autoimmunologicznej. Pozytywne efekty zauważono także u osób, które przyjmują leki sterydowe. Niektórzy pacjenci tak dobrze reagowali na podawanie piołunu, że można było zmniejszyć dawkę leków sterydowych, lub całkiem je odstawić.

Korzystne działanie piołunu zauważono u 90% chorych. U 65% badanych udało się osiągnąć pełną remisję choroby. U większości osób, poprawa stanu zdrowia utrzymała się do 20 tygodni po odstawieniu sterydów.

Co prawda, są to dopiero wstępne badania, ale działanie piołunu w przypadku chorób autoimmunologicznych, wydaje się imponujące. Być może, gdy poznamy szczegóły mechanizmu jego działania, będzie możliwe stosowanie go w regularnej terapii. W tej chwili, wyniki można potraktować jako ciekawostkę.

5. Działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze

Badania in vitro wskazują na to, że olejek eteryczny z piołunu, ma silne działanie na bakterie, wirusy i grzyby. Jego działanie jest tak silne, że radzi sobie nawet ze szczególnie zjadliwymi bakteriami, takimi, jak E.coli oraz salmonellą. Co roku na całym świecie, na salmonellę choruje kilka milionów osób, , a w wielu przypadkach prowadzi ona do hospitalizacji. Gdy chorują osoby szczególnie wrażliwe (dzieci, osoby starsze), staje się ona realnym zagrożeniem dla zdrowia. Bakteria E.coli jest jeszcze częstszą przyczyną chorób – może wywoływać biegunkę, zakażenia układu moczowo-płciowego, choroby układu oddechowego i wiele innych dolegliwości.

Piołun ułatwia zachowanie zdrowia układu pokarmowego, niszcząc bakterie, a dodatkowo, także grzyby. Tak, jak w przypadku wielu innych surowców roślinnych, najsilniejsze działanie wykazuje olejek eteryczny z piołunu. Ma on także silne działanie antyoksydacyjne.

Badania wskazują także, że olejek z piołunu, hamuje wzrost grzybów Candida. To bardzo ważna informacja z uwagi na to, jak częstym problemem jest obecnie kandydoza. Te grzyby mogą zaatakować całe ciało – zarówno jamę ustną, jak jelita i narządy płciowe. Pijąc piołun, można łatwiej pozbyć się niechcianych objawów.

6. Leczenie zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego

Gdy chorujemy na dolegliwości układu pokarmowego, zwykle zaczynamy rozglądać się za naturalnymi metodami leczenia. Moim zdaniem, to bardzo dobre rozwiązanie. Badania wskazują na to, że piołun zmniejsza objawy choroby, określanej jako zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego.

Standardową metodą leczenia tej dolegliwości, jest stosowanie antybiotyków, które wywołują wiele efektów niepożądanych. Podczas badań, porównano skuteczność działania antybiotyków i leczenia ziołowego, dzięki czemu naukowcy doszli do interesujących wniosków. Zioła, takie jak piołun, olejek oregano czy ekstrakt z tymianku, skutecznie wspomagają stan organizmu, szczególnie w dolegliwościach jelitowych.

Pozytywne efekty stosowania ziół zauważono u 46 procent osób cierpiących na SIBO. Zioła nie mają także efektów ubocznych, natomiast antybiotyki, prowadzą do jeszcze większego wyjałowienia układu pokarmowego.

Zdaniem niektórych naukowców, terapia ziołowa jest niemal tak samo efektywna, co stosowanie rifaximiny. W niektórych przypadkach terapia z użyciem piołunu była skuteczniejsza nawet od jednoczesnego podawania 3 antybiotyków.

źródło: zwalcz-pasozyty.pl

18
Ziołopedia / Czarny Orzech - Juglans Nigra
« dnia: Kwietnia 13, 2017, 06:01:17 pm »
Czarny orzech jest najbardziej znanym ze swojego działania na pasożyty, jednak ma wiele innych zastosowań. Wyjątkowe składniki, których dostarcza czarny orzech czynią z niego preparat o działaniu:
-przeciwbakteryjnym
-przeciwwirusowym
-grzybobójczym
-oczyszczającym


Problem z pasożytami
Pasożyty, takie, jak tasiemce, glisty, owsiki i inne „paskudztwa”, stanowią bardzo poważny problem zdrowotny, który jest stwierdzany u niewielu ludzi. W Polsce z tego powodu cierpią miliony osób.
Pasożyty dostają się do organizmu na wiele sposobów – przez zanieczyszczoną wodę lub jedzenie (niedogotowaną wieprzowinę, wołowinę i ryby), przez ugryzienie owadów, kontakt ze zwierzętami lub dotknięcie ustami lub nosem powierzchni, na której znajdowały się jaja pasożytów.
Pasożyty, które znalazły się w organizmie, rozpoczynają cykl życiowy i wpływają na Twoje zdrowie przez dziesiątki lat. Można znaleźć je przede wszystkim w jelitach, ale są także pasożyty, które żyją w wątrobie, krwi, mózgu i oczach.
Co najgorsze, rozpoznanie pasożytów u pacjenta jest nadal bardzo trudne – metody diagnostyczne są mało wiarygodne, a lekarze często albo się nie znają na pasożytach, albo mylą je z innymi chorobami.
Objawy zakażenia pasożytami to na przykład:
-bóle brzucha
-przemiennie zaparcia i biegunka
-gazy i wzdęcia
-syndrom jelita drażliwego
-ciągłe zmęczenie
-wrażliwość na alergie
-obniżenie odporności

Jak działa czarny orzech?

Wyciąg z czarnego orzecha jest silnym środkiem przeciwpasożytniczym. Zawiera dużą ilość tanin o działaniu ściągającym, naturalny jod (jedno z najlepszych źródeł) i juglon – substancję, która zabija pasożyty.
Jest wiele dowodów na to, że czarny orzech był pomocny przy zakażeniu pasożytami. Wyciąg produkuje się ze świeżych owoców czarnego orzecha.
Czarny orzech najlepiej jest stosować rano, na czczo, aby zahamować poruszanie się pasożytów w górę układu pokarmowego.

Działanie na Candidę

Candida, podobnie, jak pasożyty, występuje bardzo często i jest diagnozowana jedynie u części osób, u których występuje. Większość osób cierpi na kandydozę układu pokarmowego, która następnie przechodzi na kolejne obszary ciała. Problem z grzybicą zaczyna się wtedy, gdy jemy zbyt dużo cukrów prostych, pijemy chlorowaną wodę i jesteśmy narażeni na stres. Jednym z czynników wywołujących candidę mogą być także antybiotyki.
Bujnie rozwijające się grzyby osłabiają jelita i wydzielają dużą ilość toksyn do Twojego krwiobiegu. Szybko pojawiają się objawy różnych chorób, przez co musisz odwiedzać lekarza i bierzesz kolejne leki.
Juglon to skuteczny środek o działaniu przeciwgrzybiczym. Warto zwrócić uwagę na to, że wyciąg z czarnego orzecha zawiera dużą ilość tanin, które mają efekt ściągający. Inne składniki czarnego orzecha wpływają na to, że candida rozwija się znacznie wolniej, lub zaczyna się cofać.

