SportAcademy

Najpierw zacznij od badań Jeśli masz problem z estro, wtedy wal, a jak nie masz to po co brać? To nie jest obojętne dla zdrowia

Superdrol (SD) jest sprzedawany jako "pro-hormonu" (PH) w erze post-Ban z pro-hormonów. Po zakazie większości substancji pro-hormonalnych w Stanach, w tym m.in. z 1-test, 1-AD, 4-AD, M1T, itp, Suplementy Projektant zaprojektował ten "pro-hormonu" w oparciu o sterydów Masteron, ze związkiem Dodatkową grupę metylową przymocowany do 17 pozycji węgla. Jest on opisany jako skrzyżowanie Anavar i Masteron, z niezdolnością do wirtualnego do aromatyzowania estrogenu. Jest wysoce anaboliczne (400-800% więcej, niż metylo-test) i o wiele mniej androgenne (~ 20% metylo-test). Superdrol jest stąd nadano nazwę Methasteron.


Pomimo sprzedawany jako suplement dostępnych legalnie i uznane za kolejną "pro-hormon" lub "pro-sterydów" przez wielu, nie ma nic bardzo "pro" o SD. W rzeczywistości, SD jest projektantem sterydem, i to, co czytelnik musi przede wszystkim zrozumieć. Jest zmetylowany, więc spowoduje nacisk na wątrobie, i jest to anaboliczny / androgenny, co ma potencjał, aby dać widoczne efekty uboczne zwykle z takich sterydów anabolicznych androgennych (AAS) korzystają. Będzie on zamknął swoją naturalną produkcję testosteronu w dół, a PCT (terapia po cyklu) jest nie tylko zalecane, ale szczerze zobowiązany.


Należy także zauważyć, że w związku steroidowym charakter SD osób poniżej 21 roku życia nie należy rozważyć zastosowanie SD, które mogłyby mieć negatywny wpływ na wiele sposobów.


Należy także zauważyć, że w związku steroidowym charakter SD osób poniżej 21 roku życia nie należy rozważyć zastosowanie SD, które mogłyby mieć negatywny wpływ na wiele sposobów.


Kolarstwo Superdrol
SD jest sprzedawany w kapsułkach 10 mg. Dla tych, którzy nie używali SD wcześniej, może to być dobry pomysł, aby zacząć od 10 mg w pojedynczej dawce dziennie (red), przez co najmniej kilka pierwszych dni / tydzień. Ci, którzy korzystali SD przed, lub tych, którzy są w zakresie 200lbs + lub mają więcej doświadczenia z innych pro-hormonów / AAS powinny najprawdopodobniej chcą zacząć 20mg ed. Dawki powinny być podzielone, gdzie jest to możliwe, 10 mg rano, 12hrs 10mg później. Najwięcej użytkowników donoszą, że podczas pracy na dłużej niż 3 tygodnie, zyski wydają się zaprzestać w 4 tygodniu. To doprowadziło do wielu ludzi myśli, że 3 cykle tygodniu z SD są najlepszym rozwiązaniem w kategoriach zysków i boków, a to także jest korzystne ze względu na surowy charakter SD na wartości lipidów (patrz skutki uboczne Superdrol). Dobry cykl 20mg ed przez 3 tygodnie, z 2-3 tygodniowym PCT. Inni powodzeniem wykorzystujący 2 na tydzień, 1 tydzień przerwy użyciu Selective Estrogen Receptor Modulator (SERM; np Nolvadex) lub inhibitor aromatazy podczas tygodniowej przerwie.
PCT będzie obejmować zarówno Nolvadex (tamoksyfen,)


Skutki uboczne Superdrol
Jak wszystkie AAS, SD nie jest skutkiem ubocznym darmo. Jednak porównując do poważniejszych związków, takich jak M1T, to muszę powiedzieć, targi SD oraz w dziale stron. Ze względu na praktycznie zerowe aromatyzacji do estrogenów, zatrzymanie wody w teorii będzie niska (aw praktyce jest niska), a nie powinno występować wzdęcia, takie jak można było zobaczyć z AAS ustnej jak Dianabol. Jak SD powiedział, że właściwości moczopędne, może również wystąpić utrata masy wody w początkowym okresie użytkowania. Ponadto, mam jeszcze zobaczyć przypadek ginekomastia (ginekomastii - rozwój tkanki piersi u mężczyzn) wywołanej przez wykorzystanie SD. I nie wyklucza tego, i zawsze polecam każdemu, kto robi cykl steroidowy jakiegoś mieć Nolvadex pod ręką, w przypadku ginekomastii występuje. SD być może wywoływać ginekomastii przez trasie progesteronu jest to jednak spekulacje, i to na pewno nie jest wart dodanie anty-estrogen na cyklu. Ze względu na niską androgenne, by oczekiwać androgenne strony niskie, i rzeczywiście, większość użytkowników znaleźć trochę w drodze zwiększonej ciała włosy, trądzik, wypadanie włosów (łysienie typu męskiego - MPB), etc, jednak podobnie jak SD mają niektóre androgenne aktywność, a jeśli są genetycznie podatne na MPB możesz również zwiększyć ten proces, podczas gdy na karcie SD.


Główne działania niepożądane, które wydają się występować w wielu użytkowników SD są:


Skurcze / bolesne "pompy" (szczególnie pleców)
Letarg - w skrajnych przypadkach osób zgłosiło uczucie jakby miał kaca na czas trwania cyklu.
Bolesne Shin-szyn, co często cardio bardzo trudne
Znaczne zwiększenie stężenia cholesterolu LDL i obniżenie poziomu HDL
SD metyluje więc należy pamiętać, stres wątroby możliwość
Możliwa utrata libido blisko końca cyklu
Z powodu tych stronach (niektóre są bardziej poważne niż inne) są pewne dodatki, które, moim zdaniem, należy zawsze zatrudniają podczas gdy w cyklu SD (patrz niezbędnych dodatków na Superdrol poniżej).


