SportAcademy

Recent

użytkowników
  • Użytkowników w sumie: 2,578
  • Latest: 666cin
Stats
  • Wiadomości w sumie: 12,372
  • Wątków w sumie: 776
  • Online today: 10
  • Online ever: 560 (Styczeń 13, 2023, 10:31:04 PM)
Użytkownicy online
Menu

Pokaż wiadomości

Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.

Pokaż wiadomości Menu

Wiadomości - Dr. Wen Mei

#1
Distępne w naszej ofercie.

Emoksypina, znana także pod nazwą handlową Mexidol lub Mexifin w formie bursztynianu, to nowy związek opracowany przez Pharmasoft Pharmaceuticals. Jest znana ze swoich zastosowań terapeutycznych i przemysłowych dzięki swoim zróżnicowanym właściwościom, w tym przeciwhipoksycznym, przeciwutleniającym, neuroprotekcyjnym i kardioprotekcyjnym [1]. Co ciekawe, badania naukowe zgłosiły również korzystne efekty emoksypiny w leczeniu stanów neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, jak również zaburzeń krwi, takich jak talasemia i hemochromatoza [1].

Uwaga: Badania nad emoksypiną odnoszą się do kilku jej form, podstawowej emoksypiny, bursztynianu emoksypiny, który jest najbardziej zaawansowaną jej formą i ma nazwę handlową Mexidol oraz kilku innych.

Historia i kluczowe cechy działania emoksypiny
Emoksypina została wprowadzona na rynek rosyjski przez Smirnowa i Kuzmina pod marką Mexidol. Chociaż jest dobrze znana w Rosji, lek nie otrzymał zatwierdzenia w Stanach Zjednoczonych ani w Europie, głównie z powodu swojego pochodzenia z Rosji [1]. Niemniej jednak, rośnie ciekawość dotycząca jej właściwości i możliwych zastosowań na całym świecie. Firmy zamierzają przeprowadzać testy z użyciem modeli zwierzęcych, które są międzynarodowo uznawane, aby odkryć leczenie nowych schorzeń.

Jedną z kluczowych farmakokinetycznych zalet emoksypiny jest jej zdolność do przenikania przez barierę krew-mózg dzięki małym rozmiarom i niskiej masie cząsteczkowej. Badacze Biryukov, Dmitri Valerievich i POMYTKIN, Igor Anatolievich, pracowali nad emoksypiną, aby poprawić jej dostarczanie do mózgu i tkanek nerwowych [1]. Ponieważ emoksypina jest hydrofilowa, miała trudności z efektywnym przenikaniem przez barierę krew-mózg. Aby rozwiązać ten problem, stworzyli pochodne o wyższej lipofilowości. Ich celem było zwiększenie absorpcji leku do centralnego układu nerwowego i zwiększenie jego skuteczności.

Ponadto, unikalne połączenie kationu 2-etylo-6-metylo-3-hydroksypirydynium i jonu bursztynianu w bursztynianie emoksypiny oferuje szeroki zakres efektów farmakologicznych [1]. To połączenie nie tylko radzi sobie z chorobami metabolicznymi związanymi z problemami w wyściółce naczyń krwionośnych, ale także pomaga utrzymać odpowiednią grubość dwuwarstwy lipidowej, która jest kluczowa dla kontrolowania ruchu i absorpcji leku w organizmie.

Właściwości przeciwlękowe i przeciwdepresyjne Mexidolu w badaniach
Badania wykazały, że emoksyipina (znana komercyjnie jako Mexidol) może pomóc złagodzić lęk i depresję w różnych okolicznościach medycznych. W jednym z badań, w którym uczestniczyło 32 starszych dorosłych doświadczających lęku i łagodnego spadku funkcji poznawczych, uczestnicy zgłaszali wysoki poziom lęku i pewne upośledzenia poznawcze na początku. Jednak po codziennym przyjmowaniu Mexidolu przez cztery tygodnie, uczestnicy zgłaszali poprawę samopoczucia, szczególnie ci z pewnymi problemami poznawczymi, co sugeruje, że Mexidol może być skuteczny w redukcji lęku. Wyniki były szczególnie zauważalne dla osób z określonymi rodzajami upośledzeń poznawczych, ponieważ doświadczyły one znaczniejszych popraw. Dodatkowo, lek wydawał się poprawiać uwagę i ogólną funkcję układu nerwowego [2]. W innym badaniu skupionym na kobietach z reumatoidalnym zapaleniem stawów – stanem prowadzącym do bólu stawów i potencjalnych wpływów na zdrowie psychiczne – dodanie Mexidolu do ich schematu leczenia skutkowało zmniejszeniem stanu zapalnego, zmniejszeniem objawów depresji i poprawą jakości życia [3]. Godne uwagi jest, że działa poprzez celowanie i poprawę pewnych funkcji mózgu oraz ma potencjał do poprawy uwagi i stabilizacji automatycznych odpowiedzi nerwowych organizmu, przyczyniając się do lepszego poczucia dobrostanu. Podczas badania na zwierzętach, wyniki ujawniły, że podawanie mexidolu szczurom skróciło czas, w którym wykazywały one oznaki rozpaczy w teście pływackim, wskazując na potencjalne efekty przeciwdepresyjne. Efekty przeciwdepresyjne tych leków były podobne do znanych terapii, takich jak amitryptylina i kwas alfa-liponowy. Dodatkowo, wpływ tych leków na depresyjne zachowania wydawał się być związany z ich wpływem na aktywność szczurów w teście pola otwartego [4].