Działanie przeciwgrzybicze

Wyciąg z czarnego orzecha jest skuteczny w leczeniu „stopy sportowca” i innych zakażeń pochodzenia grzybiczego. Aby poradzić sobie z tymi chorobami, powinieneś stosować go zewnętrznie i wewnętrznie. Wiele osób donosi, że czarny orzech jest skuteczniejszy od leczenia preparatami na receptę.
Przed użyciem wyciągu z czarnego orzecha należy zrobić test w zgięciu skóry, by sprawdzić, czy nie jesteś na niego uczulony.

Korzystny wpływ na choroby skóry

Kolejnym zastosowaniem czarnego orzecha jest leczenie chorób skóry, takich, jak trądzik, egzema i łuszczyca. Przy trądziku, najlepiej jest go rozcieńczyć w wodzie i stosować jak tonik. Kilka kropel czarnego orzecha dodaje się do wody i następnie przemywa się nią twarz. Na początku sprawdź, czy nie pojawiają się żadne niepożądane objawy.
W taki sam sposób stosuje się go na trądzik i łuszczycę. Spotkaliśmy się też z robieniem kremów z dodatkiem tego składnika.

Brodawki i opryszczka

Brodawki są zwykle wywołane zakażeniem wirusowym. Czarny orzech sprawia, że brodawka odpada. W tym celu, nakłada się go na brodawkę i następnie zasłania miejsce plastrem i powtarza procedurę każdego dnia. Warto od razu przyjmować czarny orzech do wewnątrz, dzięki czemu wzmocnisz swój organizm.
Możesz pozbyć się opryszczki, smarując ją kilka razy dziennie roztworem z czarnego orzecha. Ponieważ zawiera sporo jodu i jest żółty, najlepiej to robić przed położeniem się spać.
Wirus Herpex simplex typu 2, który jest odpowiedzialny za powstawanie opryszczki, jest bardzo odporny na różne preparaty, ale podda się, jeśli zastosujesz wyciąg z czarnego orzecha.

Pocenie

Mało kto wie o tym, że czarny orzech pozwala na zmniejszenie nawet bardzo silnego pocenia się. Działa skuteczniej, niż sztuczne dezodoranty, ponieważ zawiera taninę o działaniu ściągającym. Zamykają one gruczoły potowe.

Wspomaganie trawienia

Czarny orzech jest także bardzo dobrym środkiem na poprawienie trawienia. Dzięki niemu poprawisz funkcjonowanie układu trawiennego i pozbędziesz się różnych dolegliwości, które są związane z jego nieprawidłowym działaniem.
Czarny orzech zmniejsza stany zapalne śluzówki, a także poprawia wchłanianie substancji w jelitach. Hamuje także nadmierne przesączanie wody do jelita, dlatego działa zarówno na zaparcia, jak i na biegunki. Działa znacznie silniej, niż popularna nalewka – orzechówka.

Preparat na gardła

Osoby, które leczą się u dobrych lekarzy wiedzą, jak skutecznym lekiem na gardło jest roztwór jodu na glicerynie. Podobne działanie ma czarny orzech, ponieważ dostarcza dużą dawkę jodu, zmniejsza ból gardła, hamuje zapalenie języka i zaczerwienienie w jamie ustnej. Po raz kolejny można tutaj zaobserwować kojące działanie tanin. Można nim płukać gardło.

Pozytywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy i cukrzycę

Czarny orzech zmniejsza poziom niebezpiecznego cholesterolu LDL o 4%. Podobnie, jak inne odmiany orzecha, czarny orzech jest korzystny dla osób z cukrzycą i wysokim ciśnieniem.

Właściwości przeciwnowotworowe

Wiele badań wykazało, że juglon ma silne działanie przeciwnowotworowe. Juglon niszczy komórki nowotworowe, jednocześnie nie wpływając na zdrowie pacjenta. W skład czarnego orzecha wchodzą także polifenole, kwasy omega-3 i melatonina, którym przypisuje się działanie przeciwnowotworowe.

Ciąża i karmienie piersią

Kobiety w ciąży i karmiące nie powinny stosować czarnego orzecha na skórę i do picia, ponieważ nie ma jeszcze badań na temat działania tej substancji na płód i przechodzenie jej do mleka matki.

Stosowanie z innymi lekami

Czarny orzech jest źródłem tanin, które mają silne działanie ściągające w jamie ustnej, żołądku i jelitach. Nie powinno się go przyjmować bezpośrednio z lekami, ponieważ efekt wtedy substancje aktywne leku nie zostaną przyswojone przez organizm. Jeśli przyjmujesz leki i czarnego orzecha, rób to z przynajmniej godzinną przerwą. 


źródło: dobreziola.com

19
Ziołopedia / Gingko Biloba
« dnia: Kwietnia 13, 2017, 05:48:56 pm »
Miłorząb dwuklapowy – Ginkgo biloba Linne (Ginkgoaceae) to drzewo dorastające do 40 m wys. Surowcem leczniczym jest liść miłorzębu – Folium Ginkgo, zbierany jesienią, gdy żółknie, suszony w temp. pokojowej lub nieco wyższej. Ze świeżego liścia przygotowywany jest intrakt lub nalewka, z suchego liścia – nalewka i napar. Z liści uzyskiwany jest ekstrakt płynny, gęsty i suchy, o różnej koncentracji i na różnych rozpuszczalnikach oraz nośnikach. W handlu znajduje się nalewka, kapsułki z liśćmi sproszkowanymi lub ekstraktem, tabletki powlekane z ekstraktem z liśćmi, toniki słodzone z nalewką lub ekstraktem, często z dodatkiem innych składników, napoje herbaciane z liści miłorzębu (np. w Szwajcarii herbatka z liści miłorzębu, z dodatkiem cytryny, w kartonikach – w sklepach spożywczych).

Składniki: flawonoidy 0,5-1,8%, zgodnie z Farm. Europejską V – nie mniej niż 0,5%, głównie flawony (luteolina, apigenina) i flawonole, również w postaci glikozydów (aglikonem jest kemferol, kwercetyna, apigenina, luteolina i izoramnetyna), np. 6’’’-kumaroylo-kemferolorutynozyd, 6’’’-kumaroylorutynozyd, biflawonoidy, proantocyjanidyny; terpeny 0,03-0,25%, laktony terpenowe, diterpenowe laktony (ginkgolidy A, B, C, J, M), seskwiterpen (bilobalid); fitosterole,  cyklitole, węglowodany, kwas szikimowy, kwas chinowy, askorbinowy, kwasy cukrowe, kwas anakardiowy (ginkgolowy, hydroksyginkgolowy), pinitol, poliprenole, karotenoidy. Do biflawonów należą: amentoflawon, bilobetin, ginkgetin, izoginkgetin, sciadopitysin i 5’metoksybilobetin.Owoce zawierają skrobię 65-68%, białka ok. 13%, tłuszcze ok. 3%, pentozany ok. 1,6%, kwas chinowy, fitosterole, metylopirydoksynę (ginkgotoxinum).

Działanie: rozszerzające naczynia krwionośne mózgowia, kończyn i wieńcowe, poprawiające krążenie krwi, antyoksydacyjne, przeciwrodnikowe, ochronne na tkankę nerwową (zapobiegające degradacji osłonek mielinowych i neurolemmy), przeciwzakrzepowe, przeciwwysiękowe, przeciwzapalne, przeciwobrzękowe (również na mózg). Rozszerzające oskrzela i łagodzące objawy astmy. Zwiększające diurezę. Przez poprawienie ukrwienia mózgowia i mięśni szkieletowych zwiększa wydolność fizyczną i psychiczną.