Dieta na Superdrol
Zgłoszenie wskazuje, że SD nie jest dobrym sterydem używać do cięcia. SD najlepiej w nadmiaru środowiska opałowej, a bardziej konkretnie, w warunkach, w których węglowodany są wysokie. Z tego powodu, SD sprawia, że ​​raczej dobrze "wypełniające" sterydów, jednak można łatwo używać SD umieścić na masy, podczas gdy wprowadzenie na niewiele (jeśli w ogóle) tłuszczu. Oczywiście wymaga to manipulowanie diety tak, że białko i węglowodany są wysokie, z dużą ilością dobrej Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe (NNKT), ale upewnienie się, że kalorie są czyste (dobrze, węglowodanów złożonych). Magazynowania glikogenu jest znacznie podwyższona na Superdrol czasu, jak na przykład, złożone zużycie węglowodanów powinna być wysoka, aby nie tylko pomagają w korzyści, ale potencjalnie zmniejszyć wystąpienie letarg i prawdopodobieństwo wystąpienia. Chcesz mieć pewność, że są wyżej spożycie kalorii konserwacji. Jednak SD nie jest tarczą przeciwko przyrost tkanki tłuszczowej i jako takie wskazane jest, aby spożywać kalorii na poziomie, gdzie się przytyć jakości przy odpowiedniej szybkości przed rozpoczęciem cyklu, a nie nagle zwiększając je daleko poza bieżącym spożyciem.


Wracając do punktu NNKT - jest to bardzo ważne ze względu na fakt, że SD będzie znacząco wpływać na stężenia lipidów. Nie jest to hipoteza, ale raczej rzeczywistością tyle testerzy mieli badania krwi wykonane przed i po użyciu karty SD, a zdecydowana większość będzie widziałem HDL i LDL znacząco niska rakieta. Jednej diety na SD należy upewnić się, że jest pełen NNKT, jak dieta kulturysty powinna być zawsze tak!


Opcjonalne dodatki na Superdrol.
SD metyluje jak wspomniano, i jest to 17? Alkilowaną związek, stres będzie nieuchronnie umieścić na wątrobę. Najpopularniejszą metodą zatrudniony przez użytkowników sterydów zmetylowanych będzie uzupełnienie z ostropestu plamistego, dostępnego w sklepach zdrowia, sklepów i niektórych suplementów masowych sklepach proszkowych. Milk Thistle, że zakup musi być ujednolicone, aby co najmniej 80% sylimaryny (związek czynny), a użytkownicy powinni uruchomić 1000mg ed z ostropestu (co daje 800 mg sylimaryny). Inne środki pomocnicze ochrony wątroby, takie jak N-acetylo-karnityny (NAC), etc., mogą być również stosowane, jeżeli użytkownik sobie tego życzy.


Jeśli wystąpi kurcze, jak może się najprawdopodobniej zrobić, 5g ed tauryny oraz potasu (dodatek bananów do diety), z pewnością pomoże. Jeśli nie używany tauryny przed, rozpocząć na 3g ed (Take It przed treningiem, jeśli to możliwe, około 30 min przed ćwiczeniami) i zbudować do 5g. Tauryna jest dostępne w bardzo niskich cenach od dostawców proszku luzem internetowych.


Głównym problemem z wykorzystaniem SD jak omówiono to "zaśmiecaj" z poziomu lipidów. Tak więc nie polecam cykl SD bez użytkownik biorąc ostrożności uzupełnienie produktów cholesterolu regulacyjnych. Jeden bardzo dobry produkt, który jest porównywalny do statyn na receptę i innych produktów dla problemów z cholesterolem, jest Czerwony ryż drożdży (RYR lub cholestin). Co najmniej 1200 mg w RYR ed na czas trwania cyklu łącznie z PCT powinna pomóc utrzymać prawidłowy poziom cholesterolu LDL i HDL. TERAZ żywności sprzedać dobrą formę RYR, który zawiera CoQ10 i trochę ostropestu oraz kwas alfa-liponowy (ALA). Jeden problem uzupełnienie z RYR jest to, że wyczerpuje serce CoQ10, więc przy użyciu jednego RYR musi uzupełnić CoQ10. Ed 60-100mg CoQ10 powinny być wystarczające, podczas gdy w RYR.


Ze względu na spadek libido jest możliwy problem z niektórych (ale większość użytkowników nie zgłosić się do dowolnej dużej głębokości), można rozważyć zastosowanie Tribulus Terrestris jako dodatek do uwzględnienia w swej PCT.
Jeden lub może uruchomić małą dawkę testosteronu negować strony libido.
Ponadto, w związku z letargu, że SD promuje, niektórzy użytkownicy mogą chcieć uzupełnić kofeiny lub innych używek, jeśli sobie tego życzymy. Witamina C pomaga również tutaj.


Przykład Superdrol cyklu - (wartości podane są na co dzień - red)


3-5 dni przed cyklem (Suplement załadunku):


1000mg Ostropest
1200mg RYR
60 mg koenzymu Q10
3g tauryny
Tydzień 1:


20mg Superdrol, podzielone dawki
Suplement stosu *
Tydzień 2:


20mg Superdrol, podzielone dawki
Suplement stosu *
Tydzień 3:


20mg Superdrol, podzielone dawki
Suplement stosu *
Terapia po cyklu (PCT)




Nolvadex (tamoksyfen) PCT Dzień 1:


60 mg tamoksyfenu (wykorzystany w całości, gdy wygodne)
Suplement stosu *
Nolvadex (tamoksyfen) PCT Dni 2-11:


40 mg tamoksyfenu (wykorzystany w całości, gdy wygodne)
Suplement stos * (do dni 5-7)
Nolvadex (tamoksyfen) PCT Dni 12-21:


20mg tamoksyfenu
Wyposażenie dodatkowe: Dodaj Tribulus przez PCT.


* Suplement stosu:


1000mg Ostropest
1200mg RYR
60 mg koenzymu Q10
5g tauryna
Wody, powinny być duże w całym cyklu.


Generalnie czas na + PCT powinno równego czasu wolnego, więc jeden powinien być idealnie czekać 6 tygodni po zgłoszeniu kończy przed rozpoczęciem nowego cyklu SD. SD może być łączony z innymi "pro-hormonów," ale ja nie polecam układania się z tymi, które są metyluje ponieważ będzie to zbyt duże niepotrzebne obciążenie wątroby, nawet przy suplementacji Milk Thistle.


