SportAcademy

Wazoaktywny peptyd jelitowy lub VIP to hormon, który pierwotnie odkryto w jelicie, ale od tego czasu odkryto, że występuje w całym organizmie. Jako hormony układu pokarmowego VIP umożliwiają rozluźnienie mięśni w jelitach, zmniejszają wchłanianie pokarmu i produkcję kwasu żołądkowego oraz zwiększają ilość wody w sokach trawiennych. Wazoaktywny peptyd jelitowy ma również wpływ na mózg, serce, płuca, układ rozrodczy i odpornościowy. Bierze udział w regulacji snu, rozwoju embrionów i kontroli układu hormonalnego lub hormonalnego organizmu. Leki, które naśladują lub blokują działanie VIP, mogą potencjalnie leczyć wiele różnych chorób.

Strukturalnie wazoaktywny peptyd jelitowy składa się z 28 aminokwasów. Wywołuje swoje działanie poprzez wiązanie się z wazoaktywnym jelitowym receptorem peptydowym na komórce w tkance docelowej. Nazwa wazoaktywnego peptydu jelitowego powstała, ponieważ naukowcy po raz pierwszy odkryli hormon w ekstraktach pobranych z jelita i wykazano, że ma on wpływ na naczynia krwionośne, powodując ich rozszerzenie lub poszerzenie. VIP działa również w celu rozluźnienia mięśni gładkich w jelitach, w tym mięśni ścian żołądka i pęcherzyka żółciowego oraz zastawki mięśniowej lub zwieracza w dolnej części przełyku.

W płucach wazoaktywny peptyd jelitowy powoduje poszerzenie dróg oddechowych. Może tłumić układ odpornościowy i ma szereg działań w mózgu. Układ hormonalny jest kontrolowany przez podwzgórze w mózgu, a VIP może być uwalniany wraz z innymi hormonami podwzgórza, wpływając na cały system. W układzie nerwowym hormony VIP przekazują sygnały wzdłuż szlaków nerwowych. Uważa się, że wazoaktywny peptyd jelitowy może mieć wpływ na zachowanie i sen, a hormon może wpływać na przebieg chorób, takich jak rak czy choroba Alzheimera.

W trzustce może czasami rozwinąć się rzadki typ guza nowotworowego, znany jako VIPoma. Guz wydziela duże ilości wazoaktywnego peptydu jelitowego, powodując objawy takie jak biegunka, która jest wodnista i może występować w dużych ilościach. Inne objawy mogą obejmować ból i skurcze brzucha, utratę wagi i nudności oraz zaczerwienienie twarzy.

Nadmierna biegunka związana z VIPoma zwykle prowadzi do odwodnienia. Leczenie początkowo polega na nawadnianiu pacjenta poprzez dożylne podawanie płynów wraz z lekami kontrolującymi biegunkę. Guz można następnie usunąć chirurgicznie. Jeśli VIPoma może zostać usunięta, zanim zdąży się rozprzestrzenić, perspektywy są pozytywne i pacjent może zostać wyleczony.

ACTH, czyli hormon adrenokortykotropowy, to hormon wydzielany przez przysadkę mózgową. Hormon ten oddziałuje na nadnercza, pobudzając je do wydzielania kortyzolu. Badanie ACTH zalecane jest przy podejrzeniu nadczynności lub niedoczynności nadnerczy. Oznaczenie poziomu ACTH wykorzystywane jest także przy różnicowaniu pierwotnego lub wtórnego charakteru zaburzeń pracy kory nadnerczy.

Funkcje ACTH w organizmie
Hormon adrenokortykotropowy zaliczany jest do hormonów tropowych, co oznacza, że wydzielany jest przez przedni płat przysadki i reguluje wydzielanie innych hormonów. Hormon adrenokortykotropowy wykazuje zmienność dobową – najwyższe stężenie hormonu we krwi stwierdzane jest w godzinach porannych, po czym stopniowo maleje, osiągając minimum w godzinach nocnych. Do zwiększonej syntezy ACTH przez przysadkę dochodzi w przebiegu stresu, stanów zapalnych czy infekcji. Wydzielanie ACTH podlega mechanizmowi sprzężenia zwrotnego.

Wydzielanie ACTH jest regulowane przez syntezę CRH – hormonu wydzielanego przez podwzgórze. Następnie ACTH pobudza wydzielanie kortyzolu, a wyższe stężenia tego hormonu działają hamująco na wydzielanie zarówno CRH, jak i ACTH.

POLECAMY
Kortyzol - norma i badanie. Jak obniżyć poziom kortyzolu?

Kobieta patrzy w obiektyw
ACTH oddziałuje na korę nadnerczy, pobudzając ją do wydzielania takich hormonów jak kortyzol (hormon stresu) oraz androgeny. Efektem takiego działania hormonu adrenokortykotropowego jest:

zwiększanie poziomu glukozy we krwi,
pobudzenie procesu katabolizmu białek,
aktywowanie procesów lipolizy,
wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
stymulowanie spermatogenezy u mężczyzn.
Kolejną rolą ACTH w organizmie jest działanie przeciwzapalne, a także regulowanie rytmu dobowego.