Ponadto, badacze zbadali 70 pacjentów z zaburzeniami paniki, w tym 30 mężczyzn i 40 kobiet, ze średnią wieku 34,5 roku, wszyscy cierpiący na bezsenność. Kliniczne i instrumentalne badania, w tym polisomnografia, wykazały, że dodanie mexidolu znacząco zmniejszyło lęk, zaburzenia autonomiczne i bezsenność, poprawiając jakość życia pacjentów. To badanie podkreśla potencjał mexidolu jako skutecznego dodatku do terapii przeciwdepresyjnej dla pacjentów z zaburzeniami paniki, szczególnie tych z ciężką bezsennością [6]. Co interesujące, badanie wykazało, że efekty przeciwdepresyjne mexidolu i emoksypiny mogą być związane z ich zdolnością do poprawy odpowiedzi organizmu na insulinę [5]. Gdy podawano w odpowiednich dawkach, te leki zwiększały wrażliwość na insulinę u szczurów. Ta poprawa była związana ze zmniejszeniem zachowań podobnych do rozpaczy obserwowanych w teście pływackim Porsolta. To sugeruje, że mexidol i emoksyipina mogą być skuteczne w leczeniu depresji i lęku nie tylko przez ich bezpośredni wpływ na chemię mózgu związaną z nastrojem, ale także poprzez poprawę wrażliwości na insulinę.

Badania działania emoksypiny przy obajwach cukrzycy
W badaniu na zwierzętach zbadano potencjał Mexidolu i emoksyipiny do łagodzenia depresji i lęku, szczególnie w warunkach cukrzycowych, które są znane z pogarszania zaburzeń nastroju.

Gdy podawano w dawkach porównywalnych do konsumpcji przez ludzi, oba leki wyraźnie zmniejszyły wskaźniki lęku i depresji u szczurów z cukrzycą. Wskazuje to na ich skuteczność w leczeniu podobnych zaburzeń nastroju u pacjentów z cukrzycą. Dodatkowo, oba leki znacząco obniżyły wysokie poziomy cukru we krwi u szczurów z cukrzycą, przedstawiając dodatkową korzyść dla osób [7]. Co więcej, oddzielne badanie z 30 pacjentami z cukrzycą leczonymi mexidolem wykazało poprawę w funkcjach poznawczych, nastroju (redukcja astenii i depresji), zaburzeniach snu i normalizację badań krwi. To wskazuje, że mexidol może być skuteczną terapią uzupełniającą w zarządzaniu powikłaniami związanymi z cukrzycą, w tym zaburzeniami nastroju [8]. Te odkrycia ujawniły, że Mexidol i emoksyipina są obiecujące nie tylko w redukcji lęku i depresji w warunkach cukrzycowych, ale także w poprawie ogólnego zarządzania cukrzycą przez obniżanie poziomu cukru we krwi.

Badania wykazały, że mexidol i emoksyipina mogą wykazywać właściwości przeciwdepresyjne już 30 do 45 minut po podaniu, oferując szybkie rozwiązanie dla ostrego radzenia sobie z objawami depresyjnymi. Dodatkowo, badanie na zwierzętach ujawniło, że emoksypina nie tylko zmniejsza oznaki depresji, ale może również zwiększać aktywność fizyczną, co wskazuje na możliwy efekt stymulujący [9]. W przypadku cukrzycy, badanie na zwierzętach wykazało, że mexidol obniżył poziom cukru we krwi po dwóch tygodniach. Godne uwagi jest, że Mexidol jest szczególnie korzystny dla pacjentów z cukrzycą, łącząc zdolność do łagodzenia depresji z poprawą kontroli poziomu cukru we krwi, prezentując unikalne podejście terapii podwójnej. To czyni mexidol i emoksypinę obiecującymi w szybkim zwalczaniu objawów depresji i poprawie jakości życia osób z cukrzycą [10].

Mexidol i emoksypina były badane pod kątem potencjalnych korzyści w leczeniu klinicznych objawów neuropatii cukrzycowej, która często obejmuje niepokojące odczucia takie jak ból i drętwienie kończyn, jak również związane stany lęku i depresji u pacjentów z cukrzycą. W badaniu z udziałem 120 pacjentów z cukrzycą i zespołem stopy cukrzycowej, zarówno emoksypina, jak i mexidol przyczyniły się do znaczącego zmniejszenia objawów neurologicznych oraz zmniejszenia zaburzeń lękowych i depresyjnych, podkreślając ich skuteczność jako leczenia uzupełniającego do podstawowej terapii przeciwcukrzycowej [11]. Podobnie, inne badanie porównało efekty kwasu alfa-liponowego i mexidolu na wczesnym etapie zespołu stopy cukrzycowej. Wyniki ujawniły, że mexidol nie tylko zmniejszył depresję związaną z neuropatią, ale także skuteczniej łagodził objawy takie jak skurcze i parestezje niż kwas alfa-liponowy, nie wpływając na poziomy cukru i lipidów we krwi [12].

Dalsze badania na kobietach z nawracającymi chorobami zapalnymi macicy wskazały, że włączenie pochodnych 3-oksypirydyny, takich jak mexidol, do ich leczenia może zmniejszyć objawy depresji, lęku i ogólnoustrojowego stanu zapalnego. W szczególności, mexidol znacząco poprawił zarówno zaburzenia nastroju, jak i markery stanu zapalnego [13]. Również u pacjentów przechodzących rekonwalescencję po operacji kręgosłupa dwutygodniowy kurs mexidolu wykazał skuteczność w redukcji depresji. Korzyść ta była towarzysząca przez zmniejszenie poziomu bólu oraz poprawę samopoczucia psychicznego i ogólnej jakości życia, co podkreśla silny wpływ mexidolu na aspekty fizyczne i emocjonalne pooperacyjnego powrotu do zdrowia [14]. W badaniu na zwierzętach emoksypina i mexidol zaobserwowano, że nie tylko poprawiają nastrój, ale również obniżają poziom cukru we krwi u szczurów z cukrzycą. W szczególności emoksyipina wykazywała bardziej wyraźne efekty uspokajające przy wyższych dawkach, jednak nie była tak skuteczna jak mexidol w łagodzeniu depresji przy niższych dawkach [15].