Lżejsze osób (<170lbs) i tych mniej ryzykowny może warto rozważyć ruszania na 10mg ed przez pierwsze 3-7 dni, aby ocenić, jak reagują na niego, a może zwiększyć do 20mg ed od drugiego tygodnia roku. Osoby, które nie reaguje po 2 tygodniach do 20mg ed mogą również chcieć rozważyć wyjście do 30mg ed, ale strony mogą być dużo gorsze w tej dawce w wielu. Ludzie mogą również rozważyć uruchomienie go przez 4 tygodnie, a chociaż Powyższy przykład cykl Polecam, cykl 4-tygodniowy będzie dobrze; jednak nic bym nie polecam dłużej niż 4 tygodnie, z powodu problemów z lipidów i malejących przychodów / zysków zaniechania. Powodem Proponuję 3 tygodnie jest wiele ludzi widzi bardzo mało w drodze zysków w czwartym tygodniu, a często jest to konieczne, aby przejść do czwartego tygodnia, mając na uwadze skutki uboczne związane z SD (które mogą być spełnione łącznie).
Podczas gdy wzrost siły mogą pojawić się niepokojąco szybko, nie pochodzą z proporcjonalnym wzrostem wytrzymałości tkanki łącznej. Jako taki, ścisłej formy i poziomu, na czele podejście do szkolenia powinny być prowadzone, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo obrażeń.

Nie będziemy spekulować, będzie na stanie, zostanie podana cena

Jedyne, co mogę powiedzieć to na pewno będzie konkurencyjna.

Dawkuje się podobnie jak SV ,ale nie polecam zaraz po SV wejście na Laxo to nie ma sensu trzeb odczekać ok 2 tyg. i można zacząć Laxo.

Efedryna po raz pierwszy została wyizolowana z rośliny Ephedra vulgaris przez Nagayoshi Nagai w 1885 roku. Dawniej była stosowana w leczeniu astmy oskrzelowej. W medycynie chińskiej stosowana od 4 tysięcy lat. Obecnie najczęściej bywa stosowana w preparatach leczniczych takich jak: Tussipect, Proasthmin. Obecnie coraz rzadziej stosowana w lecznictwie, zostaje zastępowana środkami o bardziej specyficznym działaniu.

Efedryna jest strukturalnie podobna do syntetycznej aminy -amfetaminy. Chemicznie, to alkaloid pochodny fenyloetyloaminy, występujący najczęściej i w największej koncentracji u roślin z rodzaju przęśl- Ephedra (rodzina Ephedraceae), ponadto duża koncentracja występuję również w Cisie (Taxus), tym niemniej obok szeregu silnie toksycznych związków, dlatego ta roślina nie jest dobrym źródłem efedryny. Występuje w postaci dwóch enancjomerów o konfiguracji 1R,2S i 1S,2R, pozostałe dwa diastereoizomery znane są jako pseudoefedryna. Preparaty handlowe zawierają (-)-(1R,2S)-efedrynę. Efedryna dostępna w postaci czystej, najczęściej dostępną jest w postaci chlorowodorku i siarczanu, można również stosować susz Ephedra.

Podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi (skurcz naczyń obwodowych) – stosowana w leczeniu niedociśnienia, zwiększenie siły skurczu mięśnia sercowego, przyspieszenie akcji serca, rozszerzenie oskrzeli (rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli), pobudzenie OUN, to najbardziej zauważalne objawy działania efedryny na organizm. Ponadto wpływa ona na zwiększenie przepływu krwi przez tętnice wieńcowe, mózgowe i zaopatrujące mięśnie prążkowane przy jednoczesnym zmniejszenie przepływu przez tętnice trzewne oraz zaopatrujące skórę.
Działa na układ współczulny w sposób bezpośredni jak i pośrednio. Bezpośrednio pobudza układ współczulny (receptory α-adrenergiczne i β-adrenergiczne), oraz pośrednio poprzez uwalnianie adrenaliny i noradrenaliny z zakończeń nerwowych. Każda następna dawka podawana w krótkim czasie powoduje mniejszy skutek farmakologiczny- tzw. tachyfilaksjia. Chociaż wszystkie typy beta adrenoreceptorów odgrywają rolę w wywoływanej przez efedrynę termogenezie, dosyć szybko wytwarzana jest tolerancja na działanie efedryny w odniesieniu do efektów kardiowaskularnych, jednakże jej działanie termogeniczne wzrasta. Można to tłumaczyć bezpośrednim działaniem efedryny na adrenoreceptory beta, lub receptory "nietypowe", co odpowiada według badań za około 40% termogenezy wywoływanej przez efedrynę. Efedryna wzmaga tempo przemiany materii dzięki stymulowaniu konwersji T4 do T3 -postać znacznie aktywniejszą metabolicznie. Oddziałując na receptory alfa hamuje łaknienie. Ocenia się że redukcja łaknienia jest źródłem 75-80% utraty wagi przypisywanej działaniu efedryny.

Badanie opublikowane w „The Journal of the American Medical Association” zebrało wyniki 44 kontrolowanych eksperymentów z zastosowaniem efedryny w odchudzaniu. Ustalono że średnio efedryna pozwala zwiększyć tempo utraty wagi o 1,8 funta na miesiąc, a w połączeniu z kofeiną lub ziołami kofeinę zawierającymi średnio o 2,2 funta na miesiąc. Efedryna może zwiększać wydolność treningową, gdy jest przyjmowana przed treningiem. Spośród sześciu badań nad wpływem efedryny na wydolność treningową pięć potwierdziło jej pozytywne działanie. Połączenie efedryny z kofeiną poprawiało wydolność beztlenową, oraz zwiększało możliwy czas ćwiczeń do wyczerpania sprawdzany w wielu okolicznościach - na cykloergometrze, w biegu na dwie mile z ekwipunkiem, w super seriach wyciskania na ławce i nogami na maszynie. Badanie w którym efedryna nie spełniła oczekiwań, polegało na ocenie wytrzymałości w marszu w wysokich temperaturach.