Zastosowanie: zaburzenia krążenia obwodowego i mózgowego, choroba wieńcowa, miażdżyca, stwardnienie rozsiane, choroba Raynauda, szum w uszach, zawroty głowy, zaburzenia pamięci i koncentracji, bóle głowy na tle niedotlenienia mózgu; skazy naczyniowe, skłonności do zakrzepów i zatorów, zaburzenia krążenia ocznego; urazy mózgowia i rdzenia kręgowego, obrzęk mózgu, zespół bólowy odcinka szyjnego kręgosłupa z zaburzeniami słuchu i zawrotami głowy; depresja, “zespół sinych i zimnych dłoni oraz stóp u dziewcząt”.

Działania uboczne: czasem chwilowe, przejściowe oszołomienie, zawrót głowy, “migotanie przed oczami, wywołane przemieszczeniem krwi w układzie krążenia i zmianą tonusu mięśni gładkich.

źródło: rozanski.li

20
Ziołopedia / Merigold- Aksamitka
« dnia: Kwietnia 13, 2017, 05:39:54 pm »
AKSAMITKA

Aksamitka (Tagetes) to roślina jednoroczna należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). Występuje w ponad 40 gatunkach. Jako roślina dzika, porasta kontynenty ameryki w strefie klimatu tropikalnego i umiarkowanego ciepłego. W Polsce niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne, kwitnące od połowy czerwca do października. Kwiaty występują są w kolorze żółtym, pomarańczowym i czerwono-brązowym.

Sklad: olejek eteryczny (0,5-1,5%) bogaty w estragol (metylochawikol), anetol, kariofilen (beta), nerolidol, linalol, metyloeugenol i germakren. Inne podtypy chemiczne Tagetes lucida: estragolowa (w olejku ok. 70-90% estragolu), eugenolowa (70-80% metyloeugenolu), anetolowa (ok. 70% anetolu) i nerolidolowa (w olejku ok. 40-50% nerolidolu). Ziele aksamitki Tagetes zawiera również garbniki, ksantofile, tiofeny, piperiton, flawonoidy (rutyna, izoramnetyna, kwercetyna), luteinę i kumaryny.

Ogolne dzialanie aksamitki bez wdawania sie w szczegoly:
Działanie lecznicze Tagetes lucida: przeciwdepresyjne, przeciwlękowe, rozkurczowe, hamujące rozwój Candida sp. gronkowców (wrażliwy również gronkowiec złocisty  i zielony), paciorkowców i pałeczek okrężnicy. Wywiera wpływ żółciopędny,moczopędny, przeciwreumatyczny, wykrztuśny, ale zarazem przeciwkaszlowy. Wzmaga usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii, hamuje stany zapalne stawów i mięśni. Powstrzymuje reakcie autoagresjii immunologicznej, uwrażliwia nieco skórę na promienie UV, ale zarazem działa cytotoksycznie. Wspomaga leczenie łuszczycy i tocznia (smarowanie, doustne zażywanie równocześnie). Wywiera wpływ estrogenny i antyandrogenny. Stężone wyciągi ze świeżego ziela działają przeciwpasożytniczo wobec pierwotniaków, przywr i obleńców. Polecany przez H.Rozanskiego w przypadku chorob reumatycznych, autoimmunologicznych chorob skóry i chorob układowycvh, nieżycie gardła, zatok i oskrzeli, zapalenia płuc, infekcji bakteryjnych opornych na antybiotyki, kamicy żółciowej i zastoi żółci; niedobóru estrogenów u kobiet, niedoczynności jajników; łysienia androgennego (wspomagająco); hipercholesterolemi, depresji i lękow.

A tu już są szczegóły :)

Aksamitna jest bardzo bogata w luteine i zeaksantyne

Luteina i zeaksantyna ograniczają utratę telomerów (ktore odpowiedzialne sa za dlugosc zycia czlowieka). Koniecznie wcinaj aksamitke z jakims dobrym tluszczem w celu lepszej absorbcji luteiny i zeaksantyny

Zeaksantyna i luteina gromadza sie w plamce zoltej siatkowki oka, ktora odpowiedzialna jest za widzenie centralne i ostrosc widzenia(obydwa karotenoidy sa jedynymi ktore wystepuja zarowno w plamce jak i soczewce) – maja dzialanie antyoksydacyjne oraz iltruja wysokoenergetyczne swiatlo niebieskie (swiatlo niebieskie, ktore powoduje stres oksydacyjny i uszkodzenia spowodowane wolnymi rodnikami w narzadach wystawionych na dzialanie swiatla).
 
Zeaksantyna i luteina zmniejszaja intensywnosc swiatla niebieskiego w siatkowce o 90%.

Zeaksantyna i luteina zapobiegaja chorobom ukl. sercowo-naczyniowego, udarom, nowotworom pluc. Chronia przed promieniowaniem ultrafioletowym.

Zeaksantyna i luteina w dawce 6mg/dobe obniza o 57% ryzyko zachorowania na AMD(zwyrodnienie plamki zoltej)
W innym badaniu spozywanei 14mg luteiny 4-7x w tygodniu zwieksza ostrosc widzenia o 92%.

U pacjentow z zacma, podawanie 15mg luteiny 3x w tygodniu przez 2lata znaczaco poprawilo ostrosc widzenia oraz wrazliwosc na oslepienie jak i rowniez zaobserwowano wyzsze stezenie luteiny w surowicy krwi(niz u pacjentow z placebo)

U pacjentow z retinopatia barwnikowa podawanie 40mg luteiny dziennie przez 9 tygodni znacznie poprawilo ostrosc widzenia

Wg.jednego z badan 10mg luteiny zwieksza nawodnienie i elastycznosc skory oraz ogranicza peroksydacje lipidow w skorze(utlenianie sie).

U ludzi z wyzszym poziomem luteiny i zeaksantyny zanotowano spadek tempa tzw.miazdzycy bezobjawowej. W badaniu stwierdzono protekcyjna(przed miazdzyca tetnic) role karotenoidow.

W dziesięcioletnim badaniu, w którym wzięło udział 120 tysięcy mężczyzn i kobiet w USA zaobserwowano istotny spadek zachorowań na nowotwory płuc wśród osób spożywających większe ilości karotenoidów, w tym luteiny i zeaksantyny. Celem bardzo ciekawego badania populacji wysp Południowego Pacyfiku było zbadanie związku pomiędzy spożyciem luteiny a występowaniem raka płuc. Naukowcy odkryli odwrotny związek pomiędzy spożyciem luteiny a występowaniem raka płuc i wyraźnie mniejszy wskaźnik zachorowań na ten nowotwór wśród Fidżyjczyków w porównaniu z innymi populacjami Południowego Pacyfiku. Fidżyjczycy spożywają dziennie średnio 20 mg luteiny (głównie w ciemnozielonych warzywach), natomiast mieszkańcy innych państw Południowego Pacyfiku stosują dietę ubogą w kolorowe warzywa i owoce.