W osobnym badaniu z udziałem 67 pacjentów z przewlekłą niedokrwiennością mózgu, leczenie mexidolem wraz z terapią standardową (winpocetyna i piracetam) wykazało znaczące korzyści. Pacjenci otrzymujący mexidol doświadczyli wyraźnego spadku poziomu lęku, poprawy równowagi autonomicznej i pozytywnych zmian w adaptacyjnych reakcjach krwi, wskazujących na aktywację kory nadnerczy. Ponadto, badanie zauważyło spadek średnich cząsteczek w osoczu krwi oraz poprawę zdolności czerwonych krwinek do absorpcji substancji. Wskazuje to na zróżnicowane efekty mexidolu w redukcji stresu w przypadkach przewlekłej niedokrwienności mózgu [16]. Kolejne badanie oceniło wpływ emoksyipiny i mexidolu na objawy depresyjne u pacjentów z cukrzycą typu 2, wraz z dynamiką lipoperoksydacji krwi. Zarówno emoksypina, jak i mexidol, podawane przez 14 dni, były skuteczne w obniżaniu obecnych w krążeniu produktów lipoperoksydacji i redukcji objawów depresji, prowadząc do poprawy funkcji poznawczych i zwiększenia jakości życia. Te pozytywne wyniki kliniczne pochodnych 3-oksypirydyny nastąpiły niezależnie od zmian poziomu cukru i lipidów we krwi, co podkreśla ich potencjalne korzyści terapeutyczne w zarządzaniu depresją związaną z cukrzycą i niedokrwiennością mózgu [17].

W badaniu z udziałem 162 pacjentów cierpiących na infekcje SARS-CoV-2 i wykazujących oznaki zespołu pocovidowego, schemat leczenia mexidolem znacząco złagodził zarówno subiektywne, jak i obiektywne objawy związane z zespołem pocovidowym, w tym astenię (słabość), lęk i depresję. Ponadto, odnotowano wyraźną poprawę jakości życia pacjentów. Selekcyjna terapia mexidolem, rozpoczynająca się od zastrzyków, a następnie przechodząca na doustny Mexidol FORTE 250, okazała się być zarówno wysoce skuteczna, jak i bezpieczna dla osób zmagających się z zespołem pocovidowym [18].

Stosowanie emoksypiny w celu redukcji objawów odstawienia alkoholu
Emoksypina i Mexidol oferują znaczące korzyści w zarządzaniu Zespołem Odstawienia Alkoholowego (AWS). W tym zakresie przeprowadzono badanie, aby ocenić skuteczność pochodnych 3-oksypirydyny i kwasu bursztynowego (emoksyipina, reamberin i mexidol) w zmniejszaniu objawów lęku i depresji podczas leczenia zespołu odstawienia alkoholowego (AWS) [19]. To krótkoterminowe, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo i randomizowane badanie oceniło wpływ tych leków w ciągu 14-dniowego okresu leczenia szpitalnego na AWS. Wyniki ujawniły, że wszystkie testowane leki skróciły czas trwania konkretnych objawów lęku i depresji związanych z AWS, przy czym zakres efektu różnił się w zależności od składu chemicznego leku. Mexidol znacząco zmniejszył objawy "przerażenia", "oddechowe" i "kardiologiczne" lęku o 25-50% oraz poprawił objawy "zmniejszonego apetytu" i "trudności koncentracji" o 28,5%. Reamberin skrócił długość objawów lęku "gastrointestinalnego" i "oddechowego" o 17-50% oraz "wewnętrznego napięcia" o 7%. Emoksypina przyniosła ulgę w objawach "bezsenności" i "oddechowych", ale nie wpłynęła na czas trwania obiektywnych objawów depresji. Zarówno emoksypina, jak i reamberin zmniejszyły intensywność objawów afektywnych i poznawczych o 32-37%, chociaż nie miały wpływu na samoopisywany lęk. Wyniki te sugerują potencjalną rolę emoksypiny i mexidolu w oferowaniu ukierunkowanej ulgi i wsparcia podczas trudnego procesu odstawienia alkoholu.

Rzucenia palenia i ograniczenie nikotyny a wsparcie mexidolem
Mexidol (Emoksypina) jest również pomocny w rzucaniu palenia i ograniczaniu podawania nikotyny u osób uzależnionych. Badanie oceniło wpływ integracji cytizyny (agonisty receptora acetylocholinowego nikotynowego), mexidolu i interwencji behawioralnych na leczenie uzależnienia od nikotyny u pacjentów z gruźlicą (TB) i Przewlekłą Obturacyjną Chorobą Płuc (POChP) [20]. Obejmowało 91 pacjentów, porównując ich stan zdrowia przed i po 3-miesięcznym reżimie. Początkowo pacjenci wykazywali niski poziom uzależnienia od nikotyny i motywacji do rzucenia palenia. Jednak interwencja doprowadziła do znaczących popraw w zdrowiu: 16% pierwszej grupy rzuciło palenie, a 60% zmniejszyło spożycie nikotyny. Godne uwagi jest, że poprawy w wynikach rentgenowskich klatki piersiowej, wskaźnikach konwersji plwociny i testach funkcji płuc dalej wskazywały na lepsze zdrowie płuc i zmniejszone stężenie dwutlenku węgla we krwi po leczeniu. Wyniki wskazują, że mexidol wraz z cytizyną i interwencjami behawioralnymi pomaga w zmniejszeniu spożycia nikotyny oraz znacząco poprawia ich wyniki kliniczne i funkcjonowanie płuc. To sugeruje, że mexidol w połączeniu z cytizyną i strategiami behawioralnymi może być skutecznym elementem reżimu leczenia dla rzucenia palenia i zmniejszenia uzależnienia od nikotyny u pacjentów z TB i POChP.