Kiedy wykonać badanie ACTH?
Oznaczanie poziomu hormonu adrenokortykotropowego wskazane jest przy podejrzeniu niedoczynności lub nadczynności kory nadnerczy. Nadczynność kory nadnerczy to stan, w przebiegu którego dochodzi do nadmiernego wydzielania kortyzolu. Zaburzenie to określane jest mianem zespołu Cushinga i może mieć charakter pierwotny lub wtórny:

Pierwotna nadczynność kory nadnerczy rozwija się w efekcie nieprawidłowości w funkcjonowaniu przysadki. Obecność gruczolaka lub raka może pobudzać wydzielanie glikokortykosteroidów przez korę nadnerczy.
Wtórna nadczynność kory nadnerczy (choroba Cushinga) wynika z nasilonego wydzielania ACTH przez przysadkę, np. w przebiegu gruczolaka przysadki. Wzmożone wydzielanie ACTH idzie w parze z pobudzeniem wydzielania glikokortykosteroidów przez nadnercza.
Także niedoczynność kory nadnerczy może mieć charakter pierwotny lub wtórny. Pierwotna niedoczynność kory nadnerczy to zespół Addisona. W przebiegu tego zaburzenia dochodzi do uszkodzenia nadnerczy i spadku syntezy glikokortykosteroidów. Z kolei wtórna niedoczynność kory nadnerczy wynika ze spadku wydzielania ACTH przez przysadkę, co prowadzi do zmniejszenia wydzielania glikokortykosteroidów przez nadnercza.

Wskazaniem do wykonania badania ACTH jest podejrzenie takich zaburzeń jak zespół Cushinga. Objawy wskazujące na nadczynność kory nadnerczy wynikają z nadmiaru kortyzolu i są to m.in.:

otyłość centralna, czyli kumulowanie tłuszczu w okolicy karku („bawoli kark”), brzucha, twarzy,
ścieńczenie skóry i powstawanie żywoczerwonych rozstępów,
wzmożony apetyt,
nadciśnienie tętnicze,
zaburzenia miesiączkowania,
spadek libido,
stany depresyjne.
Gdy rozwija się choroba Cushinga, objawy mogą pojawiać się stopniowo.

Wskazaniem do badania ACTH jest także pojawienie się objawów towarzyszących niedoczynności kory nadnerczy. Może wówczas pojawić się zmęczenie, niskie ciśnienie krwi, spadek poziomu glukozy, wzrost stężenia potasu i spadek stężenia sodu.


Jak przebiega badanie ACTH?
Poziom hormonu adrenokortykotropowego oznaczany jest w próbce krwi żylnej, pobranej na czczo. Optymalna pora na pobranie próbki do badania to godzina 7–8 rano. Jednocześnie zalecane jest oznaczenie poziomu kortyzolu we krwi.

 demonstrujemy samoorganizację przeciwdrobnoustrojowego ludzkiego rdzenia aktywnego LL-37 (pozostałości 17-29) w białkową włókienkę gęsto upakowanych helis. Powierzchnia włókna szklanego obejmuje naprzemienne hydrofobowe i dodatnio naładowane zygzakowate pasy, które prawdopodobnie leżą u podstaw interakcji i późniejszego zakłócenia ujemnie naładowanych dwuwarstw lipidowych, takich jak błony bakteryjne. LL-3717–29 Odpowiednio tworzy szerokie, wstążkowe, termostabilne włókna w roztworze, które współlokalizują się z komórkami bakteryjnymi. Analizy mutagenezy sterowane strukturą potwierdzają rolę samoorganizacji w aktywności przeciwbakteryjnej. LL-3717–29 przypomina, w sekwencji i zdolności do tworzenia amfipatycznych włókienek helikalnych, bakteryjny cytotoksyczny peptyd PSMα3, który łączy się w krzyżowe włókna amyloidowe α. Dowodzi to spiralnych, samoorganizujących się, podstawowych elementów budulcowych w królestwach życia i wskazuje na potencjalne strukturalne mechanizmy mimikry. Odkrycia ujawniają białko włókienkowe, które wykonuje aktywność biologiczną i oferują rusztowanie dla funkcjonalnych i trwałych biomateriałów do szerokiego zakresu zastosowań medycznych i technologicznych.