W badaniach wskazano, że poziom luteiny wzrasta w osoczu w całym okresie ciąży, ale dotychczas nie zidentyfikowano przyczyn tego zjawiska.

Luteinę wykryto także we krwi znajdującej się w pępowinie po porodzie oraz w siarze i mleku matki. Wysnuto teorię, że luteina może być wydzielana do mleka matki. Podstawą tej hipotezy było stwierdzenie, że poziom luteiny i beta-karotenu w surowicy jest taki sam, natomiast poziom luteiny w mleku matki jest znacznie wyższy niż beta-karotenu.

A poza oczami milion innych właściwości- ino jeść! :)

Germakren zawarty w aksamitce hamuje infekcje enterococcus faecalis (ATCC 29 212)/paciorkowca i Staphylococcus aureus (gronkowiec zlocisty)

Nerolidol zawarty w aksamitce zaburza komunikacje kworum (wirulencje = porozumiewanie sie) Candidy Albicans

Nerolidol hamuje infekcje gronkowcem zlocistym(w badaniu wykazano zwiekszona skutecznosc dzialania antybiotykow w polaczeniu z nerolidolem)

Nerolidol jest niezwykle skuteczny przeciwko pierwotniakowi Leishmania amazonensis,L. braziliensis,, L. chagasi promastigotes i L. amazonensis amastigotes

Eugenol i Nerolidol wykazuja wlasciwosci grzybobojcze vs Microsporum gypseum

Nerolidol wykazuje wlasciwosci antyworzodowe

Nerolidol w badaniach in vitro wykazuje dzialanie hamujace wzgledem zarodzca sierpowego / P. falciparum(1 z 4 pierwotniakow ktory wywoluje malarie u ludzi)

Nerolidol w badaniach in vitro wykazuje dzialanie hamujace wzgledem 5 odmianom Babesia (B. bovis, B. bigemina, B. ovata, B. caballi i B. microti  – ta ostatnia odmiana slabe dzialanie przy wysokich dawkach)

Nerolidol wykazuje dzialanie antyoksydacyjnej oraz w ludzkich liniach komorkowych raka watroby (hepG2) powoduje zahamowanie ich wzrostu i smierc.

Obniza poziomy peroksydacji lipidow(utleniania sie tluszczy) oraz azotynow.

Zwieksza poziom katalazy(jej niskie poziomy = np. szybsze siwienie – wspominalem juz o tym tutaj) oraz dysmutazy nadtlenkowej MnSOD

Nerolidol zwalcza pasozyty – przywry (z grupy Schistomatoza)

Nerolidol dziala przeciwzapalnie redukujac cytokiny zapalne TNF alfa i IL1b

Nerolidol wykazuje dzialanie przeciwbolowe(nie wplywajac na receptory opioidowy a jedynie na sciezke sygnalowa GABA)

Nalewka alkoholowa z aksamitki wykazuje wlasciwosci antynowotworowe(na lini komorkowej T47D w laboratorium) wzgledem raka piersi(hamuje wzrost o 50%) oraz nalewka jak i napar hamuja linie komorkowa raka szyjki macicy.
Ekstrakt z aksamitki wykazuje dzialanie antydepresyjne

Wykazuje wlasciwosci przeciwbakteryjnie miedzyinnymi przeciwko Klebsiella pneumoniae (31.1%), Salmonella sp. (35.5%) czy Shigella sp oraz vs przecinkowiec cholery (wywoluje cholere)

Wlasciwosci przeciwgrzybicze przeciwko T. mentagrophytes i R. solani

Wykazuje dzialanie przeciwlekowe i uspokajajace

Nreolidol zwieksza poziomy Glutationu(GSH) oraz zapobiega nadmiernej aktywacji komorek gleju oraz utraty neuronow dopaminergicznych przyczyniajac sie do zmniejszenia ryzyka zachorowania na chorobe Parkinsona czy Alzheimera – innymi slowy posiada wlasciwosci neuroprotekcyjne.

Hydrozel zawierajacy chitosan oraz nerolidol wykazuje b.dobre wlasciwosci w hamowaniu rozrostu gronkowca zlocistego (wykwitow skornych).


Informacje pochodzą z bloga

zdrowiebeztajemnic

21
Ziołopedia / Ekstrakt soku z kiszonej kapusty
« dnia: Lutego 08, 2017, 04:38:47 pm »
Sok z kapusty jest bogatym źródłem zdrowia dla naszych przewodów pokarmowych, wzmacnia odporność i oczyszcza ciało z toksyn. Można go spożywać w dwóch wersjach: świeżo wyciskanej bądź kiszonej. Nasze babcie wiedziały co robią, polecając picie tego soku w przypadku “kaca”, problemów ze stawami i w okresie wytężonej nauki. W jakich jeszcze sytuacjach mogą nam się przypaść jego niezwykłe właściwości?

Kapusta jest popularnym i tanim warzywem, które w naszej kuchni najczęściej występuje w formie gotowanej. A szkoda, bo gotując, pozbawiamy jej najbardziej cennych składników odżywczych i witamin, które mają działanie lecznicze. L-glutamina odbudowuje trakt jelitowy, witamina U (L-metylo-metionino-sulfonian) działa antyzapalnie i gojąco, a siarkowe heteroyty są świetnymi antyseptykami. Oprócz tego w kapuście znajdziemy całą masę karotenu (prowitaminy A), witamin E, K, B1, B2, B3, B6, biotynę, witaminy C i P, a poza tym potas, sód, wapń, fosfor, żelazo, srebro, ołów, nikiel, tytan, molibden, wanad.

Sok z surowej kapusty:

1. Działa anty-rakotwórczo

Dzięki zawartości izocyjanianów, sok z kapusty aktywuje metabolizm estrogenów w organizmie. Proces ten pomaga walczyć m.in. z rakiem jelita grubego, płuc, sutka, prostaty czy żołądka. Znany na całym świecie propagator sokowania Jay Kordich, lecząc więźniów na wyspie Alcatraz udowodnił, że sok z kapusty leczy wrzody żołądka, raka pęcherza, przyspiesza gojenie się ran i zapobiega starzeniu się skóry. Wszystko dzięki witaminie U, która występuje wyłącznie w soku z kapusty i została odkryta w latach pięćdziesiątych jako ta, która ma szerokie działanie lecznicze. Witamina pomaga również w przypadku zapalenia piersi u kobiet karmiących (to stąd popularna metoda obkładania piersi liśćmi z kapusty, które równie skutecznie, co w przypadku zastoju pokarmu, łagodzą również bóle stawów, podrażnienia żołądka i wiele innych dolegliwości).

2. Pomaga w koncentracji

Kapusta jest bogatym źródłem witaminy K i antocyjanów, które pomagają w koncentracji i poprawiają funkcjonowanie mózgu. Spożywanie kapusty chroni również przez chorobą Alzheimera i demencją.

3. Usuwa toksyny z organizmu

Dzięki zawartości siarki i witaminy C, sok z kapusty pomaga usuwać toksyny z organizmu, takie jak kwas moczowy i wolne rodniki. Badania kliniczne pokazują, że regularne spożywanie tego warzywa chroni przed reumatyzmem i artretyzmem.

4. Pomaga kontrolować ciśnienie krwi

Kapusta jest bogatym źródłem potasu, który pomaga rozszerzać naczynia krwionośne, ułatwiając przepływ krwi. Pomaga również przy nadciśnieniu.