Emoksypina (Mexidol) a niedokrwienie i udar (zdrowie mózgu)
Mexidol (emoksypina), podawany zarówno dożylnie, jak i doustnie, okazał się wysoce skuteczny i bezpieczny w zarządzaniu przewlekłym niedokrwieniem mózgu (CCI) i udarem, które często są spowodowane wysokim ciśnieniem krwi i twardnieniem tętnic. Badania na osobach z CCI pokazały, że rozpoczęcie leczenia od 500 mg Mexidolu podawanego dożylnie każdego dnia przez dwa tygodnie, a następnie przyjmowanie doustnie Mexidolu Forte 250 w dawce 250 mg trzy razy dziennie przez dwa miesiące, prowadzi do znaczących popraw w objawach CCI. To leczenie znacząco poprawia zdrowie emocjonalne pacjentów, zdolności myślenia i koordynację fizyczną [21, 22]. W jednym z badań skupiającym się na pacjentach, którzy doznali udaru niedokrwiennego tętnicy szyjnej, ci, którzy otrzymali leczenie Mexidolem, wykazali znaczący postęp [23]. Pacjenci leczeni Mexidolem zgłaszali wyższe wyniki w testach poznawczych, poprawione zdolności w zadaniach ruchowych i świadomości przestrzennej oraz lepszą funkcję pamięci. Ponadto znaczna liczba tych leczonych Mexidolem wykazała poziomy funkcji poznawczych wskazujące na brak umiarkowanego upośledzenia poznawczego, spadek w ich wynikach w skali NIHSS (National Institutes of Health Stroke Scale) i zmniejszony zakres niepełnosprawności.

Inne badanie u pacjentów z udarem niedokrwiennym (IS) wykazało, że Mexidol konsekwentnie wspomagał powrót do zdrowia po IS we wszystkich grupach wiekowych, dowodząc, że jego skuteczność nie jest ograniczona przez wiek pacjenta [24]. Szczególnie godne uwagi było to, że osoby w wieku 76-90 lat wykazały znaczną poprawę w ich wynikach w zmodyfikowanej skali Rankina (mRS) w porównaniu z grupą placebo, co pokazało znaczną redukcję niepełnosprawności. Efekt ten był szczególnie wyższy u pacjentów w wieku 60-65 lat, w tym u osób cierpiących na cukrzycę (DM), którzy odnotowali znaczną redukcję objawów depresji poznawczo-afektywnej wraz z poprawą w codziennych aktywnościach i ogólnej jakości życia. Wyniki te pokazują, że Mexidol jest bardzo dobry w pomaganiu ludziom czuć się lepiej po udarze, ułatwiając im wykonywanie codziennych zadań, lepsze zapamiętywanie i łatwiejsze poruszanie się. Dlatego lekarze polecają stosowanie Mexidolu, w tym jego formy tabletkowej Mexidol Forte 250, jako część planu leczenia osób, które doznały udaru lub przewlekłego niedokrwienia mózgu, co może prowadzić do udarów. Daje to dużą nadzieję na lepszą pomoc pacjentom w powrocie do zdrowia i poprawę jakości życia.

Emoksypina (Mexidol) dla zdrowia sercowo-naczyniowego
Badania wykazały, że Emoksypina znacząco poprawia przepływ krwi w tętnicach serca bez wpływu na ogólne ciśnienie krwi [1]. Dodatkowo, badania Konorewa i in. wykazały zdolność Emoksypiny do łagodzenia bólu w klatce piersiowej i wspomagania gojenia mięśnia sercowego po zawale serca poprzez aktywację procesów naprawczych serca [1]. W badaniach skupiających się na zdrowiu serca podczas ciężkiego zapalenia trzustki, Mexidol okazał się wzmacniać naturalną obronę serca przed stresem oksydacyjnym, redukować nagromadzenie tłuszczów w tkance sercowej i zapobiegać uszkodzeniom serca w eksperymentach z udziałem dorosłych psów mieszańców, jak zauważyła Polozova [1]. Ponadto, badania Konoplji i in. zbadały, jak spożycie alkoholu po zapaleniu trzustki wpływa na czerwone krwinki [1]. Stwierdzili, że leczenie Mexidolem pomagało utrzymać stabilność tych komórek i zmniejszało szkody dla serca, podkreślając jego skuteczność w ochronie zdrowia serca w trudnych warunkach.

Dawkowanie Emoksypiny (MexidolTM)
Dawka mexidolu/emoksypiny wynosi od 250 do 1000 mg dziennie. Jednakże, dawka emoksypiny/mexidolu różni się w zależności od stanów medycznych. Na podstawie różnych badań na ludziach, poniżej przedstawiono niektóre z reżimów dawkowania stosowane dla różnych stanów medycznych:

– Leczenie udaru tętnicy szyjnej: Pacjenci otrzymywali 500 mg mexidolu dożylnie raz dziennie przez 14 dni, a następnie doustnie Mexidol FORTE 250, przyjmując tabletki 250 mg trzy razy dziennie przez 60 dni.

– Terapia przewlekłego niedokrwienia mózgu: Pacjenci poddawani byli leczeniu 500 mg Mexidolu dożylnie raz dziennie przez 14 dni, a następnie przechodzili na doustne przyjmowanie Mexidolu FORTE 250 – 250 mg trzy razy dziennie przez 60 dni.

– Zarządzanie udarem niedokrwiennym (IS): Leczenie polegało na dożylnym podawaniu 500 mg/dzień mexidolu przez 10 dni, po czym następowało przyjmowanie doustne 125 mg trzy razy dziennie (375 mg/dzień) przez 8 tygodni.

– Interwencja w neuropatii cukrzycowej (DN) i zespole stopy cukrzycowej (DFS): Leczenie obejmowało kwas alfa-liponowy (600 mg/dzień) i mexidol (300 mg/dzień) przez 14 dni, pokazując znaczną poprawę w objawach klinicznych.

– Zaburzenie deficytu uwagi z hiperaktywnością (ADHD) u dzieci: W badaniu dzieci w wieku od 6 do 12 lat były leczone tabletkami powlekane Mexidolem, 125 mg, dwa razy dziennie, lub w połączeniu z placebo, przez całkowity czas trwania leczenia wynoszący 42 dni.

– Zaburzenia paniki z bezsennością: Pacjentom podawano 375 mg mexidolu dziennie, wraz ze standardową terapią antydepresyjną, przez okres leczenia trwający dwa tygodnie, co skutkowało znaczną poprawą w lęku, zaburzeniach autonomicznych i jakości życia.



Te wyniki podkreślają szeroki zakres zastosowań i skuteczność emoksypiny/mexidolu w leczeniu różnorodnych stanów, od zaburzeń sercowo-naczyniowych i neurologicznych po zdrowie psychiczne i przewlekłe choroby, wskazując na potencjał emoksypiny/mexidolu jako korzystnego środka terapeutycznego w różnorodnych dziedzinach medycznych.