Wprowadzenie
Łączenie podstawowych cząsteczek biologicznych w struktury nitkowate zapewnia szerokie możliwości projektowania materiałów inspirowanych biologicznie do zastosowań medycznych i technologicznych1,2,3,4,5,6,7,8. Jednym z takich zastosowań jest zaspokojenie pilnej potrzeby zwalczania agresywnych mikroorganizmów, oporności, infekcji za pomocą materiałów, które umożliwiają biodostępność doustną, stabilność w trudnych warunkach i długi okres przydatności do spożycia. Peptydy przeciwdrobnoustrojowe (AMP) są kanonicznymi składnikami wrodzonego układu odpornościowego wielu organizmów9. Samoorganizacja AMP ma znaczenie funkcjonalne i może zwiększyć aktywność przeciwdrobnoustrojową10. Niektóre AMP łączą się w dobrze uporządkowane włókna, które przypominają amyloidy11,12,13,14, o których wiadomo, że tworzą włókna krzyżowe β złożone ze ściśle powiązanych arkuszy β i są związane z chorobami neurodegeneracyjnymi i ogólnoustrojowymi15,16. Odpowiednio, ostatnie dowody na właściwości przeciwdrobnoustrojowe wśród niektórych ludzkich amyloidów sugerują potencjalną fizjologiczną rolę białek znanych jako patologiczne17,18,19,20,21.

Nasze wcześniejsze odkrycia wykazały migotanie amyloidu krzyżowo α cytotoksycznego peptydu moduliny α3 (PSMα3) rozpuszczalnego w fenolu wydzielanego przez patogenną bakterię Staphylococcus aureus22,23. Włókna te składają się wyłącznie z α-helis, które układają się prostopadle do osi włókienkowej w połączone "arkusze", tak jak β-nici łączą się w włókna krzyżowe β amyloidu24. PSMα3 jest toksyczny dla ludzkich komórek, a niektóre z jego obcięć i mutantów wykazują działanie przeciwbakteryjne25,26,27. Ogólnie rzecz biorąc, PSMα3 zapewnia związek między toksyczną aktywnością przeciwko komórkom ludzkim i bakteryjnym a unikalnymi spiralnymi włóknami amyloidowymi22,23. Co więcej, architektura ta oferuje rusztowanie do projektowania różnych nanostruktur supramolekularnych1,8. Chociaż pochodzą z różnych organizmów, PSMα3 wykazują podobieństwo sekwencji do ludzkiego LL-37 (hLL-37) (ryc. uzupełniający. 1), produkt rozkładu białek hCAP-18, który odgrywa ważną rolę w pierwszej linii obrony przed patogenami28, który jest również znany z samodzielnego składania się29,30. Migotanie LL-37 stwierdzono jako krytyczne dla wiązania DNA i wpływania na receptory w układzie odpornościowym31. Zarówno PSMα3, jak i hLL-37 są rozszczepiane in vivo na aktywne obcięcia o różnych aktywnościach32,33,34,35,36. Niektóre fragmenty hLL-37 wykazują zróżnicowany wachlarz selektywności wobec szczepów drobnoustrojów i dodatkowe funkcje w układzie odpornościowym34,37,38. Proteazy bakteryjne mogą również rozszczepiać LL-37, przypuszczalnie w celu degradacji lub uwolnienia czynników wirulencji36. Tutaj wykazujemy, że aktywny peptyd rdzeniowy hLL-37, zawierający reszty 17-19 (hLL-3717–29), utworzył nadhelikalne, wysoce stabilne włókna, które oddziałują z komórkami bakteryjnymi. Mutageneza sterowana strukturą wspierała prawdopodobny aktywny układ włókienkowy.

jest u nas w ofercie.

Dzięki!
Ogólnie to meta iniekcyjna brzmi fajnie (jadlem wczesniej dwa razy tabsy) tyle, ze zyje w trasie, przejazdy przez granice, hotele, noce w trasie - bardzo nieregularny tryb zycia. potrzebuje cos na wzmocnienie - 31 lat.  Musi być coś co sie bije najlepiej raz/dwa na tydzień ew. jakies tabsy do tego.

Celem jest redefinicja ciągle. Master raczej nie, bo mam duzy bf - z 16 procent moze i więcej. Meta iniekcyjna też średnio ze względu na tryb życia. Wychodze z założenia, że bold z testem - 16 tygodni i potem podciągne testa z tymi sarmami, które zostały ile wytrzymam tyle zjem, reszte wyrzuce (lgd i osta, gw jest resztka) na jakies 4 tygodnie wystarczy. Chyba, że coś innego zamiast bolda - jestem troche impulsywny, trochę w stadzie taki mocny facet - nie chciałbym szaleć...
Co 4-5 tyg powinienem bic hcg? Robiłem max 8 tyg cykl. Czy mógłbym zamiast bolda strzelic 8 tyg oxa i 8 tyg winko (albo primke jak podał kolega wyzej - mialem kilka krótkich cykli, tez lata temu, srodek moze byc lagodny - jezeli nie wplywa na samopoczucie) + test oczywiscie potem test i te sarmy, żeby dojesc to co sie da? - jak mnie samopoczucie zniszczy to przerwe (sprawdziłbym wtedy z testem jak się sprawują - czy to wynik supresji czy coś innego - te sajdy).