5. Łagodzi bóle głowy

Surowy sok z kapusty jest znanym od wieków lekarstwem na przewlekłe bóle głowy. W łagodzeniu migreny pomocne jest przykładanie liści kapusty na czoło.

Sok z kiszonej kapusty:

1. Ma działanie probiotyczne

Jest dużo skuteczniejszym probiotykiem, niż niejeden specyfik z apteki. Wszystko dzięki sporej ilości laktobakterii, których zawartość jest wystarczająca już w jednej szklance takiego soku.

2. Pomaga we wszelkich chorobach, które swój początek mają w przewodzie pokarmowym

Sok z kiszonej kapusty jest doskonałym sposobem na kolonizację przewodu pokarmowego dobrymi bakteriami. Jelita osoby, która cierpi na jakąkolwiek dolegliwość, pije kawę, alkohol, przyjmuje jakiekolwiek leki albo nagminnie spożywa przetwożoną żywność wyglądają jak „dziurawe” sito. Tymczasem ścianki takiego jelita powinny być szczelnie wypełnione dobrymi bakteriami, które nie pozwalają na przedostanie się żadnej cząsteczce pokarmu do krwioobiegu. Pijąc codziennie sok z kiszonej kapusty, pomagamy naszemu organizmowi wytworzyć odpowiednią ilość takich bakterii, które szczelnie zakleją jelito, pracując na nasze zdrowie, witalność i dobre samopoczucie.

3. Przedłuża życie

Koreańscy naukowcy badając zwyczaje żywieniowe stulatków odkryli, że w ich diecie codziennie pojawiają się naturalnie fermentowane, tradycyjne przetwory sojowe oraz kimchi (koreański odpowiednik kiszonej kapusty). Są one bogatym źródłem witaminy B12, całkowicie naturalnie wyprodukowanej przez bakterie.

4. Leczy „kaca” i astmę

W niemieckiej medycynie naturalnej picie soku z kiszonej kapusty jest popularnym sposobem likwidującym „kaca”. Stawia także na nogi tych, którym zdarzyło się wypić za dużo. Trunek coraz popularniejszy jest również w Polsce. Oprócz „kaca”, sok z kiszonki łagodzi, a czasem również pozwala całkowicie usunąć ataki astmy.

5. Pomaga w leczeniu wątroby, hemoroidów, poprawia apetyt

Kiszona kapusta z dodatkiem jagód jałowca, kminku, odpowiednią proporcją soli wydaje z siebie sok, w medycynie ludowej traktowany jako napój witaminowy i ogólnie wzmacniający, poprawiający apetyt i trawienie. Jego picie zalecano również przy chorobach wątroby, śledziony, pęcherza żółciowego, zaparciach i żylakach odbytu.

Sok z kapusty nadaje się też do płukania jamy ustnej. Taki preparat wzmacnia bowiem dziąsła i leczy stany zapalne.

22
Tuning Mózgu / Oxyracetam
« dnia: Października 17, 2016, 01:42:07 pm »
Oxiracetam to innowacyjny preparat z grupy leków nootropowych, charakteryzujący się znacznie silniejszym działaniem niż piracetam (około 5-8 razy). Ze względu na skuteczność działania, jest to jeden z najlepszych preparatów w swojej kategorii. W Polsce środek ten podlega klasyfikacji odpowiedniej dla suplementów diety, toteż do jego nabycia nie jest wymagana recepta.

Działanie

Oxiracetam pomaga w utrzymaniu koncentracji, poprawia procesy myślowe, ułatwia zapamiętywanie oraz przyswajanie informacji, poprawia efektywność pracy umysłowej oraz zapobiega procesom biodegradacji mózgu. Na tle innych leków nootropowych wyróżnia się szybkością działania - efekty po zażyciu są widoczne znacznie szybciej niż w przypadku innych środków. Preparat można stosować wraz z innymi lekami nootropowymi. Zaleca się łączenie oxiracetamu z choliną. Skuteczność oraz oddziaływanie suplementu zostały potwierdzone naukowo.

Zastosowanie

Ze względu na oddziaływanie na procesy myślowe i pracę niektórych ośrodków mózgu, preparat zalecany jest dla osób narażonych na długotrwały, intensywny wysiłek umysłowy, dla ludzi starszych oraz mających problemy ze skupieniem. Ze względu na działanie poprawiające koncentrację, oxiracetam może być stosowany w leczeniu zespołu ADHD. Regularne przyjmowanie preparatu pozwala na dłużej zachować sprawność umysłową.

Dawkowanie

500-750mg 2x dziennie

23
Ziołopedia / Mountain Ant - Mrówka Roger
« dnia: Września 12, 2016, 04:07:08 pm »
Żeń-szeń może być królem Ziół, Ale mrówki są Ziołem Królów

Każdy słyszał o super wytrzymałości skromnej mrówki. Jest w stanie podnieść do 400 razy własny ciężar i jest w stanie podciągnąć się 1700 razy. Świadczy o tym, że względem wagi, są jednym z najsilniejszych istot na naszej planecie. Wyobraźmy sobie osobę, która mogłaby podnieść ciężarówkę!

Polyrhachis Ant został wykorzystany w chińskim ziołolecznictwie od wieków i mógł by stosowany tylko i wyłącznie przez cesarzy oraz szlachtę. Wykorzystali to zioło-tonik do zwiększenia witalności seksualnej i spowalniają proces starzenia się. Dziś w Chinach i innych krajach azjatyckich, kierując się zasadami starych przodków używaja Polyrhachis do rozwijania, ultrwalania oraz wydłużania życia poprzez przebudowę własnego Qi. Pomaga w tak zwanej pielęgnacji krwi i rozszerza witalność, bezpośrednio wpływając na libido. Tak więc, ogólnie rzecz biorąc, Polyrhachis Vicina może nam pomóc nawiązać i rozwijać się promiennie zdrowe przez cały dzień.

Mrówki są niewiarygodnie pożywne. Zawierają one wysokie stężenie witaminy B1, B2, B12, D, E. Ponadto, 67% suchej masy Polyrhachis vicina jest białko składające się z  8 aminokwasów. Opiewa w wysoką zawartość minerałów takich jak wapń, fosfor, żelazo, mangan, selen i największą ilość cynku spośród wszystkich żywych organizmów. Cynk jest "niezbędnym pierwiastkiem śladowym", ponieważ bardzo małe ilości są wymagane dla funkcjonowania z dnia na dzień organizmu ludzkiego. Jest on stosowany dla prawidłowego wzrostu i utrzymania homeostazy. Ponadto, badania wykazały, że normalny poziom tego minerału niezbędnego w znacznym stopniu może pomóc w przeciwdziałaniu przeziębieniom.

Stwierdzono, że związki aldehydowe w połączeniu z innymi kofaktorami w Polyrhachis Ant, wytwarzają większe działanie toniczne, niż rośliny żeńszeniowate. Z Ekstraktu z mrówek Roger płyną zwiększone korzyści żeń-szenia, takie jak jego wpływ na stres w mediacji i jego zdolności do ograniczenia utraty wyników sportowych, Płyną z niego możliwości dla każdego pragnącego ulepszyć parametry fizyczne i rozbudować bystrość umysłu.