Co ciekawe efedryna nie tylko przyspiesza tempo spalania tkanki tłuszczowej, ale jednocześnie chroni mięśnie przed katabolizmem. Zostało to potwierdzone w badaniach z pomiarami poziomu tkanki tłuszczowej. Dodatkowo odkryto, że w krótkich okresach stosowania gdy nie wystąpił jeszcze spadek wagi, poprawił się bilans azotowy u badanych co sugeruje przyrost beztłuszczowej masy ciała. W innym badaniu grupa której podawano efedrynę i kofeinę straciła średnio 4,5 kg tłuszczu przy jednoczesnym przyroście 2,8 kg beztłuszczowej masy ciała, co sugeruje że efedryna może pomóc poprawić proporcje mięśni do tłuszczu bez utraty wagi.

Utrata wagi zwykle wiąże się z obniżeniem poziomu HDL. Efedryna nie tylko, że temu zapobiega, ale również nieco odwraca ten proces, pozwalając na spadek LDL średnio o 10 mg/dl w ciągu sześciu miesięcy.

Efedrynę bierze się z reguły dwa razy dziennie, w całkowitej dziennej dawce od 20 do 60 mg. Niestety w większości preparatów z ekstraktów efedryna stanowi od 30 do 90% wszystkich alkaloidów zawartych w preparacie, jedynie bardzo nieliczne zawierają samą efedrynę. Należy rozróżniać preparaty standaryzowane na zawartość efedryny od tych standaryzowanych na "zawartość alkaloidów efedrynowych" - większość z nich zawiera bowiem pseudoefedrynę, norefedrynę i norpseudoefedrynę. Kombinacja niektórych z tych alkaloidów, szczególnie z kofeiną może wywoływać efekty zatrucia. Na przykład methylefedryna (stanowiąca zwykle od 0 do 5% alkaloidów w ekstraktach) w połączeniu z kofeina działa jak metaamfetamina. Inną ważną różnicą jest wolniejsze wchłanianie efedryny z ekstraktów niż czystej efedryny.

Najczęściej stosowanym schematem jest branie 20 mg efedryny i 200 mg kofeiny dwa razy dziennie .

Najbezpieczniejszym sposobem przyjmowania efedryny jest przyjmowanie długotrwałe maksimum do sześciu miesięcy. Przyjmowanie należy zacząć od połowy zalecanej dawki przyjmując ją przez kilka dni do czasu wywołania tolerancji na większość skutków ubocznych, jak również w podobny sposób należy kończyć branie efedryny. Nie ma dowodów że branie efedryny cyklicznie (np. 5 dni z 2 dniami przerwy) jest bardziej efektywne niż branie ciągłe, co więcej zwiększa to ryzyko wystąpienia efektów ubocznych szczególnie w pierwszym dniu każdego nowego cyklu (głownie w postaci bezsenności i niepokoju). Duża liczba badań potwierdza natomiast że długotrwałe stosowanie małych dawek daje dobre efekty przy minimum skutków ubocznych.

Wiele osób nie wierzy, że efedryna działa jeśli nie obserwują wyraźnego pobudzenia psychoruchowego-euforii. Tymczasem najlepsze działanie termogeniczne efedryny pojawia się dopiero wtedy gdy organizm nabył już tolerancji na inne efekty uboczne, takie jak podniecenie, nerwowość, podwyższone ciśnienie itp. Badania mierzące wpływ efedryny na symptomy takie jak ciśnienie czy puls, pokazują że przy długotrwałym stosowaniu bardzo szybko wytwarza się tolerancja na te negatywne efekty, podczas gdy wpływ na utratę tłuszczu się utrzymuje.

L-tyrozyna, może być stosowana razem z efedryna, nasilając jej właściwości hamujące łaknienie, jednak synergicznie wzmacnia pobudzenie OUN co przyczynia się do niechcianych efektów ubocznych w postaci bezsenności, nadmiernej ruchliwości, gonitwy mysli etc.

Najbardziej znanym stackiem efedrynowym jest tzw. ECA, czyli połączenie efedryny (25 - 50mg), kofeiny (~200mg) oraz aspiryny (60-80mg), jeden z najskuteczniejszych suplementów używanych w celach redukcyjnych. Dodana aspiryna hamuje lipogenezę, blokując procesy magazynowania kwasów tłuszczowych w tkance tłuszczowej. Oznaką skutecznego działania ECA jest nieznaczny wzrost temperatury ciała, o około 1 stopień. ECA stosuje się 2 - 3 razy dziennie, przez okres kilku tygodni.

Osoby cierpiące na dysfunkcje tarczycy, nadciśnienie, problemy z sercem, nie powinny zdecydowanie przyjmować efedryny.

Hormon wzrostu, zwany także somatotropiną, jest hormonem przedniego płata przysadki mózgowej, którego wydzielanie jest kontrolowane przez neurohormony podwzgórza - somatostatynę (hamuje) i somatoliberynę (uwalnia). Poziom jego wydzialania w organizmie osiąga najwyższe wartości w okresie dojrzewania, kiedy powoduje wzrost tkanek, depozycje protein oraz rozpad podskórnej tkanki tłuszczowej. W późniejszym okresie poziom GH spada, pozostaje jednak nadal obecny. Somatotropina występująca w organizmie jest sekwencją 191 aminokwasów. Hormon ten został wyizolowany przez naukowców w celach terapeutycznych, głównie do leczenia niedoczynności przysadki mózgowej. Okazuje się być skutecznym lekiem na karłowatość, jeśli terapie rozpocznie się już w okresie dojrzewania.

Pierwsze preparaty zawierające HGH pojawiły się na rynku farmaceutycznym w latach 1980'. Ich zawartość stanowiła biologicznie naturalna somatotropina, pobrana z przysadki zmarłych. Jednak taki sposób pozyskiwania somatotropiny nie trwał długo. Szybko wstrzymano ten proceder, ze względu na częste przypadki ciężkich chorób mózgu, spowodowane właśnie przez podawanie somatotropiny ze zwłok. Dzisiaj praktycznie wszystkie dostępne HGH są formami pozyskiwanymi syntetycznie, na drodze inżynierii genetycznej. W chwili obecnej w USA wytwarza się 2 preparaty zawierające HGH. Pierwszy to Humatrope z Eli Lilly Labs, zawierający prawidłową strukturę 191 aminokwasów oraz Protropin z Genentech'u ze 192 aminokwasami. Dodatkowy aminokwas może zwiększać ryzyko wykształcenia przez organizm reakcji antyciała na somatotropinę. Konfiguracja 191-aminokwasowa jest uważana za pewniejszą, mimo to różnica jest bardzo niewielka.
 