Podsumowanie
Bursztynian emoksyipiny, sprzedawany jako Mexidol lub Mexifin, stanowi znaczący postęp w rozwoju farmaceutycznym, oferując szeroki zakres efektów terapeutycznych. Opracowany przez Pharmasoft Pharmaceuticals, jego właściwości farmakologiczne, w tym przeciwhipoksyczne, przeciwutleniające, neuroprotekcyjne i kardioprotekcyjne, czynią go przedmiotem rosnącego zainteresowania globalnych społeczności zdrowotnych. Pomimo swojej pierwotnej popularności w Rosji, brakuje oficjalnego zatwierdzenia w Stanach Zjednoczonych i Europie. Szczególnie godne uwagi jest jego działanie w zarządzaniu lękiem i depresją, z badaniami wykazującymi jego skuteczność w poprawie jakości życia pacjentów z różnymi stanami zdrowia, w tym zaburzeniami paniki, reumatoidalnym zapaleniem stawów i upośledzeniami poznawczymi. Ponadto jego potencjał w adresowaniu depresji i lęku w warunkach cukrzycowych, w połączeniu z zdolnością regulacji poziomu cukru we krwi, podkreśla podejście dwuterapeutyczne, które może zrewolucjonizować strategie leczenia pacjentów z cukrzycą doświadczających zaburzeń nastroju. Oprócz zdrowia psychicznego, emoksypina i mexidol wykazały obiecujące wyniki w leczeniu objawów odstawienia alkoholu, oferując ulgę od konkretnych objawów lęku i depresji związanych z odstawieniem. Ponadto ich zastosowanie w pomocy w rzucaniu palenia i ograniczaniu spożycia nikotyny u pacjentów z gruźlicą i POChP stanowi przykład ich różnorodności i skuteczności w radzeniu sobie z problemami związanymi z uzależnieniem, poprawiając wyniki kliniczne i funkcjonowanie płuc. W miarę jak badania nadal się rozwijają, potencjał szerszego przyjęcia i zastosowania Mexidolu w międzynarodowych praktykach medycznych jest nadal badany, co podkreśla znaczenie dalszych badań klinicznych i przeglądów regulacyjnych, aby w pełni zalecić jego korzyści dla globalnej poprawy zdrowia.
#2
Sterydy ,HGH ,PH ,SARM / Co to jest orlistat?
Lipiec 24, 2024, 06:54:39 AM

Jeśli bedzie zaitersowanie to wprowadzimydo oferty.

Co to jest orlistat?

Orlistat jest lekiem, który może pomóc w utracie wagi w przypadku nadwagi lub otyłości. Orlistat działa poprzez blokowanie substancji chemicznych (enzymów) w jelitach, które trawią tłuszcz. Orlistat powstrzymuje trawienie około jednej trzeciej spożywanego tłuszczu. Niestrawiony tłuszcz nie jest wchłaniany do organizmu i jest wydalany ze stolcem (kałem).

Dawkowanie orlistatu

Normalna dawka na receptę to jedna kapsułka - 120 mg, trzy razy na dobę z każdym posiłkiem. Kapsułki 60 mg (Alli®) można również kupić bez recepty w aptece (patrz poniżej) - ponownie, zalecana dawka to jedna kapsułka do każdego posiłku, do trzech razy dziennie. Nie musisz jednak go przyjmować, jeśli w posiłku nie ma tłuszczu lub jeśli pominiesz posiłek.

Inne leki odchudzające

Inne leki stosowane w celu utraty masy ciała to liraglutyd (Saxenda®), tirzepatyd (Mounjaro®) i semaglutyd (Wegovy®). Zostały one pierwotnie opracowane w leczeniu cukrzycy typu 2, ale są coraz częściej stosowane również w leczeniu utraty wagi.

Brytyjski National Institute for Health and Care Excellence (NICE) zaleca, aby były one stosowane wyłącznie przez specjalistyczne kliniki kontroli wagi, dla osób z otyłością, stanem przedcukrzycowym, wysokim ryzykiem rozwoju chorób serca (np. Wysoki poziom cholesterolu), a także wraz z dietą niskokaloryczną i zwiększoną aktywnością fizyczną, przez maksymalnie dwa lata. W związku z tym są one zwykle oferowane w ramach NHS tylko dla osób, które spełniają te kryteria, chociaż są powszechnie dostępne prywatnie.

Dwa inne leki - sibutramina i rymonabant - wcześniej stosowane w celu pomocy w utracie wagi, nie są już dostępne w Wielkiej Brytanii z powodu obaw o ich bezpieczeństwo.

Jak działa orlistat?

Orlistat działa poprzez zakłócanie sposobu, w jaki tłuszcz jest trawiony i wchłaniany do organizmu. Lekarze mają wytyczne co do tego, kiedy orlistat może być przepisywany. Orlistat można również kupić w aptekach - ale obowiązują pewne warunki, szczegółowo opisane poniżej.

Jeśli przyjmujesz orlistat, może on zakłócać wchłanianie niektórych witamin, dlatego powinieneś przyjmować suplement multiwitaminowy. Lek należy przyjmować co najmniej dwie godziny przed lub dwie godziny po zażyciu orlistatu. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta innych leków, ponieważ orlistat może zakłócać wchłanianie niektórych leków.

Lekarze zwykle obliczają, czy masz niedowagę, mieścisz się w "idealnym" zakresie wagi, masz nadwagę lub otyłość na podstawie BMI, czyli wskaźnika masy ciała. Możesz obliczyć swoje BMI za pomocą naszego kalkulatora BMI.