Największy wpływ na ludzki organizm wywiera poprzez ilość amplifikacji DNA i RNA, które przyczynia się do ewolucji oraz hamuje proces starzenia. Pomaga również w regeneracji komórek, więc kończąc ekstremalne ćwiczenia, czy walcząc z chorobą nasz organizm reaguje znacznie szybciej i silniej. Duża ilość ATP w czarnych mrówkach dodatkowo zapewnia bezpośrednia energię dla komórek ludzkich i jest jednym z powodów do natychmiastowego odbioru na poziomach energetycznych po jego konsumpcji.

Wreszcie silne działanie wielokierunkowe na poziomie immunologicznym. Ekstrak z mrówek Roger ma zdolności adaptogenne. Może pomóc w regulacji układu odpornościowego do walki z wirusami i bakteriami produkującymi toksyny. Badania wykazały, że produkcja limfocytów znacznie wzrasta, podczas stosowania  Polyrhachis. 



24
Ziołopedia / Maca
« dnia: Lipca 13, 2016, 10:47:25 am »
Składniki Maca zwiększają ukrwienie narządów płciowych, przez co Maca zaliczana jest do afrodyzjaków. Ponadto zawarte fitosterole działają estrogennie, co może zostać wykorzystane w leczeniu i profilaktyce dolegliwości przekwitania. Są osoby, które polecaja Maca w leczeniu przerostu gruczołu krokowego. Osobiście odradzam pzalecanie Maca w takich przypadkach. Owszem są dobroczynne fitosterole, ale z drugiej strony zwiększenie przekrwienia narządów płciowych niekorzystnie wpłynie na stan choroby (zapalny) gruczołu krokowego, przez co pacjent będzie odczuwał większe dolegliwości bólowe i miał większy obrzęk, przez co może dojśc do całkowitego zatrzymania moczu.

Maca może być polecana w okresie rekonwalescencji. Fenolokwasy i polifenole oraz flawonoidy wymiatają wolne rodniki i nadtlenki. Izotiocyjanianom są przypisywane właściwości redukowania zapadalności na nowotwór wątroby i piersi.
Alkaloidy Maca, makamidy, wielonienasycone kwasy tłuszczowe i fitosterole mają właściwości adaptogenne, immunostymulujące, przeciwmiażdżycowe i regulujące zaburzenia hormonalne (dotyczy hormonów sterydowych). Alkaloidy i makamidy Maca stymulują spermatogenezę i moga poprawiać płodność u mężczyzn.

25
Ziołopedia / Kurkumina i Kurkuma (Ostryż)
« dnia: Lipca 13, 2016, 10:28:07 am »
Kurkumina wykazuje silne działanie żółciopędne i żółciotwórcze, rozkurczowe i przeciwzapalnie. Wyciągi z kurkumy przywracają prawidłową kurczliwość pęcherzyka żółciowego, pobudzają wydzielanie śliny, soku żołądkowego, jelitowego i trzustkowego. Wydatnie poprawiają proces trawienia i wchłaniania składników pokarmowych. Ułatwia rozpuszczenie i usunięcie złogów żółciowych z układu żółciowego.

Nie brakuje już dowodów naukowych na potwierdzenie tego, że kurkumina – główny, aktywny składnik przyprawy jaką jest kurkuma – posiada niesamowite właściwości terapeutyczne i jest najbardziej godnym polecenia lekiem-przyprawą naszych czasów.

Wybitny onkolog Uniwersytetu Johna Hopkinsa, dr Saraswati Sukumar, potwierdza niesamowitą zdolność kurkuminy do zwalczania cukrzycy, stanów zapalnych, a nawet nowotworów – bez wywoływania żadnych niepożądanych efektów ubocznych.

Dr Sukumar badała unikalny skład kurkumy przez wiele lat, co doprowadziło ją do fascynujących odkryć ukazujących ogromny potencjał tej przyprawy do wykorzystania w medycynie.
Jak wykazała – poza tym, że kurkumina zwalcza bóle zapalne oraz goi rany, jest również cudownym wręcz, przeciwnowotworowym składnikiem odżywczym na najwyższym poziomie.

„Mamy blisko 300 publikacji wymieniających jej [kurkumy] właściwości przeciwnowotworowe” – stwierdza dr Sukumar, cytowana w Palm Beach Post.

Kurkumina jest prawdopodobnie najpotężniejszym, naturalnym przeciwnowotworowym składnikiem odżywczym, jaki istnieje.

To, że stany zapalne prowadzą do rozwoju nowotworów potwierdza wiele badań naukowych. Włączając w to opublikowane w 2011 roku w magazynie ‚Proceedings of the National Academy of Sciences’ wyniki badań, które potwierdzają, że do 25% wszystkich nowotworów wywołanych jest przez  chroniczny stan zapalny.

Kurkumina doskonale radzi sobie jednak również z pozostałymi 75% nowotworów. Badania opublikowane w 2011 roku przez naukowców z Uniwersytetu w Teksasie (Centrum Nowotworów MD Anderson) wykazały, że kurkumina wyszukuje złośliwe komórki i zabija je. Jednocześnie – w przeciwieństwie do syntetycznych leków – omija zdrowe komórki i DNA, dzięki czemu nie wywołuje szkodliwych efektów ubocznych.

„Kurkumina jest jednym z najpotężniejszych i najbardziej obiecujących składników przeciwdziałających nowotworom; dowody epidemiologiczne pokazują, że ludzie, którzy stosują wysokie dawki tej przyprawy w swojej diecie, wykazują niższą zapadalność na nowotwory”– wyjaśnia dyplomowany dietetyk kliniczny, Byron J. Richards.

Te same badania wykazują nie tylko niesamowite zdolności kurkumy w walce z nowotworami, ale również potwierdzają jej odżywczy wpływ na cały organizm człowieka. Opierając się na badaniach naukowych wiemy, że przyjmowana w dawkach terapeutycznych, jest najprostszym i najbardziej efektywnym sposobem dbania o zdrowie.

Jak potwierdzają badania ostatnich 50 lat, kurkumina wykazuje również następujące działania:

obniża poziom cholesterolu
zapobiega niskiej gęstości utleniania lipoprotein
hamuje agregację płytek krwi
hamuje zakrzepicę
zapobiega zawałowi mięśnia sercowego
hamuje objawy wywołane cukrzycą typu II
hamuje reumatoidalne zapalenie stawów
hamuje stwardnienie rozsiane
hamuje chorobę Alzheimer’a
hamuje replikację HIV
hamuje tworzenie się guzów
przyspiesza gojenie ran
zwiększa wydzielanie żółci
chroni przed uszkodzeniem wątroby
chroni przed zaćmą
chroni przed toksycznością płucną i zwłóknieniami

źródło:
http://www.indiawest.com/news/8672-johns-hopkins-doc-pursues-health-benefits-of-curcumin.html

26
Ziołopedia / Burak Czerwony - Extract
« dnia: Lipca 13, 2016, 10:21:29 am »
Burak czerwony to cenna roślina jadalna i lecznicza. Należy do rodziny komosowatych – Chenopodiaceae. Korzeń i liście zawierają czerwone betacyjaniny = betacyanins i żółte betaksantyny..