Większość syntetycznych somatotropin dostępnych w pozostałych częściach świata zawiera strukturę 191-aminokwasową.
Wzrost popularności hormonu wzrostu wśród zawodników w ostatnich latach spowodowany jest szeregiem bardzo pozytywnych efektów jego stosowania. Somatotropina stymuluje wzrost większości tkanek ciała, głównie przez zwiększanie ilości komórek, nie ich rozmiaru. Tyczy się to m.in. tkanek mięśni szkieletowych, bez wpływu na gałki oczne, mózg czy inne organy. Transport aminokwasów jest także zwiększony, podobnie jak synteza białek. Efekty te są wynikiem działania IGF-1 (insulino podobny czynnik wzrostu), silnie anabolicznego hormonu, wytwarzanego w wątrobie i innych tkankach, jako reakcja na somatotropinę (szczytowe stężenie IGF-1 można odnotować około 20 godzin po administracji HGH). Sam GH pobudza hydrolizę trój glicerydów w tkance tłuszczowej, powodując widoczną utratę tkanki tłuszczowej podczas terapii. Somatotropina ponadto nasila przemianę glukozy w wątrobie oraz blokuje działanie insuliny na tkanki docelowe. Dlatego podczas stosowania HGH kwasy tłuszczowe stają się głównym źródłem energii dla organizmu, stąd też utrata podskórnej tkanki tłuszczowej.
 
Nasilanie procesów wzrostu dotyczy także tkanek łącznych, chrząstek i ścięgien. Efekt skutecznie zmniejsza ryzyko wystąpienia kontuzji w wyniku treningu siłowego, zwiększając jednocześnie jego wydajność. Użycie HGH okazuje się być bardzo wygodne zwłaszcza dla zawodników startujących, gdyż nie jest wykrywalny w testach moczu. Mimo że HGH jest środkiem od dawna zakazanym, nie ma nadal skutecznych metod jego detekcji. To sprawia że jest środkiem niezwykle popularnym wśród kulturystów, ciężarowców oraz lekkoatletów. Niedawno wśród członków agencji anty-dopingowych pojawiły się wieści o wynalezieniu skutecznej metody wykrywania egzogennego HGH, która już niedługo ma być wprowadzona do użytkowania. Zanim to jednak nastąpi, popularność HGH na pewno nie spadnie.
 
Stopień skuteczności stosowania HGH stał się tematem wielu sporów wśród zawodników. Jedni mają go za "święty Graal" anabolików, oferujący wspaniałe rezultaty - niewiarygodne przyrosty masy mięśniowej w połączeniu z błyskawiczną utratą tkanki tłuszczowej, czego wynikiem są dzisiejsze sylwetki najlepszych kulturystów świata. Inni z kolei twierdzą że środek ten jest stratą pieniędzy, nieskutecznym anabolicznie, słabo radzącym sobie z tkanką tłuszczową. Ogromne koszty kuracji w połączeniu z jego niską efektywnością nie zachęcają więc do jego zakupu. Na terapię somatropiną mogą pozwolić sobie wyłącznie zamożni zawodnicy, dlatego nie jest środkiem szeroko stosowanym. Stąd też wywodzi się aura tajemniczości, otaczająca kwestie związane z terapią HGH - wielu autorów, licznie rozpisujących się na jego temat nigdy osobiście somatotropiny nie przyjmowało. Zatem w którą z tych wersji uwierzyć, jeśli mamy tyle sprzecznych opinii?
 
W pierwszej kolejności należało by zrozumieć, dlaczego stosujący go zawodnicy uzyskują tak różniące się od siebie rezultaty. Weźmy pod uwagę cenę HGH, jako jeden z ważniejszych czynników. Niezwykle skomplikowany proces produkcji syntetycznej somatotropiny powoduje, iż jest ona niezwykle kosztowna. Nawet umiarkowany cykl z zastosowaniem HGH kosztuje zawodnika w granicach $75 - $150 dziennie. Z tego powodu wielu z nich decyduje się na obniżanie dawek, z powodu czego cykl staje się nieefektywny. Terapia somatotropiną ma sens tylko przy większych dawkach. Wniosek jest niezwykle prosty - jeśli nie stać nas na prawidłowe dawkowanie i długość kuracji, w ogóle nie zabierajmy się za HGH.
Przeciętny zawodnik płci męskiej do skutecznej terapii potrzebuje dawek w granicach 4 - 6 I.U. dziennie. Codzienne dawkowanie jest niezbędne, gdyż okres działania HGH w organizmie jest bardzo krótki. Szczytowe stężenie osiąga już po 2 - 6h po iniekcji, po czym hormon jest stopniowo usuwany z organizmu (okres półtrwania 20-30 minut). Ze względu na to ciężko utrzymać stabilny poziom somatotropiny we krwi. Wyraźne rezultaty stosowania tego środka obserwuje się po długich kuracjach, sięgających kilku miesięcy. Krótsze stosowanie ma sens tylko w celu utraty tkanki tłuszczowej. Cykl w takim wypadku trwa 4 tygodnie. Administracja HGH może zachodzić na 2 sposoby - domięśniowo, podobnie jak iniekcyjne SAA, oraz podskórnie. Iniekcje podskórne dokonuje się lokalnie, w miejscach z których pragniemy pozbyć się nadmiaru tkanki tłuszczowej. Efekt ten w przypadku HGH jest bardzo wyraźny, nie jest mocno uzależniony od wysokiego dawkowania.
 