Jednym ze sposobów pomocy w utracie wagi jest zmniejszenie ilości tłuszczu w diecie. Zapoznaj się z osobną ulotką zatytułowaną Redukcja masy ciała.
#3
Bazar / Odp: SAA ,HGH ,EPO ,Peptydy and more.
Marzec 20, 2024, 09:36:14 PM
Tak mamy.
#4
Bazar / Odp: SAA ,HGH ,EPO ,Peptydy and more.
Marzec 20, 2024, 08:09:59 PM
Minimum order to 200$ plus 50$ shipping.
#5
Bazar / Odp: SAA ,HGH ,EPO ,Peptydy and more.
Marzec 15, 2024, 01:30:42 AM
Cytat: BESTIA w Marzec 02, 2024, 04:48:46 PM
Hcg też macie dostępne czy to niż święty gral??

Mamy ,ale sjet droższy niż w Pl ,ale prosto z fabryki nie żadna podróbka jak ta robiona w garażu czy piwnicy w PL
#6
Bazar / Odp: PH + SARM etc. Środki Specjalne
Styczeń 25, 2024, 11:48:48 PM
Jest u nas w ofercie.

pozdrawiam
#7
Bazar / Odp: SAA ,HGH ,EPO ,Peptydy and more.
Styczeń 22, 2024, 09:54:21 PM
Poszło na PW.

Pozdrawiam.
#8
Bazar / Odp: SAA ,HGH ,EPO ,Peptydy and more.
Styczeń 16, 2024, 09:43:51 AM
ziki poszzło na PW
#9
Bazar / Odp: SAA ,HGH ,EPO ,Peptydy and more.
Styczeń 13, 2024, 03:14:20 AM
Dawkowanie Epoetyny Alfa

Stosowałem do ponad 20g/dl bez żadnych skutków upocznych.


Zwykła dawka dla dorosłych w przypadku niedokrwistości związanej ze stosowaniem zydowudyny
Dawka początkowa: 100 jednostek/kg dożylnie lub podskórnie 3 razy w tygodniu

Zastosowanie: Leczenie niedokrwistości spowodowanej zydowudyną podawaną w dawce 4200 mg/tydzień lub mniejszą u pacjentów zakażonych wirusem HIV z endogennym stężeniem erytropoetyny w surowicy wynoszącym 500 milijednostek/ml lub mniej.

Zwykła dawka dla dorosłych w przypadku niedokrwistości związanej z chemioterapią
Dawka początkowa: 150 jednostek/kg podskórnie 3 razy w tygodniu lub 40 000 jednostek podskórnie raz w tygodniu

Czas trwania terapii: Do zakończenia cyklu

Rozpocznij leczenie, jeśli hemoglobina jest mniejsza niż 10 g/dl i planowane są co najmniej 2 dodatkowe miesiące chemioterapii.
Należy stosować najmniejszą niezbędną dawkę, aby uniknąć transfuzji krwinek czerwonych.

Zwykła dawka dla dorosłych w przypadku niedokrwistości związanej z przewlekłą niewydolnością nerek
Pacjenci z przewlekłą chorobą nerek (PChN) niedializowani: Dawka początkowa: 50 do 100 jednostek/kg dożylnie lub podskórnie 3 razy w tygodniu
#10
Bazar / Odp: SAA ,HGH ,EPO ,Peptydy and more.
Styczeń 04, 2024, 01:06:08 AM
Poszło zobacz na PW

Pozdrawiam
#11
Bazar / Odp: SAA ,HGH ,EPO ,Peptydy and more.
Grudzień 16, 2023, 10:18:19 PM
Poszedł ,sprawdź PW.

Pozdrawiam
#12
Tuning Mózgu / L-treonian magnezu
Październik 27, 2023, 07:55:29 AM

Nootropy
SPRAWNY I WYDAJNY MÓZG


Jaki magnez wybrać i dlaczego powinien to być treonian

L-treonian magnezu wynaleziono w roku 2010. Cechuje się bardzo dużą biodostępnością i brakiem skutków ubocznych dla żołądka i ogólnie układu pokarmowego. Jednak podstawowa jego cech, która sprawia, że treonian magnezu staje się coraz bardziej popularny, to łatwość przekraczania bariery krew-mózg. Może to powodować znaczne zwiększenie poziomu magnezu w mózgu. W ten sposób skutecznie wpływa na witalność neuronów i – uwaga – powoduje zmniejszenie odczuwania lęków. Czyli, jeśli mamy za dużo stresu a chcemy przyjmować magnez, to najlepiej wybrać go w postaci l-treonianu.

Został opracowany w celu poprawy jakości i szybkości działania standardowych suplementów magnezu oraz ze względu potencjalne korzyści, które może przynieść funkcjom poznawczym.

Magnez uczestniczy w komunikacji pomiędzy neuronami, bierze udział w metabolizmie wielu neurotransmiterów i zużytych komórek. Uspokaja też nasz mózg sprawiając, że nie jest nadpobudliwy i zbyt nakręcony.

Cytrynian, jabłczan, czy chelat aminokwasowy magnezu nie mają możliwości przekraczania bariery krew-mózg w tak dużym stopniu jak treonian.

L-treonian magnezu
U dorosłych z zaburzeniami funkcji poznawczych, zaburzeniami snu i stanami lękowymi używanie tej odmiany magnezu przynosi bardzo dobre efekty. Podobno można w dużym stopniu odwrócić skutki starzenia się mózgu.

Magnez ma bardzo korzystny wpływ na plastyczność mózgu. Badania wykazały pozytywny wpływ l-treonianu magnezu w leczeniu choroby Alzheimera i Parkinsona, jak również zespołu stresu pourazowego (PTSD).

Badania wykazały, że gdy l-treonian magnezu dostaje się do mózgu, zwiększa gęstość synaps w komórkach nerwowych. Synapsy to części tych komórek, które służą im do porozumiewania się między sobą. Generalnie rzecz ujmując, im więcej neurony będą miały synaps, tym objętość mózgu będzie większa. A komunikacja pomiędzy neuronami szybsza i łatwiejsza. A to z kolei poskutkuje lepszą pamięcią, łatwiejszą koncentracją, zdolnością uczenia się i wyrażania.