Betacyjaniny zbudowane są kwasu betalaminowego skondensowanego z układem indolowym. Wywodzą się z dwuhydroksyfenyloalaniny

Betanina C24H26O13N2 (betanin) obecna w buraku jest glikozydem, w którym aglikonem jest betanidyna (betanidin).

Czerwone barwniki buraka nie należą do stabilnych związków. Są wrażliwe na utlenianie, zmianę odczynu, metale, wysoką temperaturę. Stabilizująco na barwnik buraczany wpływa witamina C, kwas sorbowy i kwas cytrynowy. Barwa jest stabilna przy pH 4,5-5,5. Przy pH poniżej 3 ma barwę czerwono-fioletową. Przy pH 4-6 przybiera barwę czerwoną. Przy pH 6,5-8 zyskuje barwę niebiesko-fioletową. Przy pH ponad 8 ulega degradacji i brunatnieje. Rozkłada się w temperaturze ponad 70 stopni C.

Betanina znalazła zastosowanie w przemyśle spożywczym jako barwnik, oznaczany symbolem E 162.

Burak jest zasobny w betainę (źródło grup metylowych) o działaniu lipotropowym i hepatoprotekcyjnym. Tradycyjnie sok z buraka zaleca się przy niedokrwistości, osłabieniu, chorobach nowotworowych, przy niewydolności wątroby i zatruciach. Burak oczyszcza organizm, wspomaga detoksykację. Działa krwiotwórczo. Wzmacnia ogólnie. Korzystnie wpływa na skórę, włosy i paznokcie. Działa żółciopędnie. Reguluje wypróżnienia. U niektórych osób lekko rozwalnia kał. Wspomaga procesy odnowy organizmu. Nie ustalono ostatecznie, która substancja w buraku może działać przeciwnowotworowo.

Cudowne właściwości soku ze świeżego buraka ćwikłowego to odkrycie, które już wkrótce może stać się powszechnym sposobem podnoszenia wydolności wśród sportowców. Zawarte w nim związki zwane nitratami w końcowym efekcie skomplikowanego mechanizmu działania, powodują rozszerzenie światła naczyń tętniczych oraz żylnych. Dzięki temu nasze serce staje się bardziej ukrwione, a mięśnie potrzebują mniejszej ilości tlenu podczas intensywnego wysiłku fizycznego.
Brytyjscy naukowcy z uniwersytetu w Exeter poddali badaniom zawodowych kolarzy, spośród których część otrzymała do wypicia sok buraczany, a pozostali placebo, w postaci podobnie wyglądającego napoju. Obie grupy miały za zadanie przejechanie dwóch tras - krótszej (4 km) i dłuższej (16 km), z intensywnością maksymalną (określoną procentem VO2max). Wyniki eksperymentu potwierdziły korzystne działanie buraków. Zarówno na jednej, jak i drugiej trasie, kolarze pijący napój buraczany uzyskiwali lepsze rezultaty. Krótszą trasę pokonali szybciej o 11 sekund, zaś na dystansie 16 kilometrów osiągnęli aż 45 sekund przewagi.

Badacze przekonują, że takiego efektu nie da się uzyskać przy użyciu innych dostępnych środków, dlatego sok buraczany już wkrótce może zapoczątkować prawdziwą rewolucję, stając się powszechnie stosowanym napojem w sportach wytrzymałościowych. Na pewno warto przetestować jego właściwości na własnej skórze i wpleść szklankę soku do codziennego jadłospisu. Tym bardziej, że oprócz poprawy wydolności, buraki są także cennym źródłem witamin (A, B1, B2, C, E) oraz minerałów (wapń, żelazo, fosfor, magnez).

27
Ziołopedia / Cyanotis Arachnoides
« dnia: Czerwca 26, 2016, 07:09:30 pm »
Działanie anaboliczne

Ze względu na anaboliczne działanie ekdyzonu wyciągi z Cyanotis arachnoidea są często stosowane przez sportowców, zwłaszcza kulturystów. W badaniach naukowych prowadzonych zarówno na zwierzętach jak i ludziach wykazano, że ekdysteron, podobnie jak anaboliki sterydowe, indukuje syntezę białek przez co stymuluje wzrost suchej masy mięśniowej i zwiększa wytrzymałość fizyczną. Efekt anaboliczny powodowany przez ekdyzon wynika ze stymulacji wydzielania czynników wzrostowych i obniżenia poziomu estradiolu we krwi. Najnowsze badania wykazały zdolność ekdyzonu do interakcji z występującymi w komórkach mięśniowych receptorami estrogenowymi
typu β, które zarówno u kobiet jak i u mężczyzn odpowiadają za kontrolę wzrostu i regenerację mięśni. W odróżnieniu od androgenów (np. testosteronu), które pobudzają głównie wolnokurczące włókna mięśniowe (typu I), ekdysteron stymuluje również szybkokurczliwe włókna (typu II). Co ciekawe, ekdyzon charakteryzuje się o wiele mniejszym powinowactwem do receptorów androgenicznych niż testosteron i w przeciwieństwie do tradycyjnych anabolików nie wywołuje klasycznych skutków ubocznych jak maskulinizacja, dzięki czemu może być bezpiecznie stosowany przez kobiety. Silne działanie anaboliczne u ssaków wykazuje również rubrosteron.

Metabolizm cukrów i tłuszczy

Fitoekdysteroidy wpływają również na metabolizm cukrów i tłuszczy -  zwiększa wrażliwość komórek na insulinę przez co podnosi zużycie glukozy przez tkanki i może wykazywać działanie przeciwcukrzycowe, podczas gdy ekdyzon zmniejsza biosyntezę cholesterolu i zwiększa jego katabolizm dzięki czemu ogranicza odkładania blaszki miażdżycowej i obniża potencjalne ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego i zawału serca.

Ekdyzon pobudza podziały komórkowe i różnicowanie niektórych typów komórek. W badaniach wykazano, że podawany doustnie zwiększa szczytową masę kości u obu płci i przyspiesza zrastanie się kości po złamaniach, a aplikowany bezpośrednio na uszkodzenia skóry przyspiesza gojenie. Ekdosteron wzmaga erytropoezę czyli proces powstawania nowych krwinek czerwonych w szpiku kostnym. Ponadto ekdyzon posiada właściwości immunomodulacyje – aktywuje prezentację antygenu CD2, który odgrywa istotną rolę w stymulacji białych krwinek, tzw. limfocytów T.

Dawkowanie

Według portalu Examine typowa bezpieczna dawka dobowa fitoekdysteroidów wynosi 200 mg.

Synergia

W celu zwiększenia wydolności fizycznej może być stosowany wraz z buzdygankiem ziemnym (Tribulus terrestris), Tongkat Ali (Eurycoma longifolia) i różeńcem górskim (Rhodiola rosea). W czasie trwania terapii zaleca się również spożywać duże ilości białka (2g/kg masy ciała na dobę).

Interakcje

Brak znanych interakcji choć inhibitory kinazy fosfoinozytolu 3' (PI3K), inhibitory receptorów sprzężonych z białkami G (GPCR) i inhibitory fosfolipazy C mogą negatywnie wpływać na przyrost masy mięśniowej indukowanej przez ekdystereoidy.