W celu osiągniecie możliwie najlepszych rezultatów wymagane jest łączenie HGH z innymi środkami farmakologicznymi. Podczas kuracji somatotropiną organizm potrzebuje większych ilości hormonów tarczycy, insuliny oraz androgenów (stosowanie HGH obniża poziom hormonów tarczycy oraz insuliny). Dołączenie środków zawierających hormony tarczycy znacznie zwiększy efekt termogeniczny cyklu. Najlepszym rozwiązaniem jest zakup Cytomel'u lub Synthroid'u, stosowanych w medycynie wersji T-3 i T-4. Z reguły zawodnicy wybierają mocniejszy Cytomel. Kolejnym mile widzianym środkiem jest insulina, dawkowana jak w przypadku kuracji anabolicznych. Egzogenna insulina nie tylko uzupełnia braki naturalnego hormonu trzustki. Zwiększa ponadto czułość receptorów na IGF-1 oraz obniża poziom białek wiążących IGF, pozwalając na swobodne krążenie większej ilości IGF-1. Kolejnym ważnym elementem kuracji z użyciem HGH jest odpowiednie zastosowanie sterydów anaboliczno - androgennych. Dobrym rozwiązaniem okazuje się być środek mocniejszy androgennie, Testosteron lub Trenbolon. Androgen sprzyjać będzie efektowi anabolicznemu kuracji, zwiększając rozmiar komórek mięśniowych (HGH zwiększa ich ilość). Steryd ponadto może zwiększać wolny IGF-1 przez obniżanie protein go wiążących (na podobnej zasadzie jak HGH). Prawidłowe połączenie wspomnianych wyżej środków (HGH, anaboliki, insulina, T-3) zapewni znaczne działanie synergiczne, powodując bardzo zadowalające rezultaty. Warto jednak zanotować, iż zarówno insulina jak i T-3 są środkami bardzo mocnymi, niosącymi dodatkowe, duże ryzyko.
 
Somatropina sama w sobie stwarza pewne zagrożenia. Najczęściej wspominanym efektem ubocznym jej stosowania jest akromegalia - choroba wywołana nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu przez przysadkę mózgową u osób dorosłych, u których zakończył się proces wzrastania. Objawia się powiększeniem żuchwy, nosa, uszu, rąk i stóp. Ponadto może wystąpić powiększanie takich organów wewnętrznych, jak serce i nerki. Stosowanie HGH wiąże się z ryzykiem wystąpienia hipoglikemii i cukrzycy (zwiększanie odporności na działanie insuliny). Są to oczywiście skutku niebezpieczne, niekiedy zagrażające życiu. W praktyce jednak występują niezwykle rzadko. Pośród znacznej liczby zawodników stosujących HGH odnotowano tylko nieliczne przypadki wystąpienia wspomnianych skutków. Stosowany okresowo, w rozsądnych dawkach, HGH jest środkiem w miarę bezpiecznym. Oczywiście, jeśli wystąpią jakiekolwiek negatywne zmiany w strukturze kości i skóry, zły wpływ na zdrowie przyjmującego, terapia powinna zostać natychmiastowo wstrzymana.
 
Reasumując, największym błędem jaki możemy popełnić w sprawie HGH to zostać zmylonym przez jego cenę. Nawet całkiem krótka terapia wraz z środkami dodatkowymi kosztować może tysiące dolarów. Nie jest prawdą czasem spotykana opinia, iż HGH jest najpotężniejszym anabolikiem. Jego użycie jest sprawą niezwykle złożoną, przy czym bardzo kosztowną, ze względu na technologię wytwarzania. Jeśli chcesz po prostu zwiększyć znacznie masę mięśniową, lepiej wydać $1,000 na same SAA. Hormon wzrostu nie zmieni człowieka w napakowane monstrum z dnia na dzień, jak to sobie niektórzy wyobrażają. Jest substancją przeznaczoną dla zawodników wysokiego szczebla, chcących osiągnąć więcej, niż oferują tylko sterydy. Istnieją pewne wątpliwości, czy HGH w znacznym stopniu przyczynia się do uzyskiwania wyników przez współczesnych kulturystów i przedstawicieli innych dyscyplin. Na wysokim poziomie wydatek na HGH jest uzasadniony. Jednak poza czołówką współczesnego sportu - z reguły nie.
 

Fluoxymesteron jest bardziej znany jako Halotestin, jest to jednak nazwa handlowa preparatu firmy farmaceutycznej Upjohn. Fluoxymesteron był i jest ogromnie popularny wśród sportów siłowych, jak i wytrzymałościowych. Mimo to, że jest dobrze znany przez kulturystów, nie jest zbyt często przez nich stosowany. Prawdopodobnie dlatego, że fluoxymesteron od początku miał reputację silnie działającego steroidu, dającego umiarkowane rezultaty , co jednak nie do końca okazuje się prawdziwe.

Fluoxymesteron jest pochodną kortyzolu, jak widać posiada charakterystyczna dla tej grupy hormonów grupę hydroksylową (OH), w pozycji  C11. Poprzez redukowanie poziomu CBG ( corticosteroid binding globulin), powoduje uwolnienia znaczenej puli wolnego kortyzolu do krwi. Wplyw halotestinu na metabolizm glukokrtykoidow, jest skomplikowany i nie do końca poznany.  Krótko mówiąc, wiele silnych skutków fluoxymesteronu należy rozpatrywać w świetle jego właściwości anty-glikokortykosteroidowych, bardziej niż jego właściwości anabolicznych.

Sam związek jest bardzo słabym agonistą receptorów androgennych. Fluoxymesteron jest znacznie słabszy pod tym wzgledem od testosterou, podobnie jak m.in. matanabol czy winstrol. W tkance skóry, czy prostaty jago zredukowane metabolity wywierają wyraźny wpływ. To oczywiście wyklucza ten związek dla osób które uniknąć silnych androgenów, takich jak kobiety, starszych mężczyzn z problemami prostaty i mężczyzn z genetyczną skłonnością do wypadania włosów , ponieważ androgenny wpływ ogólnie przewyższa korzyści anaboliczne. Zaleca sie stosowanie tej substancji z rownoczesnym podawaniem inhibitora 5 alfa reduktazy, co znacznie ogranicza w.w skutki wywolane 5 zredukowanymi metabolitami, które w przypadku fluoxymesteronu posiadają znaczny okres półtrwania w organizmie. Fluoxymesteron nie aromatyzuje w jakikolwiek sposób.