 W badaniu przeprowadzonym w Chinach zastosowano L-treonian magnezu w celu podniesienia poziomu magnezu w płynie mózgowo-rdzeniowym i zmniejszenia deficytów motorycznych oraz utraty neuronów dopaminowych w mysim modelu choroby Parkinsona. Wyniki wykazały, że l-treonian magnezu, a nie siarczan magnezu, znacząco podniósł poziom magnezu w płynie mózgowo-rdzeniowym, a także znacznie zmniejszył deficyty motoryczne wywołane MPTP i degenerację neuronów DA (dopaminowych) u myszy.
Źródło: https://the-unwinder.com/insights/what-is-magnesium-l-threonate/
L-treonianu magnezu znacznie zwiększa plastyczność synaptyczną, która jest związkami pomiędzy neuronami, a ich zdolnością do wzrostu i zmian. Pozwala to mózgowi tworzyć nowe połączenia, które są bardzo ważne dla funkcji pamięci, zdolności uczenia się, uwagi, koncentracji i skupienia.

L-treonian magnezu jest jedną z bardzo nielicznych substancji o udowodnionym wpływie na poprawę pamięci krótkotrwałej. Na razie tylko u szczurów, ale dowody są przekonywujące.

#13
Peptydy / VIP Wazoaktywny peptyd jelitowy
Wrzesień 25, 2023, 04:14:53 AM
Wazoaktywny peptyd jelitowy lub VIP to hormon, który pierwotnie odkryto w jelicie, ale od tego czasu odkryto, że występuje w całym organizmie. Jako hormony układu pokarmowego VIP umożliwiają rozluźnienie mięśni w jelitach, zmniejszają wchłanianie pokarmu i produkcję kwasu żołądkowego oraz zwiększają ilość wody w sokach trawiennych. Wazoaktywny peptyd jelitowy ma również wpływ na mózg, serce, płuca, układ rozrodczy i odpornościowy. Bierze udział w regulacji snu, rozwoju embrionów i kontroli układu hormonalnego lub hormonalnego organizmu. Leki, które naśladują lub blokują działanie VIP, mogą potencjalnie leczyć wiele różnych chorób.

Strukturalnie wazoaktywny peptyd jelitowy składa się z 28 aminokwasów. Wywołuje swoje działanie poprzez wiązanie się z wazoaktywnym jelitowym receptorem peptydowym na komórce w tkance docelowej. Nazwa wazoaktywnego peptydu jelitowego powstała, ponieważ naukowcy po raz pierwszy odkryli hormon w ekstraktach pobranych z jelita i wykazano, że ma on wpływ na naczynia krwionośne, powodując ich rozszerzenie lub poszerzenie. VIP działa również w celu rozluźnienia mięśni gładkich w jelitach, w tym mięśni ścian żołądka i pęcherzyka żółciowego oraz zastawki mięśniowej lub zwieracza w dolnej części przełyku.

W płucach wazoaktywny peptyd jelitowy powoduje poszerzenie dróg oddechowych. Może tłumić układ odpornościowy i ma szereg działań w mózgu. Układ hormonalny jest kontrolowany przez podwzgórze w mózgu, a VIP może być uwalniany wraz z innymi hormonami podwzgórza, wpływając na cały system. W układzie nerwowym hormony VIP przekazują sygnały wzdłuż szlaków nerwowych. Uważa się, że wazoaktywny peptyd jelitowy może mieć wpływ na zachowanie i sen, a hormon może wpływać na przebieg chorób, takich jak rak czy choroba Alzheimera.

W trzustce może czasami rozwinąć się rzadki typ guza nowotworowego, znany jako VIPoma. Guz wydziela duże ilości wazoaktywnego peptydu jelitowego, powodując objawy takie jak biegunka, która jest wodnista i może występować w dużych ilościach. Inne objawy mogą obejmować ból i skurcze brzucha, utratę wagi i nudności oraz zaczerwienienie twarzy.

Nadmierna biegunka związana z VIPoma zwykle prowadzi do odwodnienia. Leczenie początkowo polega na nawadnianiu pacjenta poprzez dożylne podawanie płynów wraz z lekami kontrolującymi biegunkę. Guz można następnie usunąć chirurgicznie. Jeśli VIPoma może zostać usunięta, zanim zdąży się rozprzestrzenić, perspektywy są pozytywne i pacjent może zostać wyleczony.
#14
Livagen, to krótki bioregulator peptydowy. Peptyd jest blisko spokrewniony z Epitalonem, znany jest ze swojego wpływu na przewód pokarmowy, układ odpornościowy i wątrobę. Jako bioregulator peptydowy, Livagen wywiera bezpośredni wpływ na DNA i wzorce ekspresji genów. Uważa się, że jego rzekome właściwości przeciwstarzeniowe wynikają ze zdolności do aktywacji genów w przewodzie pokarmowym i układzie odpornościowym, które w innym przypadku są wyciszone w wyniku kondensacji DNA wraz z wiekiem. Naukowcy uważają, że długotrwałe podawanie preparatu Livagen może ,,odmłodzić" limfocyty. Zdolność preparatu Livagen do odnawiania tych komórek, na ,,starość", może się przełożyć na znacznie wyższą zdolność organizmu do walki z infekcjami czy nowotworami i tym samym przedłużać nam życie w zdrowiu. Według badań, Livagen i garść innych peptydów zwanych bioregulatorami, mogą poprawić dekondensację DNA, prowadzącą do wydłużenia życia. Limfocyty są również niezbędnymi ,,urządzeniami" pomocniczymi w sercu, co sugeruje, że serce może być wrażliwe na Livagen. W związku z tym, badania na pacjentach z kardiomiopatia przerostowa (HCM) pokazują, że rozregulowanie struktur chromatyny w limfocytach jest patogenne w HCM i miażdżycy, co sugeruje, że Livagen może mieć tu bardzo pozytywy wpływ. Badania kliniczne pokazują, że uwalnianie genów przez zdekondensowaną chromatynę w limfocytach mogłoby zmniejszyć długoterminowe konsekwencje chorób serca. Livagen może zapobiegać rozwojowi HCM u pacjentów genetycznie predysponowanych do tego schorzenia. Livagen wzmacnia nerw błędny, sygnalizację do przewodu pokarmowego i zmienia stopień prostaglandyn i tlenku azotu w błonie śluzowej. Oprócz tego generowana jest ochrona żołądka, co może mieć kluczowe znaczenie w leczeniu biegunki zakaźnej, pozwalając na zmniejszenie skutków nieswoistych zapaleń jelit. Zdolność Livagen do zwiększania aktywacji receptora poprzez zwiększenie poziomu enkefaliny we krwi, daje mu uznanie jako silny peptyd w leczeniu różnych zaburzeń układu pokarmowego. Enkefalina to naturalny peptyd o dynamicznym działaniu przeciwbólowym. Kolejnym ciekawym działaniem Livagen jest to, że wg badań, zwiększa tolerancję na ból.