Skutki uboczne

Brak znanych efektów ubocznych u ludzi

źródło: Alchemy.pl

28
Ziołopedia / Liść Oliwny
« dnia: Czerwca 22, 2016, 11:07:28 am »
Badania przeprowadzone w ostatnich latach na ludziach i zwierzętach potwierdziły, że liście oliwne wykazują silne właściwości antybakteryjne, antywirusowe, przeciwpasożytnicze i przeciwgrzybicze i szereg innych.

Skuteczne  m.in. w leczeniu cukrzycy, chorobach sercowo-naczyniowych, chorobach wywołanych przez   bakterie, wirusy, pasożyty, drożdże i grzyby -wykazano że niektóre drobnoustroje w ciągu 3 godzin zostają zniszczone! , jak również w  chorobach tarczycy.

Ponadto wzmacniają układ odpornościowy, polecane dla osób osłabionych, wycieńczonych, po przebytych chorobach i chemioterapii.

Liść oliwny działa korzystnie dla urody. Już po miesiącu  stosowania herbatki lub ekstraktu z liścia znika trądzik, wyraźnie poprawia się cera, spłycają się zmarszczki.  Zmniejsza się lub znika cellulit.
Skuteczny jest m.in. w leczeniu opryszczki, grzybicy, zakażeń skórnych spowodowanych bakteriami gronkowcem i paciorkowcem.

29
Ziołopedia / Ekstrakt z czerwonego ryżu - Red yeast
« dnia: Października 28, 2015, 02:35:36 pm »
Ekstrakt z czerwonego ryżu - składnik Cycle Assist

Produkty z czerwonego ryżu drożdżowego cieszą się bardzo pozytywną opinią w odniesieniu do ich zastosowania jako suplementu diety zalecanego w dyslipidemii u pacjentów, którzy nie tolerują statyn lub chcą uniknąć ich przyjmowania. Były one również stosowane do redukcji ryzyka udaru, zawałów serca bądź śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych w co najmniej jednym dużym, randomizowanym badaniu klinicznym.

Monakolina K z fermentowanego czerwonego ryżu pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu cholesterolu we krwi oraz zmniejsza ryzyko miażdżycy.
Zalecana przez European Food Safety Authority dawka monakoliny K wynosi 10 mg i wykazuje analogiczne działanie do lowastatyny (leku stosowanego w przypadku stwierdzenia wysokiego poziomu cholesterolu we krwi).
Czerwony sfermentowany ryż (zawierający Monakolinę K) może być "naturalną alternatywą" dla leków syntetycznych, szczególnie w sytuacji występowania niepożądanych działań ubocznych wynikających ze stosowania statyn.

Pacjenci, u których w wyniku leczenia różnymi statynami pojawia się mialgia, czyli bóle mięśniowe dobrze tolerują wyciąg ze sfermentowanego czerwonego ryżu, nie obserwując działań ubocznych. Dla tych pacjentów Monakolina K jest bezpieczną alternatywą umożliwiającą kontynuację leczenia hiperlipidemii.

30
Ziołopedia / Koenzym Q10 - CoQ 10
« dnia: Października 28, 2015, 02:28:58 pm »
Witamina ta, lub, jak niektórzy określają, koferment, odgrywa podstawową rolę w procesach metabolicznych prowadzących do pro dukcji energii wewnątrz komórki. Następstwem niedoboru witaminy Q10 jest tzw. defekt bio­energetyczny. Jej brak powoduje śmierć komórki, a znaczny niedobór (np. zmniejszenie o 50%) prowadzi do istotnego niekiedy upośledzenia funkcji różnych narządów, przede wszyst­kim serca, ale również i mięśni prążkowanych. Podawanie witaminy Q10 w nadmiarze powoduje zwiększenie wydolności fizycznej organizmu. Folkers i Yamamura, badacze z Houston (USA), stwierdzili, że podawanie witaminy Q10 w dawkach 60 mg dziennie przez 4-8 tygodni zwiększa wydolność fizyczną ludzi, co sprawdzono za pomocą różnych testów wysiłkowych. Prowadzone następnie badania na myszach z genetycznie uwarunkowaną dystrofią mięśnio­wą wykazały, że podawanie witaminy Q10 poprawia ich wydolność fizyczną i przedłuża ży­cie. Podobne wyniki uzyskano u ludzi chorych na polimiopatie, czyli choroby mięśni prąż­kowanych, oraz u chorych z nużliwością mięśni (miastenią). Zaobserwowano wyraźną po­prawę wydolności fizycznej i normalizację zaburzeń biochemicznych.

Dodatkowa wstawka z kopalniwiedzy ;)

Suplement diety ubichinon (koenzym Q10) znacząco zmniejsza ryzyko zgonu u pacjentów z niewydolnością serca.
Naukowcy z Centrum Serca Kopenhaskiego Szpitala Uniwersyteckiego zaprezentowali wyniki swoich badań na konferencji w Lizbonie. W studium uwzględniono 420 pacjentów z Europy, Azji oraz Australii. Części podano ubichinon, a reszcie placebo. Losy ochotników śledzono przez 2 lata.
Okazało się, że koenzym Q o połowę zmniejszał ryzyko poważnego zdarzenia sercowo-naczyniowego (np. hospitalizacji wskutek pogorszenia niewydolności) i nagłej śmierci. W grupie ubichinonowej incydenty takie wystąpiły u 14%, a w grupie placebo aż u 25% chorych. Koenzym Q obniżał też ryzyko zgonu z jakiegokolwiek powodu: o ile u zażywających placebo śmiertelność sięgała 17%, o tyle u osób korzystających z dobrodziejstw suplementu wynosiła ona zaledwie 9%.
Koenzym Q jest pierwszą substancją zwiększającą przeżycie w przebiegu niewydolności serca od czasu wprowadzenia ponad dekadę temu inhibitorów konwertazy angiotensyny i β-blokerów - podkreśla prof. Svend Aage Mortensen.
Ubichinon jest silnym przeciwutleniaczem lipofilowym. Niestety, jego stężenie w mięśniu sercowym osób z niewydolnością serca spada, a niedobór pogłębia się w miarę postępów choroby. Leczenie statynami doprowadza co prawda do spadku poziomu cholesterolu we krwi, ale jednocześnie jeszcze bardziej obniża stężenie koenzymu Q (hamowanie reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu - HMG-CoA - skutkuje nie tylko ograniczeniem syntezy cholesterolu, ale i stężeń pośrednich metabolitów tego szlaku, w tym będącego prekursorem koenzymu Q pirofosforanu geranylogeranylu). Suplementacja koenzymem Q koryguje niedobory i eliminuje metaboliczne błędne koło - tzw. efekt wygłodniałego energetycznie serca. Dzieje się tak, bo ubichinon warunkuje wytwarzanie oraz wykorzystanie wysokoenergetycznych związków fosforanowych.
Prof. Mortensen przestrzega przed huraoptymizmem i działaniem na własną rękę. Przed opracowaniem szczegółowego planu działania należy bowiem ocenić wpływ koenzymu Q na inne leki, np. antykoagulanty.

Strony: 1 [2] 3 4 5

Recent

użytkowników
  • Użytkowników w sumie: 2567
  • Latest: Kesh321
Stats
  • Wiadomości w sumie: 12323
  • Wątków w sumie: 774
  • Online Today: 332
  • Online Ever: 560
  • (Stycznia 13, 2023, 10:31:04 pm)
Użytkownicy online
Users: 1
Guests: 231
Total: 232