Halotestin słabo wiąże się z SHBG, ale nadal jest zdolny przy wyższym dawkowaniu ,do przemieszczania wolnego estradiolu i testosteronu do krwi. Siln działanie androgenne i brak aromatyzacji do estrogenów, może spowodować obniżenie stężenia SHBG, co może wywołać estrogenowe skutki uboczne ze względu na wyższy poziom wolnego estradiolu. Dodatkowo, Halotestin silne działanie obniżające poziom globuliny wiążącej tyroksynę z jednoczesnym tylko umiarkowanym wzrost prealbuminy wiążącej tyroksynę,co może spowodować wzrostem stężenia w plazmie krwi T4 i T3 ze zwiekszonym wychwytemj T3. Te działania na hormony tarczycy i białek wiążących  wyjaśnia skuteczność tego leku w cyklach redukcyjnych.

Jak już wspomniałem wcześniej, fluoxymesteron rzadko będzie postrzegany jako silnie anaboliczny środek. Historia sportu uczy nas, że istnieje wiele sposobów, jak skutecznie włączyć słaby anaboliczne środek do udanych schematów farmakologicznych. Anaboliczny efekt fluoxymesteronu jest, miligram do miligrama, na pewno nie wiele słabszy niż u popularnych SAA- jak oxandrolon lub stanozolol. Z tym, że możemy łatwo podnieść dawki tych leków do poziomu 50-100 mg dziennie przez kilka tygodni, z monitorowaniem profilu lipidowego, oraz czynności wątroby oczywiście. Takie podejście jest mało prawdopodobne przy użyciu fluoxymesteronu, ponieważ jest bardziej androgenny i znacznie bardziej hepatotoksyczny niż wyżej wymienione środki. Jako taki, fluoxymesteron  nie jest lekiem stosowanym często w cyklach masowych. Niska aktywność anaboliczna wydaje się być zgodna z niskim powinowactwem do receptorów androgennych. Chociaż jak wspomniałem wcześniej konwertuje do wielu 5-zredukowanych metabolitów,to nie są to aktywne czynniki anaboliczne w tkance mięśni szkieletowych.

Fluoxymesteron zwieksza hematokryt,  zwiększa zawartość tlenu we krwi i ilość tlenu dostarczanego do tkanek a to z kolei zwiększa wydolność. Przed pojawieniem się syntetycznej erytropoetyny, fluoxymesteron był bardzo poszukiwany przez profesjonalnych i pół-profesjonalnych kolarzy i długodystansowych biegaczy. Oczywiście jest to po części wpływ wywierania androgenów na uwalnianie erytropoetyny, ale można również zauważyć, że fluoxymesteron wpływał na zwiększenie reakcji na erytropoetyne w komórkach erytrocytów . W związku z tym, jest to wciąż bardzo przydatny środek, ponieważ oznacza to efekt synergistyczny z wykorzystaniem erytropoetyny, lub jej pochodnych.

Najważniejszym problemem tej substancji jest relatywnie wysoka toksyczność. Jest to zarozumiałe ponieważ fluoxymesteron jest 17-alfa-alkalidowym związkiem, konsumowanym oralnie. Mimo to powinien być uważany za jeden z silniejszych steroidów w tej klasie. Dlatego też nie może być używany przez dłuższy okres. Zazwyczaj stosuje się go przez okres sześciu tygodni w dawce 40 mg dziennie.

Fluoxymesteron jest lekiem, który jest często używany z uwagi na fakt podniesienia poziomu agresji. Efekt ten jest często pożądany przez ciężarowców, gdzie gwałtowny przypływ energii / agresji, wydaje się zwiększać pewności siebie. W kulturystyce efekt ten też jest czasami pożądany, aby przetrwać trudy ostatnich tygodni wycinki i utrzymać intensywność treningu podczas cięcia kalorii. Jednak powodem agresji tego w sumie "łagodnego steroidu" dla receptora androgenów jest pozareceptorowe działanie. Stwierdzono że w układzie nerwowym uruchamia m.in otwarcie kanałów wapniowych, oraz wpływa na różne neurotransmitery. Często bywa stosowany na 2 godziny przed treningiem, co zwiększa jego wydajność oraz zauważalnie poprawę siły i wytrzymałości nerwowo-mięsniowej. Mimo hamowania endogennej produkcji testosteronu, można zauważyć, że właściwie fluoxymesteron jest  mniej nieprzyjazny od większość androgenów. Jest to prawdopodobnie warunkowane działaniami anty-glikokortykosteroiowymi fluoxymesteronu.

Dawkowanie to około 30 mg -40 mg / dobę przez okres 5-6 tygodni, najlepiej podczas ostatnich 6 tygodni redukcji. Nawet przy takiej dawce zaleca się zrobić badania wątroby po 4-6 tygodniach. Dla sportowców wytrzymałościowych, używanie związku 1 lub 2 godziny przed zawodami lub treningiem może być wystarczające, a połączenie erytropoetyny, treningu wysokościowego i fluoxymesteronu przez okres 3-4 tygodni przed zawodami, może zaowocować diametralnymi zmianami wydolności. Halotestin jest środkiem używany do niewielu, specyficznych celów. Nie jest substancją popularną na czarnym rynku. Inwestowanie w środki do jego podrabiania prawdopodobnie by się nie opłaciło, dlatego trudno o jego podróbki. Każdy dostępny Halotestin na rynku jest prawdopodobnie oryginalny. Najczęściej spotykaną jego wersją jest Halotestin produkowany przez koncern Meksykański, Stenox - paczki po 20 tabletek. Niską zawartość, równą 2.5mg fluoxymesteronu w tabletce, rekompensuje jego niska cena. Reasumując, Halotestin jest bardzo efektywnym środkiem tylko dla wąskiego grona odbiorców.

 

Dianabol jest dawniej stosowaną nazwą handlową doustnego sterydu anabolicznego - metandrostenolonu. Jest to pochodna testosteronu, wykazująca mocne właściwości anaboliczne przy umiarkowanie androgennych. Związek ten pojawił się na rynku farmaceutycznych w 1960 roku i błyskawicznie stał się najpopularniejszym sterydem stosowanym przez ówczesnych sportowców. Jego popularność wynikała z łatwości administracji, przy bardzo wysokiej efektywności. Dianabol po raz pierwszy wyprodukowano w USA, gdzie po błyskawicznym zyskaniu sobie ogromniej popularności wśród sportowców, równie szybko wycofano go z produkcji. Środowisko medyczne nie znajdywało w tym środku efektywności w leczeniu chorób, więc w latach 80' Dianabol zniknął z aptecznych półek. Pomimo ze jest to tania substancja bywa podrabiany ze względu na swoja duża popularność, często zamiast metandrostenolonu znajduje się 3 kronie tańszy w produkcji metylotestosteron, dlatego warto wydać trochę więcej na preparat apteczny i mieć pewność.