Zalety Livagen
Długowieczność
Zmienia ekspresję genów
Wspomaga dekondensację
Aktywuje geny rybosomalne
Wspomaga rozpakowywanie chromatyny
Zwiększa tolerancję na ból
Wspiera serce i układ pokarmowy

Dawkowanie
Ponieważ jest to peptyd z grupy bioregulatorów, stosowanie jest podobne jak w przypadku Epithalonu.
2mg podskórnie przez 50 dni.
#15
ACTH, czyli hormon adrenokortykotropowy, to hormon wydzielany przez przysadkę mózgową. Hormon ten oddziałuje na nadnercza, pobudzając je do wydzielania kortyzolu. Badanie ACTH zalecane jest przy podejrzeniu nadczynności lub niedoczynności nadnerczy. Oznaczenie poziomu ACTH wykorzystywane jest także przy różnicowaniu pierwotnego lub wtórnego charakteru zaburzeń pracy kory nadnerczy.

Funkcje ACTH w organizmie
Hormon adrenokortykotropowy zaliczany jest do hormonów tropowych, co oznacza, że wydzielany jest przez przedni płat przysadki i reguluje wydzielanie innych hormonów. Hormon adrenokortykotropowy wykazuje zmienność dobową – najwyższe stężenie hormonu we krwi stwierdzane jest w godzinach porannych, po czym stopniowo maleje, osiągając minimum w godzinach nocnych. Do zwiększonej syntezy ACTH przez przysadkę dochodzi w przebiegu stresu, stanów zapalnych czy infekcji. Wydzielanie ACTH podlega mechanizmowi sprzężenia zwrotnego.

Wydzielanie ACTH jest regulowane przez syntezę CRH – hormonu wydzielanego przez podwzgórze. Następnie ACTH pobudza wydzielanie kortyzolu, a wyższe stężenia tego hormonu działają hamująco na wydzielanie zarówno CRH, jak i ACTH.

POLECAMY
Kortyzol - norma i badanie. Jak obniżyć poziom kortyzolu?

Kobieta patrzy w obiektyw
ACTH oddziałuje na korę nadnerczy, pobudzając ją do wydzielania takich hormonów jak kortyzol (hormon stresu) oraz androgeny. Efektem takiego działania hormonu adrenokortykotropowego jest:

zwiększanie poziomu glukozy we krwi,
pobudzenie procesu katabolizmu białek,
aktywowanie procesów lipolizy,
wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
stymulowanie spermatogenezy u mężczyzn.
Kolejną rolą ACTH w organizmie jest działanie przeciwzapalne, a także regulowanie rytmu dobowego.

Kiedy wykonać badanie ACTH?
Oznaczanie poziomu hormonu adrenokortykotropowego wskazane jest przy podejrzeniu niedoczynności lub nadczynności kory nadnerczy. Nadczynność kory nadnerczy to stan, w przebiegu którego dochodzi do nadmiernego wydzielania kortyzolu. Zaburzenie to określane jest mianem zespołu Cushinga i może mieć charakter pierwotny lub wtórny:

Pierwotna nadczynność kory nadnerczy rozwija się w efekcie nieprawidłowości w funkcjonowaniu przysadki. Obecność gruczolaka lub raka może pobudzać wydzielanie glikokortykosteroidów przez korę nadnerczy.
Wtórna nadczynność kory nadnerczy (choroba Cushinga) wynika z nasilonego wydzielania ACTH przez przysadkę, np. w przebiegu gruczolaka przysadki. Wzmożone wydzielanie ACTH idzie w parze z pobudzeniem wydzielania glikokortykosteroidów przez nadnercza.
Także niedoczynność kory nadnerczy może mieć charakter pierwotny lub wtórny. Pierwotna niedoczynność kory nadnerczy to zespół Addisona. W przebiegu tego zaburzenia dochodzi do uszkodzenia nadnerczy i spadku syntezy glikokortykosteroidów. Z kolei wtórna niedoczynność kory nadnerczy wynika ze spadku wydzielania ACTH przez przysadkę, co prowadzi do zmniejszenia wydzielania glikokortykosteroidów przez nadnercza.

Wskazaniem do wykonania badania ACTH jest podejrzenie takich zaburzeń jak zespół Cushinga. Objawy wskazujące na nadczynność kory nadnerczy wynikają z nadmiaru kortyzolu i są to m.in.:

otyłość centralna, czyli kumulowanie tłuszczu w okolicy karku (,,bawoli kark"), brzucha, twarzy,
ścieńczenie skóry i powstawanie żywoczerwonych rozstępów,
wzmożony apetyt,
nadciśnienie tętnicze,
zaburzenia miesiączkowania,
spadek libido,
stany depresyjne.
Gdy rozwija się choroba Cushinga, objawy mogą pojawiać się stopniowo.

Wskazaniem do badania ACTH jest także pojawienie się objawów towarzyszących niedoczynności kory nadnerczy. Może wówczas pojawić się zmęczenie, niskie ciśnienie krwi, spadek poziomu glukozy, wzrost stężenia potasu i spadek stężenia sodu.


Jak przebiega badanie ACTH?
Poziom hormonu adrenokortykotropowego oznaczany jest w próbce krwi żylnej, pobranej na czczo. Optymalna pora na pobranie próbki do badania to godzina 7–8 rano. Jednocześnie zalecane jest oznaczenie poziomu kortyzolu we krwi.