Dianabol konwertuje 5alfa i 5 beta metabolitow, jeden z tych metabolitów metyl-1-test  odpowiedzialny jest za obrzęki spowodowane retencją wody oraz wysokie ciśnienie krwi, zwłaszcza przy wysokim dawkowaniu metanabolu. Dzieje sie tak ponieważ wymieniony metabolit, powoduje inhibicje 11-beta hydroksylazy, co powoduje nagromadzenie 11-deoxykortykosteronu (mineralokortykoidu). Przejawiając umiarkowany wpływ androgeniczny, Dianabol używany jest przeważnie tylko przez mężczyzn. Jego efektywność jest często porównywalna z efektywnością mocnych środków, takich jak Testosteron i Anadrol. Jest najczęściej stosowany w cyklach zwieszających masę. Dawkowanie w granicach 20mg dziennie zapewnia każdemu silne działanie anaboliczne. Stosowanie większych dawek niż 50mg przyczynia się do znacznie silniejszych skutków ubocznych. Często stosowany jest w połączeniu z testosteronem . Efekty wówczas są bardzo mocne, jednak skutki uboczne mogą być ciężkie do tolerowania przez organizm wtedy warto zastosować SERM lub IA eliminując tym samym nadmiar estrogenów.

Najczęściej jednak dianabol stosuje się jako tzw. "kickstarter".Szybko działający dianabol stosuje się równolegle z środkiem, który stosowany musi być dłużej w celu uzyskania odpowiedniego efektu np.: długie estry testosteronu- enanthan, cypionat.
Interesującym jest fakt, iż metandrostenolon jest strukturalnie identyczny do boldenonu (EQ), poza c17-alfa-alkilacją. Jasno zatem wynika z tego, że dodanie grupy c17-alfa-alkilowej, sprawia że środki działają zupełnie inaczej w organizmie. Największą różnicą jest tendencja środka do powodowania typowo estrogenowych skutków ubocznych, znacznie większa w przypadku Dianabolu. Equipoise pod tym względem jest bardzo łagodny, nie zachodzi konieczność stosowania anty-estrogenu. Metandrostenolon jest bardziej estrogeniczny nie z powodu dużych tendencji do aromatyzacji, ponieważ grupa 17-alfa metylowa oraz podwójne wiązanie c1-2 znacznie zwalniają ten proces. Problemem jest fakt, że metandrostenolon konwertuje do 17-alfa metylestradiolu, estrogenu biologicznie aktywniejszejszego niż estradiol. Może się to przyczynić się do powstawania ginekomastii, dlatego osoby szczególnie wrażliwe na estrogeny nie powinny zaczynać cyklu z Dianabolem bez SERM'u, takiego jak Nolvadex.
Dianabol wykazuje silniejsze działanie budujące masę mięśniową, niż boldenon, co popiera tezę o odgrywaniu roli estrogenów w procesie anabolizmu. Reasumując, Equipoise i Dianabol mimo praktycznie identycznej struktury bardzo znacznie różną się od siebie, rzadko będąc postrzegane jako środki blisko powiązane ze sobą. Dianabol jest środkiem typowo masującym, Boldenon natomiast stosowany jest raczej w cyklach pracy nad definicją, lub zwiększaniu jakościowej masy mięśniowej. 

Po administracji Dianabolu najwyższe stężenie we krwi osiąga się po 1,5 - 3h a okres półtrwania w organizmie wynosi wg. rożnych źródeł 3-4h, czyli dość krótko. Przyjęcie dziennej dawki jednorazowo nie jest dobrym pomysłem, powodującym skoki stężenia środka we krwi. Dlatego poleca się przyjmowanie dawek kilka razy dziennie, co ok 3 godzin. Stężenie może okazać się nieco mniejsze, za to znacznie stabilniejsze.

Zwiększony wyrzut dopaminy jest często odczuwany przez stosujących dianabol. Z tego powodu dobrze stosować go, w cyklach z użyciem substancji powodujących znaczne rozregulowanie wydzielania dopaminy, jak trenbolon czy nandrolon, co może poprawić samopoczucie podczas stosowania tych środków.Po odstawieniu dianabolu mozemy doswiadczyc obniżenie nastroju.
Jak większość leków oralnych metanabol należy przyjmować zawsze po posiłku, nigdy na pusty żołądek! 

W badaniu sporządzonym na początku lat 80 gdzie stosowano bardzo duże dawki dianbolu (100mg/dzień do 6 tygodni) nastąpiło zmniejszenie ilości testosteronu w osoczu około 40% w stosunku do normalnych wartości, ilość GH w osoczu wzrosła o jedną trzecią, LH spadło do około 80% jej pierwotnej wartości, a FSH spadło o jedną trzecią wartości wyjściowej.

Forma administracji Dianabolu wymusza c17-alfa-alkilację. Jak wiadomo taka struktura chemiczna chroni środek przez dezaktywacją w wątrobie, pozwalając praktycznie w całości środkowi przedostać się do układu krwionośnego. Zbyt długie stosowanie środków c17-alfa-alkilowanych może powodować uszkodzenia wątroby, ( żółtaczka zastoinowa, plamica wątrobowa, nowotwory wątroby) a nawet przyczyniać się do rozwoju określonych rodzajów nowotworów. Dlatego niezbędnym jest przeprowadzanie testów wątrobowych przed, w trakcie i po cyklu. Cykle powinny być oczywiście krótkie, maksymalnie 8 tygodni, aby uniknąć ewentualnych szkód dla wątroby. 
Hiperkalcemia, u osób z chorobami serca i naczyń, niewydolność serca, bóle głowy to objawy które wykluczają ten środek.Ze strony układu pokarmowego mogą pojawić się nudności, wzdęcia najczęściej na skutek przyjmowania preparatu na pusty żołądek.